ΙΩΒ - Giobbe - Job 21

LXX	VULGATA
1 υπολαβων δε ιωβ λεγει	1 Respondens autem Job, dixit :
2 ακουσατε ακουσατε μου των λογων ινα μη η μοι παρ' υμων αυτη η παρακλησις	2 Audite, quæso, sermones meos, et agite pœnitentiam.
3 αρατε με εγω δε λαλησω ειτ' ου καταγελασετε μου	3 Sustinete me, et ego loquar : et post mea, si videbitur, verba, ridete.
4 τι γαρ μη ανθρωπου μου η ελεγξις η δια τι ου θυμωθησομαι	4 Numquid contra hominem disputatio mea est, ut merito non debeam contristari ?
5 εισβλεψαντες εις εμε θαυμασατε χειρα θεντες επι σιαγονι	5 Attendite me et obstupescite, et superponite digitum ori vestro.
6 εαν τε γαρ μνησθω εσπουδακα εχουσιν δε μου τας σαρκας οδυναι	6 Et ego, quando recordatus fuero, pertimesco, et concutit carnem meam tremor.
7 δια τι ασεβεις ζωσιν πεπαλαιωνται δε και εν πλουτω	7 Quare ergo impii vivunt, sublevati sunt, confortatique divitiis ?
8 ο σπορος αυτων κατα ψυχην τα δε τεκνα αυτων εν οφθαλμοις	8 Semen eorum permanet coram eis : propinquorum turba et nepotum in conspectu eorum.
9 οι οικοι αυτων ευθηνουσιν φοβος δε ουδαμου μαστιξ δε παρα κυριου ουκ εστιν επ' αυτοις	9 Domus eorum securæ sunt et pacatæ, et non est virga Dei super illos.
10 η βους αυτων ουκ ωμοτοκησεν διεσωθη δε αυτων εν γαστρι εχουσα και ουκ εσφαλεν	10 Bos eorum concepit, et non abortivit : vacca peperit, et non est privata fœtu suo.
11 μενουσιν δε ως προβατα αιωνια τα δε παιδια αυτων προσπαιζουσιν	11 Egrediuntur quasi greges parvuli eorum, et infantes eorum exultant lusibus.
12 αναλαβοντες ψαλτηριον και κιθαραν και ευφραινονται φωνη ψαλμου	12 Tenent tympanum et citharam, et gaudent ad sonitum organi.
13 συνετελεσαν δε εν αγαθοις τον βιον αυτων εν δε αναπαυσει αδου εκοιμηθησαν	13 Ducunt in bonis dies suos, et in puncto ad inferna descendunt.
14 λεγει δε κυριω αποστα απ' εμου οδους σου ειδεναι ου βουλομαι	14 Qui dixerunt Deo : Recede a nobis, et scientiam viarum tuarum nolumus.
15 τι ικανος οτι δουλευσομεν αυτω και τις ωφελεια οτι απαντησομεν αυτω	15 Quis est Omnipotens, ut serviamus ei ? et quid nobis prodest si oraverimus illum ?
16 εν χερσιν γαρ ην αυτων τα αγαθα εργα δε ασεβων ουκ εφορα	16 Verumtamen quia non sunt in manu eorum bona sua, consilium impiorum longe sit a me.
17 ου μην δε αλλα και ασεβων λυχνος σβεσθησεται επελευσεται δε αυτοις η καταστροφη ωδινες δε αυτους εξουσιν απο οργης	17 Quoties lucerna impiorum extinguetur, et superveniet eis inundatio, et dolores dividet furoris sui ?
18 εσονται δε ωσπερ αχυρα προ ανεμου η ωσπερ κονιορτος ον υφειλατο λαιλαψ	18 Erunt sicut paleæ ante faciem venti, et sicut favilla quam turbo dispergit.
19 εκλιποι υιους τα υπαρχοντα αυτου ανταποδωσει προς αυτον και γνωσεται	19 Deus servabit filiis illius dolorem patris, et cum reddiderit, tunc sciet.
20 ιδοισαν οι οφθαλμοι αυτου την εαυτου σφαγην απο δε κυριου μη διασωθειη	20 Videbunt oculi ejus interfectionem suam, et de furore Omnipotentis bibet.
21 οτι τι θελημα αυτου εν οικω αυτου μετ' αυτον και αριθμοι μηνων αυτου διηρεθησαν	21 Quid enim ad eum pertinet de domo sua post se, et si numerus mensium ejus dimidietur ?
22 ποτερον ουχι ο κυριος εστιν ο διδασκων συνεσιν και επιστημην αυτος δε φονους διακρινει	22 Numquid Deus docebit quispiam scientiam, qui excelsos judicat ?
23 ουτος αποθανειται εν κρατει απλοσυνης αυτου ολος δε ευπαθων και ευθηνων	23 Iste moritur robustus et sanus, dives et felix :
24 τα δε εγκατα αυτου πληρη στεατος μυελος δε αυτου διαχειται	24 viscera ejus plena sunt adipe, et medullis ossa illius irrigantur :
25 ο δε τελευτα υπο πικριας ψυχης ου φαγων ουδεν αγαθον	25 alius vero moritur in amaritudine animæ absque ullis opibus :
26 ομοθυμαδον δε επι γης κοιμωνται σαπρια δε αυτους εκαλυψεν	26 et tamen simul in pulvere dormient, et vermes operient eos.
27 ωστε οιδα υμας οτι τολμη επικεισθε μοι	27 Certe novi cogitationes vestras, et sententias contra me iniquas.
28 οτι ερειτε που εστιν οικος αρχοντος και που εστιν η σκεπη των σκηνωματων των ασεβων	28 Dicitis enim : Ubi est domus principis ? et ubi tabernacula impiorum ?
29 ερωτησατε παραπορευομενους οδον και τα σημεια αυτων ουκ απαλλοτριωσετε	29 Interrogate quemlibet de viatoribus, et hæc eadem illum intelligere cognoscetis :
30 οτι εις ημεραν απωλειας κουφιζεται ο πονηρος εις ημεραν οργης αυτου απαχθησονται	30 quia in diem perditionis servatur malus, et ad diem furoris ducetur.
31 τις απαγγελει επι προσωπου αυτου την οδον αυτου και αυτος εποιησεν τις ανταποδωσει αυτω	31 Quis arguet coram eo viam ejus ? et quæ fecit, quis reddet illi ?
32 και αυτος εις ταφους απηνεχθη και επι σορω ηγρυπνησεν	32 Ipse ad sepulchra ducetur, et in congerie mortuorum vigilabit.
33 εγλυκανθησαν αυτω χαλικες χειμαρρου και οπισω αυτου πας ανθρωπος απελευσεται και εμπροσθεν αυτου αναριθμητοι	33 Dulcis fuit glareis Cocyti, et post se omnem hominem trahet, et ante se innumerabiles.
34 πως δε παρακαλειτε με κενα το δε εμε καταπαυσασθαι αφ' υμων ουδεν	34 Quomodo igitur consolamini me frustra, cum responsio vestra repugnare ostensa sit veritati ?