Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Giuditta 6


font
BIBBIA CEI 2008NOVA VULGATA
1 Cessata l’agitazione della gente radunata attorno al consiglio militare, parlò Oloferne, comandante supremo dell’esercito di Assur, rivolgendosi ad Achiòr, alla presenza di tutta quella folla di stranieri, e a tutti i Moabiti:1 Et, cum cessasset tumultus viro rum, qui erant in circuitu conci lii,dixit Holofernes princeps militiae virtutis Assyriae ad Achior coram omni populoalienigenarum et ad omnes filios Moab:
2 «Chi sei tu, o Achiòr, e voi, mercenari di Èfraim, per profetare in mezzo a noi come hai fatto oggi e suggerire di non combattere il popolo d’Israele, perché il loro Dio li proteggerà dall’alto? E chi è dio se non Nabucodònosor? Questi manderà il suo esercito e li sterminerà dalla faccia della terra, né il loro Dio potrà liberarli.2 “ Et quis es tu, Achior, etmercennarii Ephraim, quoniam prophetasti nobis sicut hodie et dixisti quoniamgenus filiorum Israel non expugnatur, quoniam Deus eorum proteget eos? Et quisest Deus, nisi Nabuchodonosor rex omnis terrae? Hic mittet potestatem suam etdisperdet eos a facie terrae, et non liberabit eos Deus eorum.
3 Saremo noi suoi servi a spazzarli via come un sol uomo, perché non potranno sostenere l’impeto dei nostri cavalli.3 Sed nos serviillius percutiemus eos sicut hominem unum, nec sustinebunt vim equorumnostrorum.
4 Li bruceremo in casa loro, i loro monti si inebrieranno del loro sangue, i loro campi si colmeranno dei loro cadaveri, né potrà resistere la pianta dei loro piedi davanti a noi, ma saranno completamente distrutti. Questo dice Nabucodònosor, il signore di tutta la terra: così ha parlato e le sue parole non potranno essere smentite.
4 Inundabimus enim eos in ipsis, et montes eorum inebriabuntursanguine eorum, et campi eorum replebuntur mortuis eorum, et non resistetvestigium pedum eorum contra faciem nostram, sed perditione perient. Dicit rexNabuchodonosor, dominus universae terrae; dixit enim, et non frustrabuntur verbaoris eius.
5 Quanto a te, Achiòr, mercenario di Ammon, che hai pronunciato queste parole nel giorno della tua sventura, non vedrai più la mia faccia, da oggi fino a quando farò vendetta di questa razza che viene dall’Egitto.5 Tu autem, Achior, mercennari Ammon, qui locutus es verba haec indie iniquitatis tuae, non videbis faciem meam iam ex hac die, quoadusqueulciscar in genus illorum, qui ascenderunt ex Aegypto.
6 Allora il ferro dei miei soldati e la numerosa schiera dei miei ministri trapasserà i tuoi fianchi, e tu cadrai fra i loro cadaveri quando io tornerò a vederti.6 Et tunc pertransietferrum militiae meae et populus famulorum meorum latera tua, et cades cumvulneratis eorum, cum venero.
7 I miei servi ora ti esporranno sulla montagna e ti lasceranno in una delle città delle alture;7 Et deducent te servi mei in montanam et ponentte in una civitatum ascensuum
8 non morirai finché non sarai sterminato con quella gente.8 et non peries, donec extermineris cum eis.
9 Ma se in cuor tuo speri davvero che costoro non saranno catturati, non c’è bisogno che il tuo aspetto sia così depresso. Ho parlato: nessuna mia parola andrà a vuoto».
9 Et,si speras corde tuo quoniam non capientur, non concidat facies tua. Locutus sum,et nihil decidet verborum meorum ”.
10 Allora Oloferne diede ordine ai suoi servi, che erano di turno nella sua tenda, di prendere Achiòr, di condurlo vicino a Betùlia e di abbandonarlo nelle mani degli Israeliti.10 Et praecepit Holofernes servis suis, qui erant adstantes in tabernaculo eius,ut comprehenderent Achior et ducerent eum in Betuliam et traderent in manusfiliorum Israel.
11 I suoi servi lo presero e lo condussero fuori dell’accampamento verso la pianura, poi dalla pianura lo spinsero verso la montagna e arrivarono alle fonti che erano sotto Betùlia.11 Et comprehenderunt eum servi eius et duxerunt illum extracastra in campum et promoverunt ex medio campo in montanam et advenerunt adfontes, qui erant sub Betulia.
12 Quando gli uomini della città li scorsero sulla cresta del monte, presero le armi e uscirono dalla città dirigendosi verso la cima del monte. Tutti i frombolieri occuparono la via di accesso e si misero a lanciare pietre su di loro.
12 Et, ut viderunt eos viri civitatis superverticem montis, acceperunt arma sua et exierunt extra civitatem supra cacumenmontis, et omnis vir fundibalarius occupavit ascensus eorum et mittebat lapidessuper eos.
13 Ridiscesi al riparo del monte, legarono Achiòr e lo abbandonarono, gettandolo a terra alle falde del monte; quindi fecero ritorno dal loro signore.
13 Et accedentes sub monte alligaverunt Achior et reliqueruntproiectum sub radice montis et reversi sunt ad dominum suum.
14 Scesi dalla loro città, gli Israeliti si avvicinarono a lui, lo slegarono, lo condussero a Betùlia e lo presentarono ai capi della loro città,14 Descendentesautem filii Israel de civitate sua adstiterunt ei et solventes eum perduxeruntin Betuliam et adduxerunt eum ad principes civitatis suae,
15 che in quel tempo erano Ozia, figlio di Mica, della tribù di Simeone, Cabrì, figlio di Gotonièl, e Carmì, figlio di Melchièl.15 qui erant indiebus illis Ozias filius Michae de tribu Simeon et Chabris filius Gothoniel etCharmis filius Melchiel.
16 Radunarono subito tutti gli anziani della città, e tutti i giovani e le donne accorsero al luogo del raduno. Posero Achiòr in mezzo a tutto il popolo e Ozia lo interrogò sull’accaduto.16 Et convocaverunt omnes seniores civitatis, etconcurrerunt omnes iuvenes eorum et mulieres et pueri eorum in ecclesiam; etstatuerunt Achior in medio omnis populi ipsorum, et interrogavit eum Ozias, quidcontigisset.
17 In risposta riferì loro le parole del consiglio militare di Oloferne, tutto il discorso che Oloferne aveva pronunciato in mezzo ai capi degli Assiri e quello che con arroganza aveva detto contro la casa d’Israele.
17 Et respondens indicavit eis verba consilii Holofernis et omniaverba, quaecumque locutus est in medio principum filiorum Assyriae, etquaecumque magniverbatus est Holofernes adversus domum Israel.
18 Allora tutto il popolo si prostrò ad adorare Dio e alzò questa supplica:18 Et procidensomnis populus adoraverunt Deum et clamaverunt dicentes:
19 «Signore, Dio del cielo, guarda la loro superbia, abbi pietà dell’umiliazione della nostra stirpe e guarda benigno in questo giorno il volto di coloro che sono consacrati a te».19 “ Domine, Deuscaeli, respice ad superbiam eorum et miserere humilitatis generis nostri etrespice ad faciem eorum, qui sanctificati sunt tibi in hac die ”.
20 Poi confortarono Achiòr e gli rivolsero parole di grande lode.20 Etconsolati sunt Achior et laudaverunt eum valde.
21 Ozia, da parte sua, dopo il raduno lo accolse nella sua casa e offrì un banchetto a tutti gli anziani, e per tutta quella notte invocarono l’aiuto del Dio d’Israele.21 Et suscepit eum Ozias deecclesia in domum suam et fecit cenam senioribus, et invocaverunt
Deum Israel in adiutorium per totam noctem illam.