1 - Tutte le tribù di Israele vennero a Davide in Ebron e gli dissero: «Eccoci, noi siamo tue ossa e tua carne. | 1 Et venerunt universae tribus Is rael ad David in Hebron dicen tes: “ Ecce nos os tuum et caro tua sumus. |
2 Già in passato, quando Saul era nostro re, tu conducevi e riconducevi Israele; ora il Signore ti ha detto: - Tu pascerai il mio popolo d'Israele e sarai il duce di Israele -». | 2 Sed et heri et nudiustertius, cum esset Saul rex super nos, tu eras educens et reducens Israel. Dixit autem Dominus ad te: “Tu pasces populum meum Israel et tu eris dux super Israel” ”. |
3 Vennero anche gli anziani di Israele dal re in Ebron e il re strinse con essi un'alleanza dinanzi al Signore ed essi unsero Davide come re d'Israele. | 3 Venerunt quoque omnes senes Israel ad regem in Hebron, et percussit cum eis rex David foedus in Hebron coram Domino; unxeruntque David in regem super Israel. |
4 Davide aveva trent'anni quando cominciò a regnare e regnò quarant'anni. | 4 Triginta annorum erat David, cum regnare coepisset, et quadraginta annis regnavit: |
5 In Ebron regnò sette anni e sei mesi sopra Giuda, e in Gerusalemme regnò trentatrè anni sopra tutto Israele e Giuda. | 5 in Hebron regnavit super Iudam septem annis et sex mensibus; in Ierusalem autem regnavit triginta tribus annis super omnem Israel et Iudam.
|
6 Il re con tutta la gente che era con lui marciò sopra Gerusalemme contro i Jebusei abitanti del paese. Essi avevano detto a Davide: «Non entrerai qua se non leverai i ciechi e gli zoppi»; volendo con ciò dire: «Davide non c'entrerà mai». | 6 Et abiit rex et omnes viri, qui erant cum eo, in Ierusalem ad Iebusaeum habitatorem terrae. Qui dixit ad David: “Non ingredieris huc, sed depellent te caeci et claudi ”, significantes: “ Non ingredietur David huc ”. |
7 Ma Davide prese la cittadella di Sion, che è la città di Davide. | 7 Cepit autem David arcem Sion: haec est civitas David. |
8 Perocchè egli in quel giorno aveva proposto un premio a chi avesse battuto i Jebusei e raggiunto le scanalature dei tetti e tolti i ciechi e gli zoppi, che odiavano la vita di Davide. E perciò si dice in proverbio: «Il cieco e lo zoppo non entreranno nel tempio». | 8 Dixerat enim David in die illa: “ Omnis, qui percutiet Iebusaeum, attingat per cuniculum fontis claudos et caecos exosos animae David ”. Idcirco dicitur in proverbio: “ Caecus et claudus non intrabunt in domum ”. |
9 Davide si stabilì nella fortezza e la chiamò " Città di Davide "; e vi fece attorno delle costruzioni cominciando da Mello e nell'interno. | 9 Habitavit autem David in arce et vocavit eam Civitatem David; et aedificavit per gyrum a Mello et intrinsecus. |
10 Per tal modo Davide si veniva facendo sempre più forte e il Signore, Dio degli eserciti, era con lui. | 10 Et ibat proficiens atque succrescens, et Dominus, Deus exercituum, erat cum eo.
|
11 Iram, re di Tiro, mandò anche egli messaggeri a Davide e legname di cedro e carpentieri e muratori, i quali edificarono una casa a Davide. | 11 Misit quoque Hiram rex Tyri nuntios ad David et ligna cedrina et artifices lignorum artificesque lapidum pro parietibus; et aedificaverunt domum David. |
12 E Davide riconobbe che il Signore lo aveva confermato re di Israele e aveva innalzato il suo regno sopra il suo popolo Israele. | 12 Et cognovit David quoniam confirmasset eum Dominus regem super Israel et quoniam exaltasset regnum eius super populum suum Israel.
|
13 Davide si prese ancora delle concubine e delle mogli di Gerusalemme dopo essere venuto da Ebron; e gli nacquero altri figli e figlie. | 13 Accepitque David adhuc concubinas et uxores de Ierusalem, postquam venerat de Hebron; natique sunt David et alii filii et filiae. |
14 Ecco i nomi di coloro che gli nacquero in Gerusalemme: Samua, Sobab, Natan, Salomone. | 14 Et haec nomina eorum, qui nati sunt ei in Ierusalem: Samua et Sobab et Nathan et Salomon |
15 Jebaar, Elisua, Nefeg, | 15 et Iebahar et Elisua et Napheg |
16 Jafia, Elisama, Elioda ed Elifalet. | 16 et Iaphia et Elisama et Eliada et Eliphalet.
|
17 Anche i Filistei intesero che Davide era stato unto re d'Israele e ascesero tutti in cerca di lui; e Davide, avendolo saputo, si ritirò nella fortezza. | 17 Audierunt vero Philisthim quod unxissent David regem super Israel et ascenderunt universi, ut quaererent David. Quod cum audisset David, descendit in praesidium; |
18 Arrivati i Filistei si diffusero nella valle di Rafaim | 18 Philisthim autem venientes diffusi sunt in valle Raphaim. |
19 e Davide si consultò col Signore chiedendo: «Salirò io contro i Filistei? Me li darai tu nelle mani?». E il Signore rispose: «Ascendi pure, chè sicuramente ti darò nelle mani i Filistei». | 19 Et consuluit David Dominum dicens: “ Si ascendam ad Philisthim? Et si dabis eos in manu mea? ”. Et dixit Dominus ad David: “Ascende, quia tradens dabo Philisthim in manu tua ”. |
20 Venne perciò Davide a Baal Farasim ed ivi li sconfisse. Poi disse: «Il Signore ha diviso i miei nemici al mio cospetto come si dividono le acque». Perciò venne chiamato quel luogo "Baal Farasim". | 20 Venit ergo David in Baalpharasim (id est Dominus diruptionum); et percussit eos ibi et dixit: “Divisit Dominus inimicos meos coram me, sicut dividuntur aquae ”. Propterea vocatum est nomen loci illius Baalpharasim. |
21 I Filistei abbandonarono colà i loro idoli che furono da Davide e dai suoi uomini portati via. | 21 Et reliquerunt ibi sculptilia sua, quae tulit David et viri eius.
|
22 Un'altra volta salirono i Filistei e si sparsero nella valle di Rafaim. | 22 Et addiderunt adhuc Philisthim ut ascenderent et diffusi sunt in valle Raphaim. |
23 Davide consultò il Signore: «Salirò io contro i Filistei e me li darai tu nelle mani?». Il Signore gli rispose: «Non salire contro di essi, ma gira alle loro spalle e arriverai contro di essi dalla parte dei peri. | 23 Consuluit autem David Dominum, qui respondit: “ Non ascendas, sed gyra post tergum eorum et venies ad eos ex adverso arborum celthium |
24 E quando sentirai un rumore di passi sulla cima dei peri allora ingaggerai la battaglia, poichè allora il Signore camminerà innanzi a te per battere l'armata dei Filistei». | 24 et, cum audieris sonitum gradientis in cacumine arborum celthium, tunc inibis proelium, quia tunc egredietur Dominus ante faciem tuam, ut percutiat castra Philisthim ”. |
25 Davide fece quanto aveva comandato il Signore e battè i Filistei da Gabaa fino a Gezer. | 25 Fecit itaque David, sicut praeceperat ei Dominus; et percussit Philisthim de Gabaon usque dum venias Gazer.
|