Scrutatio

Domenica, 12 maggio 2024 - Santi Nereo e Achilleo ( Letture di oggi)

ΙΩΒ - Giobbe - Job 20


font
LXXSAGRADA BIBLIA
1 υπολαβων δε σωφαρ ο μιναιος λεγει1 Sofar de Naama falou nestes termos:
2 ουχ ουτως υπελαμβανον αντερειν σε ταυτα και ουχι συνιετε μαλλον η και εγω2 É por isso que meus pensamentos me sugerem uma resposta, e estou impaciente por falar.
3 παιδειαν εντροπης μου ακουσομαι και πνευμα εκ της συνεσεως αποκρινεται μοι3 Ouvi queixas injuriosas, foram palavras vãs que responderam a meu espírito.
4 μη ταυτα εγνως απο του ετι αφ' ου ετεθη ανθρωπος επι της γης4 Não sabes bem que, em todos os tempos, desde que o homem foi posto na terra,
5 ευφροσυνη γαρ ασεβων πτωμα εξαισιον χαρμονη δε παρανομων απωλεια5 o triunfo dos maus é breve, e a alegria do ímpio só dura um instante?
6 εαν αναβη εις ουρανον αυτου τα δωρα η δε θυσια αυτου νεφων αψηται6 Ainda mesmo que sua estatura chegasse até o céu e sua cabeça tocasse a nuvem,
7 οταν γαρ δοκη ηδη κατεστηριχθαι τοτε εις τελος απολειται οι δε ιδοντες αυτον ερουσιν που εστιν7 como o seu próprio esterco, ele perece para sempre, e aqueles que o viam, indagam onde ele está.
8 ωσπερ ενυπνιον εκπετασθεν ου μη ευρεθη επτη δε ωσπερ φασμα νυκτερινον8 Como um sonho, ele voa, ninguém mais o encontra, desaparece como uma visão noturna.
9 οφθαλμος παρεβλεψεν και ου προσθησει και ουκετι προσνοησει αυτον ο τοπος αυτου9 O olho que o viu, já não mais o vê, nem o verá mais a sua morada.
10 τους υιους αυτου ολεσαισαν ηττονες αι δε χειρες αυτου πυρσευσαισαν οδυνας10 Seus filhos aplacarão os pobres, suas mãos restituirão suas riquezas.
11 οστα αυτου ενεπλησθησαν νεοτητος αυτου και μετ' αυτου επι χωματος κοιμηθησεται11 Seus ossos estavam cheios de vigor juvenil, sua mocidade deita-se com ele no pó.
12 εαν γλυκανθη εν στοματι αυτου κακια κρυψει αυτην υπο την γλωσσαν αυτου12 Se o mal lhe foi doce na boca, se o ocultou debaixo da língua,
13 ου φεισεται αυτης και ουκ εγκαταλειψει αυτην και συνεξει αυτην εν μεσω του λαρυγγος αυτου13 se o reteve e não o abandonou, se o saboreou com seu paladar,
14 και ου μη δυνηθη βοηθησαι εαυτω χολη ασπιδος εν γαστρι αυτου14 esse alimento se transformará em suas entranhas, e se converterá interiormente em fel de áspides.
15 πλουτος αδικως συναγομενος εξεμεσθησεται εξ οικιας αυτου εξελκυσει αυτον αγγελος15 Vomitará as riquezas que engoliu; Deus as fará sair-lhe do ventre.
16 θυμον δε δρακοντων θηλασειεν ανελοι δε αυτον γλωσσα οφεως16 Sugava o veneno de áspides, a língua da víbora o matará.
17 μη ιδοι αμελξιν νομαδων μηδε νομας μελιτος και βουτυρου17 Não verá correr os riachos de óleo, as torrentes de mel e de leite.
18 εις κενα και ματαια εκοπιασεν πλουτον εξ ου ου γευσεται ωσπερ στριφνος αμασητος ακαταποτος18 Vomitará seu ganho, sem poder engoli-lo, não gozará o fruto de seu tráfico.
19 πολλων γαρ αδυνατων οικους εθλασεν διαιταν δε ηρπασεν και ουκ εστησεν19 Porque maltratou, desamparou os pobres, roubou uma casa que não tinha construído,
20 ουκ εστιν αυτου σωτηρια τοις υπαρχουσιν εν επιθυμια αυτου ου σωθησεται20 porque sua avidez é insaciável, não salvará o que lhe era mais caro.
21 ουκ εστιν υπολειμμα τοις βρωμασιν αυτου δια τουτο ουκ ανθησει αυτου τα αγαθα21 Nada escapava à sua voracidade: é por isso que sua felicidade não há de durar.
22 οταν δε δοκη ηδη πεπληρωσθαι θλιβησεται πασα δε αναγκη επ' αυτον επελευσεται22 Em plena abundância, sentirá escassez; todos os golpes da infelicidade caem sobre ele.
23 ει πως πληρωσαι γαστερα αυτου επαποστειλαι επ' αυτον θυμον οργης νιψαι επ' αυτον οδυνας23 Para encher-lhe o ventre {Deus} desencadeia o fogo de sua cólera, e fará chover a dor sobre ele.
24 και ου μη σωθη εκ χειρος σιδηρου τρωσαι αυτον τοξον χαλκειον24 Se foge diante da arma de ferro, o arco de bronze o traspassa,
25 διεξελθοι δε δια σωματος αυτου βελος αστραπαι δε εν διαιταις αυτου περιπατησαισαν επ' αυτω φοβοι25 um dardo sai-lhe das costas, um aço fulgurante sai-lhe do fígado. O terror desaba sobre ele,
26 παν δε σκοτος αυτω υπομειναι κατεδεται αυτον πυρ ακαυστον κακωσαι δε αυτου επηλυτος τον οικον26 e ser-lhe-ão reservadas as trevas. Um fogo, que o homem não acendeu, o devora e consome o que sobra em sua tenda.
27 ανακαλυψαι δε αυτου ο ουρανος τας ανομιας γη δε επανασταιη αυτω27 Os céus revelam seu crime, a terra levanta-se contra ele,
28 ελκυσαι τον οικον αυτου απωλεια εις τελος ημερα οργης επελθοι αυτω28 uma torrente joga-se contra sua casa, que é levada no dia da cólera divina.
29 αυτη η μερις ανθρωπου ασεβους παρα κυριου και κτημα υπαρχοντων αυτω παρα του επισκοπου29 Tal é a sorte que Deus reserva ao mau, e a herança que Deus lhe destina.