ΙΩΒ - Giobbe - Job 11

LXX	Biblija Hrvatski
1 υπολαβων δε σωφαρ ο μιναιος λεγει	1 Božju Sofar iz Naama progovori tad i reče:
2 ο τα πολλα λεγων και αντακουσεται η και ο ευλαλος οιεται ειναι δικαιος ευλογημενος γεννητος γυναικος ολιγοβιος	2 »Zar na riječi mnoge da se ne odvrati? Zar će se brbljavac još i opravdati?
3 μη πολυς εν ρημασιν γινου ου γαρ εστιν ο αντικρινομενος σοι	3 Zar će tvoje trice ušutkati ljude, zar će ruganje ostat’ neizrugano?
4 μη γαρ λεγε οτι καθαρος ειμι τοις εργοις και αμεμπτος εναντιον αυτου	4 Rekao si: ‘Nauk moj je neporočan, u očima tvojim čist sam i bez ljage.’
5 αλλα πως αν ο κυριος λαλησαι προς σε και ανοιξει χειλη αυτου μετα σου	5 Ali kada bi Bog htio progovorit’ i otvorit’ usta da ti odgovori,
6 ειτα αναγγελει σοι δυναμιν σοφιας οτι διπλους εσται των κατα σε και τοτε γνωση οτι αξια σοι απεβη απο κυριου ων ημαρτηκας	6 kada bi ti tajne mudrosti otkrio koje um nijedan ne može doumit’, znao bi da ti za grijehe račun ište.
7 η ιχνος κυριου ευρησεις η εις τα εσχατα αφικου α εποιησεν ο παντοκρατωρ	7 Možeš li dubine Božje proniknuti, dokučiti savršenstvo Svesilnoga?
8 υψηλος ο ουρανος και τι ποιησεις βαθυτερα δε των εν αδου τι οιδας	8 Od neba je više: što još da učiniš? Od šeola dublje: što još da mudruješ?
9 η μακροτερα μετρου γης η ευρους θαλασσης	9 Duže je od zemlje – šire je od mora!
10 εαν δε καταστρεψη τα παντα τις ερει αυτω τι εποιησας	10 Ako se povuče, ako te pograbi, ako na sud preda, tko će mu braniti?
11 αυτος γαρ οιδεν εργα ανομων ιδων δε ατοπα ου παροψεται	11 Jer on u čovjeku prozire prijevaru, vidi opačinu ako i ne gleda.
12 ανθρωπος δε αλλως νηχεται λογοις βροτος δε γεννητος γυναικος ισα ονω ερημιτη	12 Čovjek se bezuman obraća k pameti i divlji magarac uzdi se pokori.
13 ει γαρ συ καθαραν εθου την καρδιαν σου υπτιαζεις δε χειρας προς αυτον	13 Ako li srce svoje ti uspraviš i ruke svoje pružiš prema njemu,
14 ει ανομον τι εστιν εν χερσιν σου πορρω ποιησον αυτο απο σου αδικια δε εν διαιτη σου μη αυλισθητω	14 ako li zloću iz ruku odbaciš i u šatoru svom ne daš zlu stana,
15 ουτως γαρ αναλαμψει σου το προσωπον ωσπερ υδωρ καθαρον εκδυση δε ρυπον και ου μη φοβηθης	15 čisto ćeš čelo moći tad podići, čvrst ćeš biti i bojati se nećeš.
16 και τον κοπον επιληση ωσπερ κυμα παρελθον και ου πτοηθηση	16 Svojih se kušnja nećeš sjećat’ više kao ni vode koja je protekla.
17 η δε ευχη σου ωσπερ εωσφορος εκ δε μεσημβριας ανατελει σοι ζωη	17 Jasnije će tvoj život sjat’ no podne, tmina će se obratit’ u svanuće.
18 πεποιθως τε εση οτι εστιν σοι ελπις εκ δε μεριμνης και φροντιδος αναφανειται σοι ειρηνη	18 U uzdanju svom živjet ćeš sigurno i zaštićen počivat ćeš u miru.
19 ησυχασεις γαρ και ουκ εσται ο πολεμων σε μεταβαλομενοι δε πολλοι σου δεηθησονται	19 Kad legneš, nitko te buniti neće; mnogi će tvoju tražiti naklonost.
20 σωτηρια δε αυτους απολειψει η γαρ ελπις αυτων απωλεια οφθαλμοι δε ασεβων τακησονται	20 A zlikovcima ugasnut će oči, neće im više biti utočišta: izdahnut’, bit će jedina im nada.«