ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ - Siracide - Sirach 20

LXX	NOVA VULGATA
1 εστιν ελεγχος ος ουκ εστιν ωραιος και εστιν σιωπων και αυτος φρονιμος	1 Quam bonum est arguere quam irasci, et confitentem in oratione non prohibere!
2 ως καλον ελεγξαι η θυμουσθαι	2 Concupiscentia spadonis devirginans iuvenculam:
3 και ο ανθομολογουμενος απο ελαττωσεως κωλυθησεται	3 sic qui facit per vim iudicium iniquum.
4 επιθυμια ευνουχου αποπαρθενωσαι νεανιδα ουτως ο ποιων εν βια κριματα	4 Quam bonum est correptum manifestare paenitentiam! Sic enim effugies voluntarium peccatum.
5 εστιν σιωπων ευρισκομενος σοφος και εστιν μισητος απο πολλης λαλιας	5 Est tacens, qui invenitur sapiens, et est odibilis, quia procax est ad loquendum.
6 εστιν σιωπων ου γαρ εχει αποκρισιν και εστιν σιωπων ειδως καιρον	6 Est tacens non habens responsum, et est tacens sciens tempus aptum.
7 ανθρωπος σοφος σιγησει εως καιρου ο δε λαπιστης και αφρων υπερβησεται καιρον	7 Homo sapiens tacebit usque ad tempus, lascivus autem et imprudens non servabunt tempus.
8 ο πλεοναζων λογω βδελυχθησεται και ο ενεξουσιαζομενος μισηθησεται	8 Qui multis utitur verbis, exsecrabitur; et, qui potestatem sibi assumit iniuste, odietur.
9 εστιν ευοδια εν κακοις ανδρι και εστιν ευρεμα εις ελαττωσιν	9 Est processus in malis viro indisciplinato, et est inventio in detrimentum.
10 εστιν δοσις η ου λυσιτελησει σοι και εστιν δοσις ης το ανταποδομα διπλουν	10 Est datum, quod non est utile, et est datum, cuius retributio duplex.
11 εστιν ελαττωσις ενεκεν δοξης και εστιν ος απο ταπεινωσεως ηρεν κεφαλην	11 Est propter gloriam minoratio, et est qui ab humilitate levat caput.
12 εστιν αγοραζων πολλα ολιγου και αποτιννυων αυτα επταπλασιον	12 Est qui multa redimat modico pretio et restituens ea in septuplum.
13 ο σοφος εν λογοις εαυτον προσφιλη ποιησει χαριτες δε μωρων εκχυθησονται	13 Sapiens in verbis seipsum amabilem facit, gratiae autem fatuorum effundentur.
14 δοσις αφρονος ου λυσιτελησει σοι οι γαρ οφθαλμοι αυτου ανθ' ενος πολλοι	14 Datum insipientis non erit utile tibi, oculi enim illius septemplices sunt:
15 ολιγα δωσει και πολλα ονειδισει και ανοιξει το στομα αυτου ως κηρυξ σημερον δανιει και αυριον απαιτησει μισητος ανθρωπος ο τοιουτος	15 exigua dabit et multa improperabit, et apertio oris illius quasi clamantis.
16 μωρος ερει ουχ υπαρχει μοι φιλος και ουκ εστιν χαρις τοις αγαθοις μου	16 Hodie feneratur quis et cras expetit: odibilis est homo huiusmodi.
17 οι εσθοντες τον αρτον αυτου φαυλοι γλωσση ποσακις και οσοι καταγελασονται αυτου	17 Fatuus dicit: “ Non est mihi amicus, et non est gratia bonis meis ”.
18 ολισθημα απο εδαφους μαλλον η απο γλωσσης ουτως πτωσις κακων κατα σπουδην ηξει	18 Qui enim edunt panem illius, falsae linguae sunt. Quoties et quanti irridebunt eum!
19 ανθρωπος αχαρις μυθος ακαιρος εν στοματι απαιδευτων ενδελεχισθησεται	19 Neque enim, quod habendum erat, directo sensu distribuit, similiter et, quod non erat habendum, est indifferens ei.
20 απο στοματος μωρου αποδοκιμασθησεται παραβολη ου γαρ μη ειπη αυτην εν καιρω αυτης	20 Melius lapsus in pavimento quam lapsus linguae: sic casus malorum festinanter veniet.
21 εστιν κωλυομενος αμαρτανειν απο ενδειας και εν τη αναπαυσει αυτου ου κατανυγησεται	21 Homo acharis quasi fabula importuna; in ore indisciplinatorum assidua erit.
22 εστιν απολλυων την ψυχην αυτου δι' αισχυνην και απο αφρονος προσωπου απολει αυτην	22 Ex ore fatui reprobabitur parabola, non enim dicit illam in tempore suo.
23 εστιν χαριν αισχυνης επαγγελλομενος φιλω και εκτησατο αυτον εχθρον δωρεαν	23 Est qui vetatur peccare prae inopia, et in requie sua non stimulabitur.
24 μωμος πονηρος εν ανθρωπω ψευδος εν στοματι απαιδευτων ενδελεχισθησεται	24 Est qui perdit animam suam prae confusione, et ab imprudenti persona perdet eam; personae autem acceptione perdet se.
25 αιρετον κλεπτης η ο ενδελεχιζων ψευδει αμφοτεροι δε απωλειαν κληρονομησουσιν	25 Est qui prae confusione promittit amico, et lucratus est eum inimicum gratis.
26 ηθος ανθρωπου ψευδους ατιμια και η αισχυνη αυτου μετ' αυτου ενδελεχως	26 Opprobrium nequam in homine mendacium, et in ore indisciplinatorum assidue erit.
27 ο σοφος εν λογοις προαξει εαυτον και ανθρωπος φρονιμος αρεσει μεγιστασιν	27 Potior fur quam assiduitas viri mendacis; perditionem autem ambo hereditabunt.
28 ο εργαζομενος γην ανυψωσει θιμωνιαν αυτου και ο αρεσκων μεγιστασιν εξιλασεται αδικιαν	28 Mos hominis mendacis est sine honore, et confusio illius cum ipso sine intermissione.
29 ξενια και δωρα αποτυφλοι οφθαλμους σοφων και ως φιμος εν στοματι αποτρεπει ελεγμους	29 Verbum parabolarum. Sapiens in verbis producet seipsum, et homo prudens placebit magnatis.
30 σοφια κεκρυμμενη και θησαυρος αφανης τις ωφελεια εν αμφοτεροις	30 Qui operatur terram suam, inaltabit acervum frugum, et, qui operatur iustitiam, ipse exaltabitur; qui vero placet magnatis, effugiet iniquitatem.
31 κρεισσων ανθρωπος αποκρυπτων την μωριαν αυτου η ανθρωπος αποκρυπτων την σοφιαν αυτου	31 Xenia et dona excaecant oculos iudicum et quasi camus in ore avertunt correptiones eorum.
	32 Sapientia absconsa et thesaurus invisus, quae utilitas in utrisque?
	33 Melior est, qui celat insipientiam suam, quam homo, qui abscondit sapientiam suam.