ΙΩΒ - Giobbe - Job 20

LXX	SMITH VAN DYKE
1 υπολαβων δε σωφαρ ο μιναιος λεγει	1 فاجاب صوفر النعماتي وقال
2 ουχ ουτως υπελαμβανον αντερειν σε ταυτα και ουχι συνιετε μαλλον η και εγω	2 من اجل ذلك هواجسي تجيبني ولهذا هيجاني فيّ.
3 παιδειαν εντροπης μου ακουσομαι και πνευμα εκ της συνεσεως αποκρινεται μοι	3 تعيير توبيخي اسمع. وروح من فهمي يجيبني
4 μη ταυτα εγνως απο του ετι αφ' ου ετεθη ανθρωπος επι της γης	4 أما علمت هذا من القديم منذ وضع الانسان على الارض
5 ευφροσυνη γαρ ασεβων πτωμα εξαισιον χαρμονη δε παρανομων απωλεια	5 ان هتاف الاشرار من قريب وفرح الفاجر الى لحظة.
6 εαν αναβη εις ουρανον αυτου τα δωρα η δε θυσια αυτου νεφων αψηται	6 ولو بلغ السموات طوله ومسّ راسه السحاب.
7 οταν γαρ δοκη ηδη κατεστηριχθαι τοτε εις τελος απολειται οι δε ιδοντες αυτον ερουσιν που εστιν	7 كجلّته الى الابد يبيد. الذين رأوه يقولون اين هو.
8 ωσπερ ενυπνιον εκπετασθεν ου μη ευρεθη επτη δε ωσπερ φασμα νυκτερινον	8 كالحلم يطير فلا يوجد ويطرد كطيف الليل.
9 οφθαλμος παρεβλεψεν και ου προσθησει και ουκετι προσνοησει αυτον ο τοπος αυτου	9 عين ابصرته لا تعود تراه ومكانه لن يراه بعد.
10 τους υιους αυτου ολεσαισαν ηττονες αι δε χειρες αυτου πυρσευσαισαν οδυνας	10 بنوه يترضون الفقراء ويداه تردان ثروته.
11 οστα αυτου ενεπλησθησαν νεοτητος αυτου και μετ' αυτου επι χωματος κοιμηθησεται	11 عظامه ملآنة شبيبة ومعه في التراب تضطجع.
12 εαν γλυκανθη εν στοματι αυτου κακια κρυψει αυτην υπο την γλωσσαν αυτου	12 ان حلا في فمه الشر واخفاه تحت لسانه
13 ου φεισεται αυτης και ουκ εγκαταλειψει αυτην και συνεξει αυτην εν μεσω του λαρυγγος αυτου	13 اشفق عليه ولم يتركه بل حبسه وسط حنكه
14 και ου μη δυνηθη βοηθησαι εαυτω χολη ασπιδος εν γαστρι αυτου	14 فخبزه في امعائه يتحول. مرارة اصلال في بطنه.
15 πλουτος αδικως συναγομενος εξεμεσθησεται εξ οικιας αυτου εξελκυσει αυτον αγγελος	15 قد بلع ثروة فيتقيأها. الله يطردها من بطنه.
16 θυμον δε δρακοντων θηλασειεν ανελοι δε αυτον γλωσσα οφεως	16 سمّ الاصلال يرضع. يقتله لسان الافعى.
17 μη ιδοι αμελξιν νομαδων μηδε νομας μελιτος και βουτυρου	17 لا يرى الجداول انهار سواقي عسل ولبن.
18 εις κενα και ματαια εκοπιασεν πλουτον εξ ου ου γευσεται ωσπερ στριφνος αμασητος ακαταποτος	18 يرد تعبه ولا يبلعه. كمال تحت رجع. ولا يفرح.
19 πολλων γαρ αδυνατων οικους εθλασεν διαιταν δε ηρπασεν και ουκ εστησεν	19 لانه رضض المساكين وتركهم واغتصب بيتا ولم يبنه
20 ουκ εστιν αυτου σωτηρια τοις υπαρχουσιν εν επιθυμια αυτου ου σωθησεται	20 لانه لم يعرف في بطنه قناعة لا ينجو بمشتهاه.
21 ουκ εστιν υπολειμμα τοις βρωμασιν αυτου δια τουτο ουκ ανθησει αυτου τα αγαθα	21 ليست من اكله بقية لاجل ذلك لا يدوم خيره.
22 οταν δε δοκη ηδη πεπληρωσθαι θλιβησεται πασα δε αναγκη επ' αυτον επελευσεται	22 مع ملء رغده يتضايق. تأتي عليه يد كل شقي.
23 ει πως πληρωσαι γαστερα αυτου επαποστειλαι επ' αυτον θυμον οργης νιψαι επ' αυτον οδυνας	23 يكون عندما يملأ بطنه ان الله يرسل عليه حمو غضبه ويمطره عليه عند طعامه.
24 και ου μη σωθη εκ χειρος σιδηρου τρωσαι αυτον τοξον χαλκειον	24 يفر من سلاح حديد. تخرقه قوس نحاس.
25 διεξελθοι δε δια σωματος αυτου βελος αστραπαι δε εν διαιταις αυτου περιπατησαισαν επ' αυτω φοβοι	25 جذبه فخرج من بطنه والبارق من مرارته مرق. عليه رعوب.
26 παν δε σκοτος αυτω υπομειναι κατεδεται αυτον πυρ ακαυστον κακωσαι δε αυτου επηλυτος τον οικον	26 كل ظلمة مختبأة لذخائره. تأكله نار لم تنفخ. ترعى البقية في خيمته.
27 ανακαλυψαι δε αυτου ο ουρανος τας ανομιας γη δε επανασταιη αυτω	27 السموات تعلن اثمه والارض تنهض عليه.
28 ελκυσαι τον οικον αυτου απωλεια εις τελος ημερα οργης επελθοι αυτω	28 تزول غلة بيته. تهراق في يوم غضبه.
29 αυτη η μερις ανθρωπου ασεβους παρα κυριου και κτημα υπαρχοντων αυτω παρα του επισκοπου	29 هذا نصيب الانسان الشرير من عند الله وميراث أمره من القدير