ΙΩΒ - Giobbe - Job 20

LXX	NOVA VULGATA
1 υπολαβων δε σωφαρ ο μιναιος λεγει	1 Respondens autem Sophar Naamathites dixit:
2 ουχ ουτως υπελαμβανον αντερειν σε ταυτα και ουχι συνιετε μαλλον η και εγω	2 “ Idcirco cogitationes meae reducunt me, eo quod intellectus effulsit in me.
3 παιδειαν εντροπης μου ακουσομαι και πνευμα εκ της συνεσεως αποκρινεται μοι	3 Doctrinam, qua me arguis, audiam, at spiritus intellegentiae meae respondebit mihi.
4 μη ταυτα εγνως απο του ετι αφ' ου ετεθη ανθρωπος επι της γης	4 Scisne hoc a principio, ex quo positus est homo super terram,
5 ευφροσυνη γαρ ασεβων πτωμα εξαισιον χαρμονη δε παρανομων απωλεια	5 quod exsultatio iniquorum brevis sit, et gaudium impiorum ad instar puncti?
6 εαν αναβη εις ουρανον αυτου τα δωρα η δε θυσια αυτου νεφων αψηται	6 si ascenderit usque ad caelum superbia eius, et caput eius nubes tetigerit,
7 οταν γαρ δοκη ηδη κατεστηριχθαι τοτε εις τελος απολειται οι δε ιδοντες αυτον ερουσιν που εστιν	7 quasi sterquilinium in finem perdetur, et, qui eum viderant, dicent: “Ubi est?”.
8 ωσπερ ενυπνιον εκπετασθεν ου μη ευρεθη επτη δε ωσπερ φασμα νυκτερινον	8 Velut somnium avolans non invenietur, transiet sicut visio nocturna.
9 οφθαλμος παρεβλεψεν και ου προσθησει και ουκετι προσνοησει αυτον ο τοπος αυτου	9 Oculus, qui eum viderat, non videbit, neque ultra intuebitur eum locus suus.
10 τους υιους αυτου ολεσαισαν ηττονες αι δε χειρες αυτου πυρσευσαισαν οδυνας	10 Filii eius satagent complacere pauperibus, et manus illius reddent ei possessionem suam.
11 οστα αυτου ενεπλησθησαν νεοτητος αυτου και μετ' αυτου επι χωματος κοιμηθησεται	11 Ossa eius, quae implebantur adulescentia, cum eo in pulvere dormient.
12 εαν γλυκανθη εν στοματι αυτου κακια κρυψει αυτην υπο την γλωσσαν αυτου	12 Cum enim dulce fuerit in ore eius malum, abscondet illud sub lingua sua.
13 ου φεισεται αυτης και ουκ εγκαταλειψει αυτην και συνεξει αυτην εν μεσω του λαρυγγος αυτου	13 Parcet illi et non derelinquet illud et celabit in gutture suo.
14 και ου μη δυνηθη βοηθησαι εαυτω χολη ασπιδος εν γαστρι αυτου	14 Panis eius in visceribus illius vertetur in fel aspidum intrinsecus.
15 πλουτος αδικως συναγομενος εξεμεσθησεται εξ οικιας αυτου εξελκυσει αυτον αγγελος	15 Divitias, quas devoravit, evomet, et de ventre illius extrahet eas Deus.
16 θυμον δε δρακοντων θηλασειεν ανελοι δε αυτον γλωσσα οφεως	16 Venenum aspidum sugebat, et occidet eum lingua viperae.
17 μη ιδοι αμελξιν νομαδων μηδε νομας μελιτος και βουτυρου	17 Non videat rivulos olei, torrentes mellis et butyri.
18 εις κενα και ματαια εκοπιασεν πλουτον εξ ου ου γευσεται ωσπερ στριφνος αμασητος ακαταποτος	18 Restituet quaestum suum nec deglutiet, de opibus venditionum non laetabitur.
19 πολλων γαρ αδυνατων οικους εθλασεν διαιταν δε ηρπασεν και ουκ εστησεν	19 Quoniam confringens deseruit pauperes, domum rapuit et non aedificavit eam.
20 ουκ εστιν αυτου σωτηρια τοις υπαρχουσιν εν επιθυμια αυτου ου σωθησεται	20 Nec est satiatus venter eius; et cum desideriis suis evadere non potuit.
21 ουκ εστιν υπολειμμα τοις βρωμασιν αυτου δια τουτο ουκ ανθησει αυτου τα αγαθα	21 Non fuerunt reliquiae de cibo eius, et propterea nihil permanebit de bonis eius.
22 οταν δε δοκη ηδη πεπληρωσθαι θλιβησεται πασα δε αναγκη επ' αυτον επελευσεται	22 Cum satiatus fuerit, arctabitur; et omnis dolor irruet super eum.
23 ει πως πληρωσαι γαστερα αυτου επαποστειλαι επ' αυτον θυμον οργης νιψαι επ' αυτον οδυνας	23 Impleat ventrem suum: emittet Deus in eum iram furoris sui et pluet super illum bellum suum.
24 και ου μη σωθη εκ χειρος σιδηρου τρωσαι αυτον τοξον χαλκειον	24 Fugiet arma ferrea et irruet in arcum aereum.
25 διεξελθοι δε δια σωματος αυτου βελος αστραπαι δε εν διαιταις αυτου περιπατησαισαν επ' αυτω φοβοι	25 Sagitta transverberabit corpus eius, et fulgur iecur eius; vadent et venient super eum horribilia.
26 παν δε σκοτος αυτω υπομειναι κατεδεται αυτον πυρ ακαυστον κακωσαι δε αυτου επηλυτος τον οικον	26 Omnes tenebrae absconditae sunt in occultis eius, devorabit eum ignis, qui non succenditur; affligetur relictus in tabernaculo suo.
27 ανακαλυψαι δε αυτου ο ουρανος τας ανομιας γη δε επανασταιη αυτω	27 Revelabunt caeli iniquitatem eius, et terra consurget adversus eum.
28 ελκυσαι τον οικον αυτου απωλεια εις τελος ημερα οργης επελθοι αυτω	28 Auferetur germen domus illius, detrahetur in die furoris Dei.
29 αυτη η μερις ανθρωπου ασεβους παρα κυριου και κτημα υπαρχοντων αυτω παρα του επισκοπου	29 Haec est pars hominis impii a Deo, et hereditas verborum eius a Domino ”.