Eclesiástico/Ben Sirá 14
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBLIA | VULGATA |
---|---|
1 Feliz el hombre que no se ha deslizado con su boca, ni sufre tormento por la tristeza del pecado. | 1 Beatus vir qui non est lapsus verbo ex ore suo, et non est stimulatus in tristitia delicti. |
2 Feliz aquel a quien su conciencia no reprocha, y que no queda corrido en su esperanza. | 2 Felix qui non habuit animi sui tristitiam, et non excidit a spe sua. |
3 Para el hombre mezquino no es buena la riqueza, para el envidioso, ¿de qué sirve el dinero? | 3 Viro cupido et tenaci sine ratione est substantia : et homini livido ad quid aurum ? |
4 Quien amontona a expensas de sí mismo, para otros amontona, con sus bienes se regalarán otros. | 4 Qui acervat ex animo suo injuste, aliis congregat, et in bonis illius alius luxuriabitur. |
5 El que es malo para sí, ¿para quién será bueno? No logrará contento en medio de sus tesoros. | 5 Qui sibi nequam est, cui alii bonus erit ? et non jucundabitur in bonis suis. |
6 Nadie peor que el que se tortura a sí mismo, esa es la paga de su maldad. | 6 Qui sibi invidet, nihil est illo nequius : et hæc redditio est malitiæ illius. |
7 Aun si llega a hacer el bien, lo hace por descuido, al final dejará ver su maldad. | 7 Et si bene fecerit, ignoranter et non volens facit : et in novissimo manifestat malitiam suam. |
8 Malo es el de ojo envidioso, que vuelve su rostro y desprecia a los demás. | 8 Nequam est oculus lividi : et avertens faciem suam, et despiciens animam suam. |
9 El ojo del avaro no se satisface con su suerte, la avaricia seca el alma. | 9 Insatiabilis oculus cupidi in parte iniquitatis : non satiabitur donec consumat arefaciens animam suam. |
10 El ojo malo se alampa por el pan, hambriento está en su propia mesa. | 10 Oculus malus ad mala, et non saturabitur pane, sed indigens et in tristitia erit super mensam suam. |
11 Hijo, trátate bien, conforme a lo que tengas, y presenta dignamente tus ofrendas al Señor. | 11 Fili, si habes, benefac tecum, et Deo dignas oblationes offer. |
12 Recuerda que la muerte no se tardará, y que el pacto del seol no se te ha revelado. | 12 Memor esto quoniam mors non tardat, et testamentum inferorum, quia demonstratum est tibi : testamentum enim hujus mundi morte morietur. |
13 Antes de morir, haz el bien a tu amigo, según tus medios dale con largueza. | 13 Ante mortem benefac amico tuo, et secundum vires tuas exporrigens da pauperi. |
14 No te prives de pasarte un buen día, no se te escape la posesión de un deseo legítimo. | 14 Non defrauderis a die bono, et particula boni doni non te prætereat. |
15 ¿No dejarás a otro el fruto de tus trabajos y el de tus fatigas, para que a suertes se reparta? | 15 Nonne aliis relinques dolores et labores tuos in divisione sortis ? |
16 Da y recibe, y recrea tu alma, que en el seol no se puede esperar buena vida. | 16 Da et accipe, et justifica animam tuam. |
17 Toda carne como un vestido envejece, pues ley eterna es: hay que morir. | 17 Ante obitum tuum operare justitiam, quoniam non est apud inferos invenire cibum. |
18 Lo mismo que las hojas sobre árbol tupido, que unas caen y otras brotan, así la generación de carne y sangre: una muere y otra nace. | 18 Omnis caro sicut f?num veterascet, et sicut folium fructificans in arbore viridi. |
19 Toda obra corruptible desaparece, y su autor se irá con ella. | 19 Alia generantur, et alia dejiciuntur : sic generatio carnis et sanguinis, alia finitur, et alia nascitur. |
20 Feliz el hombre que se ejercita en la sabiduría, y que en su inteligencia reflexiona, | 20 Omne opus corruptibile in fine deficiet, et qui illud operatur ibit cum illo. |
21 que medita sus caminos en su corazón, y sus secretos considera. | 21 Et omne opus electum justificabitur, et qui operatur illud honorabitur in illo. |
22 Sale en su busca como el que sigue el rastro, y en sus caminos se pone al acecho. | 22 Beatus vir qui in sapientia morabitur, et qui in justitia sua meditabitur, et in sensu cogitabit circumspectionem Dei : |
23 Se asoma a sus ventanas, y a sus puertas escucha. | 23 qui excogitat vias illius in corde suo, et in absconditis suis intelligens, vadens post illam quasi investigator, et in viis illius consistens : |
24 Acampa muy cerca de su casa, y clava la clavija en sus muros. | 24 qui respicit per fenestras illius, et in januis illius audiens : |
25 Monta su tienda junto a ella, y se alberga en su albergue dichoso. | 25 qui requiescit juxta domum illius, et in parietibus illius figens palum, statuet casulam suam ad manus illius, et requiescent in casula illius bona per ævum. |
26 Pone sus hijos a su abrigo, y bajo sus ramas se cobija. | 26 Statuet filios suos sub tegmine illius, et sub ramis ejus morabitur. |
27 Por ella es protegido del calor, y en su gloria se alberga. | 27 Protegetur sub tegmine illius a fervore, et in gloria ejus requiescet. |