Vangelo secondo Luca 1
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA CEI 1974 | NOVA VULGATA |
---|---|
1 Poiché molti han posto mano a stendere un racconto degli avvenimenti successi tra di noi, | 1 Quoniam quidem multi conati sunt ordinare narrationem, quae in nobiscompletae sunt, rerum, |
2 come ce li hanno trasmessi coloro che ne furono testimoni fin da principio e divennero ministri della parola, | 2 sicut tradiderunt nobis, qui ab initio ipsi viderunt etministri fuerunt verbi, |
3 così ho deciso anch'io di fare ricerche accurate su ogni circostanza fin dagli inizi e di scriverne per te un resoconto ordinato, illustre Teòfilo, | 3 visum est et mihi, adsecuto a principio omnia,diligenter ex ordine tibi scribere, optime Theophile, |
4 perché ti possa rendere conto della solidità degli insegnamenti che hai ricevuto. | 4 ut cognoscas eorumverborum, de quibus eruditus es, firmitatem. |
5 Al tempo di Erode, re della Giudea, c'era un sacerdote chiamato Zaccaria, della classe di Abìa, e aveva in moglie una discendente di Aronne chiamata Elisabetta. | 5 Fuit in diebus Herodis regis Iudaeae sacerdos quidam nomine Zacharias de viceAbiae, et uxor illi de filiabus Aaron, et nomen eius Elisabeth. |
6 Erano giusti davanti a Dio, osservavano irreprensibili tutte le leggi e le prescrizioni del Signore. | 6 Erant autemiusti ambo ante Deum, incedentes in omnibus mandatis et iustificationibusDomini, irreprehensibiles. |
7 Ma non avevano figli, perché Elisabetta era sterile e tutti e due erano avanti negli anni. | 7 Et non erat illis filius, eo quod esset Elisabethsterilis, et ambo processissent in diebus suis. |
8 Mentre Zaccaria officiava davanti al Signore nel turno della sua classe, | 8 Factum est autem, cum sacerdotio fungeretur in ordine vicis suae ante Deum, |
9 secondo l'usanza del servizio sacerdotale, gli toccò in sorte di entrare nel tempio per fare l'offerta dell'incenso. | 9 secundum consuetudinem sacerdotii sorte exiit, ut incensum poneret ingressus intemplum Domini; |
10 Tutta l'assemblea del popolo pregava fuori nell'ora dell'incenso. | 10 et omnis multitudo erat populi orans foris hora incensi. |
11 Allora gli apparve un angelo del Signore, ritto alla destra dell'altare dell'incenso. | 11 Apparuit autem illi angelus Domini stans a dextris altaris incensi; |
12 Quando lo vide, Zaccaria si turbò e fu preso da timore. | 12 etZacharias turbatus est videns, et timor irruit super eum. |
13 Ma l'angelo gli disse: "Non temere, Zaccaria, la tua preghiera è stata esaudita e tua moglie Elisabetta ti darà un figlio, che chiamerai Giovanni. | 13 Ait autem ad illumangelus: “ Ne timeas, Zacharia, quoniam exaudita est deprecatio tua, et uxortua Elisabeth pariet tibi filium, et vocabis nomen eius Ioannem. |
14 Avrai gioia ed esultanza e molti si rallegreranno della sua nascita, | 14 Et eritgaudium tibi et exsultatio, et multi in nativitate eius gaudebunt: |
15 poiché egli sarà grande davanti al Signore; non berrà vino né bevande inebrianti, sarà pieno di Spirito Santo fin dal seno di sua madre | 15 erit enimmagnus coram Domino et vinum et siceram non bibet et Spiritu Sancto replebituradhuc ex utero matris suae |
16 e ricondurrà molti figli d'Israele al Signore loro Dio. | 16 et multos filiorum Israel convertet ad DominumDeum ipsorum. |
17 Gli camminerà innanzi con lo spirito e la forza di Elia, 'per ricondurre i cuori dei padri verso i figli' e i ribelli alla saggezza dei giusti e preparare al Signore un popolo ben disposto". | 17 Et ipse praecedet ante illum in spiritu et virtute Eliae, utconvertat corda patrum in filios et incredibiles ad prudentiam iustorum, parareDomino plebem perfectam ”. |
18 Zaccaria disse all'angelo: "Come posso conoscere questo? Io sono vecchio e mia moglie è avanzata negli anni". | 18 Et dixit Zacharias ad angelum: “ Unde hocsciam? Ego enim sum senex, et uxor mea processit in diebus suis ”. |
19 L'angelo gli rispose: "Io sono Gabriele che sto al cospetto di Dio e sono stato mandato a portarti questo lieto annunzio. | 19 Etrespondens angelus dixit ei: “ Ego sum Gabriel, qui adsto ante Deum, et missussum loqui ad te et haec tibi evangelizare. |
20 Ed ecco, sarai muto e non potrai parlare fino al giorno in cui queste cose avverranno, perché non hai creduto alle mie parole, le quali si adempiranno a loro tempo". | 20 Et ecce: eris tacens et nonpoteris loqui usque in diem, quo haec fiant, pro eo quod non credidisti verbismeis, quae implebuntur in tempore suo ”. |
21 Intanto il popolo stava in attesa di Zaccaria, e si meravigliava per il suo indugiare nel tempio. | 21 Et erat plebs exspectans Zachariam, et mirabantur quod tardaret ipse intemplo. |
22 Quando poi uscì e non poteva parlare loro, capirono che nel tempio aveva avuto una visione. Faceva loro dei cenni e restava muto. | 22 Egressus autem non poterat loqui ad illos, et cognoverunt quodvisionem vidisset in templo; et ipse erat innuens illis et permansit mutus. |
23 Compiuti i giorni del suo servizio, tornò a casa. | 23 Et factum est, ut impleti sunt dies officii eius, abiit in domum suam. |
24 Dopo quei giorni Elisabetta, sua moglie, concepì e si tenne nascosta per cinque mesi e diceva: | 24 Post hos autem dies concepit Elisabeth uxor eius et occultabat se mensibusquinque dicens: |
25 "Ecco che cosa ha fatto per me il Signore, nei giorni in cui si è degnato di togliere la mia vergogna tra gli uomini". | 25 “ Sic mihi fecit Dominus in diebus, quibus respexit auferreopprobrium meum inter homines ”. |
26 Nel sesto mese, l'angelo Gabriele fu mandato da Dio in una città della Galilea, chiamata Nàzaret, | 26 In mense autem sexto missus est angelus Gabriel a Deo in civitatem Galilaeae,cui nomen Nazareth, |
27 a una vergine, promessa sposa di un uomo della casa di Davide, chiamato Giuseppe. La vergine si chiamava Maria. | 27 ad virginem desponsatam viro, cui nomen erat Ioseph dedomo David, et nomen virginis Maria. |
28 Entrando da lei, disse: "Ti saluto, o piena di grazia, il Signore è con te". | 28 Et ingressus ad eam dixit: “ Ave,gratia plena, Dominus tecum ”. |
29 A queste parole ella rimase turbata e si domandava che senso avesse un tale saluto. | 29 Ipsa autem turbata est in sermone eius etcogitabat qualis esset ista salutatio. |
30 L'angelo le disse: "Non temere, Maria, perché hai trovato grazia presso Dio. | 30 Et ait angelus ei: “ Ne timeas,Maria; invenisti enim gratiam apud Deum. |
31 Ecco concepirai un figlio, lo darai alla luce e lo chiamerai Gesù. | 31 Et ecce concipies in utero et pariesfilium et vocabis nomen eius Iesum. |
32 Sarà grande e chiamato Figlio dell'Altissimo; il Signore Dio gli darà il trono di Davide suo padre | 32 Hic erit magnus et Filius Altissimivocabitur, et dabit illi Dominus Deus sedem David patris eius, |
33 e regnerà per sempre sulla casa di Giacobbe e il suo regno non avrà fine". | 33 et regnabitsuper domum Iacob in aeternum, et regni eius non erit finis ”. |
34 Allora Maria disse all'angelo: "Come è possibile? Non conosco uomo". | 34 Dixit autem Maria ad angelum: “ Quomodo fiet istud, quoniam virum noncognosco? ”. |
35 Le rispose l'angelo: "Lo Spirito Santo scenderà su di te, su te stenderà la sua ombra la potenza dell'Altissimo. Colui che nascerà sarà dunque santo e chiamato Figlio di Dio. | 35 Et respondens angelus dixit ei: “ Spiritus Sanctussuperveniet in te, et virtus Altissimi obumbrabit tibi: ideoque et quod nascetursanctum, vocabitur Filius Dei. |
36 Vedi: anche Elisabetta, tua parente, nella sua vecchiaia, ha concepito un figlio e questo è il sesto mese per lei, che tutti dicevano sterile: | 36 Et ecce Elisabeth cognata tua et ipsa concepitfilium in senecta sua, et hic mensis est sextus illi, quae vocatur sterilis, |
37 'nulla è impossibile a Dio'". | 37 quia non erit impossibile apud Deum omne verbum ”. |
38 Allora Maria disse: "Eccomi, sono la serva del Signore, avvenga di me quello che hai detto". E l'angelo partì da lei. | 38 Dixit autem Maria: “Ecce ancilla Domini; fiat mihi secundum verbum tuum ”. Et discessit ab illaangelus. |
39 In quei giorni Maria si mise in viaggio verso la montagna e raggiunse in fretta una città di Giuda. | 39 Exsurgens autem Maria in diebus illis abiit in montana cum festinatione incivitatem Iudae |
40 Entrata nella casa di Zaccaria, salutò Elisabetta. | 40 et intravit in domum Zachariae et salutavit Elisabeth. |
41 Appena Elisabetta ebbe udito il saluto di Maria, il bambino le sussultò nel grembo. Elisabetta fu piena di Spirito Santo | 41 Etfactum est, ut audivit salutationem Mariae Elisabeth, exsultavit infans in uteroeius, et repleta est Spiritu Sancto Elisabeth |
42 ed esclamò a gran voce: "Benedetta tu fra le donne e benedetto il frutto del tuo grembo! | 42 et exclamavit voce magna etdixit: “ Benedicta tu inter mulieres, et benedictus fructus ventris tui. |
43 A che debbo che la madre del mio Signore venga a me? | 43 Etunde hoc mihi, ut veniat mater Domini mei ad me? |
44 Ecco, appena la voce del tuo saluto è giunta ai miei orecchi, il bambino ha esultato di gioia nel mio grembo. | 44 Ecce enim ut facta est voxsalutationis tuae in auribus meis, exsultavit in gaudio infans in utero meo. |
45 E beata colei che ha creduto nell'adempimento delle parole del Signore". | 45 Et beata, quae credidit, quoniam perficientur ea, quae dicta sunt ei a Domino”. |
46 Allora Maria disse: "'L'anima mia' magnifica 'il Signore' | 46 Et ait Maria: “ Magnificat anima mea Dominum, |
47 e il mio spirito 'esulta in Dio, mio salvatore,' | 47 et exsultavit spiritus meus in Deo salvatore meo, |
48 perché 'ha guardato l'umiltà della' sua 'serva.' D'ora in poi tutte le generazioni mi chiameranno beata. | 48 quia respexit humilitatem ancillae suae. Ecce enim ex hoc beatam me dicent omnes generationes, |
49 Grandi cose ha fatto in me l'Onnipotente e 'Santo è il suo nome:' | 49 quia fecit mihi magna, qui potens est, et sanctum nomen eius, |
50 'di generazione in generazione la sua misericordia si stende su quelli che lo temono.' | 50 et misericordia eius in progenies et progenies timentibus eum. |
51 Ha spiegato la potenza del suo 'braccio, ha disperso i superbi nei pensieri' del loro cuore; | 51 Fecit potentiam in brachio suo, dispersit superbos mente cordis sui; |
52 'ha rovesciato i potenti' dai troni, 'ha innalzato gli umili;' | 52 deposuit potentes de sede et exaltavit humiles; |
53 'ha ricolmato di beni gli affamati, ha rimandato a mani vuote i ricchi.' | 53 esurientes implevit bonis et divites dimisit inanes. |
54 'Ha soccorso Israele, suo servo, ricordandosi della sua misericordia,' | 54 Suscepit Israel puerum suum, recordatus misericordiae, |
55 come aveva promesso 'ai nostri padri, ad Abramo e alla' sua 'discendenza,' per sempre". | 55 sicut locutus est ad patres nostros, Abraham et semini eius in saecula ”. |
56 Maria rimase con lei circa tre mesi, poi tornò a casa sua. | 56 Mansit autem Maria cum illa quasi mensibus tribus et reversa est in domumsuam. |
57 Per Elisabetta intanto si compì il tempo del parto e diede alla luce un figlio. | 57 Elisabeth autem impletum est tempus pariendi, et peperit filium. |
58 I vicini e i parenti udirono che il Signore aveva esaltato in lei la sua misericordia, e si rallegravano con lei. | 58 Etaudierunt vicini et cognati eius quia magnificavit Dominus misericordiam suamcum illa, et congratulabantur ei. |
59 All'ottavo giorno vennero per circoncidere il bambino e volevano chiamarlo col nome di suo padre, Zaccaria. | 59 Et factum est, in die octavo veneruntcircumcidere puerum et vocabant eum nomine patris eius, Zachariam. |
60 Ma sua madre intervenne: "No, si chiamerà Giovanni". | 60 Etrespondens mater eius dixit: “ Nequaquam, sed vocabitur Ioannes ”. |
61 Le dissero: "Non c'è nessuno della tua parentela che si chiami con questo nome". | 61 Etdixerunt ad illam: “ Nemo est in cognatione tua, qui vocetur hoc nomine ”. |
62 Allora domandavano con cenni a suo padre come voleva che si chiamasse. | 62 Innuebant autem patri eius quem vellet vocari eum. |
63 Egli chiese una tavoletta, e scrisse: "Giovanni è il suo nome". Tutti furono meravigliati. | 63 Et postulans pugillaremscripsit dicens: “ Ioannes est nomen eius ”. Et mirati sunt universi. |
64 In quel medesimo istante gli si aprì la bocca e gli si sciolse la lingua, e parlava benedicendo Dio. | 64 Apertum est autem ilico os eius et lingua eius, et loquebatur benedicens Deum. |
65 Tutti i loro vicini furono presi da timore, e per tutta la regione montuosa della Giudea si discorreva di tutte queste cose. | 65 Et factus est timor super omnes vicinos eorum, et super omnia montana Iudaeaedivulgabantur omnia verba haec. |
66 Coloro che le udivano, le serbavano in cuor loro: "Che sarà mai questo bambino?" si dicevano. Davvero la mano del Signore stava con lui. | 66 Et posuerunt omnes, qui audierant, in cordesuo dicentes: “ Quid putas puer iste erit? ”. Etenim manus Domini erat cumillo. |
67 Zaccaria, suo padre, fu pieno di Spirito Santo, e profetò dicendo: | 67 Et Zacharias pater eius impletus est Spiritu Sancto et prophetavit dicens: |
68 "'Benedetto il Signore Dio d'Israele,' perché ha visitato e redento il suo popolo, | 68 “ Benedictus Dominus, Deus Israel, quia visitavit et fecit redemptionem plebi suae |
69 e ha suscitato per noi una salvezza potente nella casa di Davide, suo servo, | 69 et erexit cornu salutis nobis in domo David pueri sui, |
70 come aveva promesso per bocca dei suoi santi profeti d'un tempo: | 70 sicut locutus est per os sanctorum, qui a saeculo sunt, prophetarum eius, |
71 salvezza 'dai' nostri 'nemici,' 'e dalle mani di quanti ci odiano.' | 71 salutem ex inimicis nostris et de manu omnium, qui oderunt nos; |
72 'Così egli ha concesso misericordia ai nostri padri' 'e si è ricordato della sua' santa 'alleanza,' | 72 ad faciendam misericordiam cum patribus nostris et memorari testamenti sui sancti, |
73 'del giuramento fatto ad Abramo', nostro padre, | 73 iusiurandum, quod iuravit ad Abraham patrem nostrum, daturum se nobis, |
74 di concederci, liberati dalle mani dei nemici, di servirlo senza timore, | 74 ut sine timore, de manu inimicorum liberati, serviamus illi |
75 in santità e giustizia al suo cospetto, per tutti i nostri giorni. | 75 in sanctitate et iustitia coram ipso omnibus diebus nostris. |
76 E tu, bambino, sarai chiamato profeta dell'Altissimo perché andrai 'innanzi al Signore a preparargli le strade,' | 76 Et tu, puer, propheta Altissimi vocaberis: praeibis enim ante faciem Domini parare vias eius, |
77 per dare al suo popolo la conoscenza della salvezza nella remissione dei suoi peccati, | 77 ad dandam scientiam salutis plebi eius in remissionem peccatorum eorum, |
78 grazie alla bontà misericordiosa del nostro Dio, per cui verrà a visitarci dall'alto un sole che sorge | 78 per viscera misericordiae Dei nostri, in quibus visitabit nos oriens ex alto, |
79 'per rischiarare quelli che stanno nelle tenebre' 'e nell'ombra della morte' e dirigere i nostri passi sulla via della pace". | 79 illuminare his, qui in tenebris et in umbra mortis sedent, ad dirigendos pedes nostros in viam pacis ”. |
80 Il fanciullo cresceva e si fortificava nello spirito. Visse in regioni deserte fino al giorno della sua manifestazione a Israele. | 80 Puer autem crescebat et confortabatur spiritu et erat in deserto usque indiem ostensionis suae ad Israel. |