Eclesiástico/Ben Sirá 14
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBLIA | NOVA VULGATA |
---|---|
1 Feliz el hombre que no se ha deslizado con su boca, ni sufre tormento por la tristeza del pecado. | 1 Beatus vir, qui non est lapsus verbo ex ore suo et non est stimulatus in tristitia delicti. |
2 Feliz aquel a quien su conciencia no reprocha, y que no queda corrido en su esperanza. | 2 Felix, quem non condemnat anima sua, et non excidit a spe sua. |
3 Para el hombre mezquino no es buena la riqueza, para el envidioso, ¿de qué sirve el dinero? | 3 Viro tenaci sine ratione est substantia; et homini livido ad quid aurum? |
4 Quien amontona a expensas de sí mismo, para otros amontona, con sus bienes se regalarán otros. | 4 Qui denegat animo suo iniuste, aliis congregat, et in bonis illius alius luxuriabitur. |
5 El que es malo para sí, ¿para quién será bueno? No logrará contento en medio de sus tesoros. | 5 Qui sibi nequam est, cui alii bonus erit? Et non iucundabitur in bonis suis. |
6 Nadie peor que el que se tortura a sí mismo, esa es la paga de su maldad. | 6 Qui sibi invidet, nihil est illo nequius; et haec redditio est malitiae illius. |
7 Aun si llega a hacer el bien, lo hace por descuido, al final dejará ver su maldad. | 7 Et, si bene fecerit, ignoranter et non volens facit et in novissimo manifestat malitiam suam. |
8 Malo es el de ojo envidioso, que vuelve su rostro y desprecia a los demás. | 8 Nequam est oculus lividi et avertens faciem suam et despiciens animas. |
9 El ojo del avaro no se satisface con su suerte, la avaricia seca el alma. | 9 Insatiabilis oculus cupidi in parte non satiabitur, donec consumat arefaciens animam suam. |
10 El ojo malo se alampa por el pan, hambriento está en su propia mesa. | 10 Oculus malus lividus irruit in panem et neglegens est mensae suae. |
11 Hijo, trátate bien, conforme a lo que tengas, y presenta dignamente tus ofrendas al Señor. | 11 Fili, si habes, benefac tecum et Deo dignas oblationes offer. |
12 Recuerda que la muerte no se tardará, y que el pacto del seol no se te ha revelado. | 12 Memor esto quoniam mors non tardat, et decretum inferorum quia non demonstratum est tibi; decretum enim huius mundi: morte morietur. |
13 Antes de morir, haz el bien a tu amigo, según tus medios dale con largueza. | 13 Ante mortem benefac amico tuo et secundum vires tuas exporrigens da ei. |
14 No te prives de pasarte un buen día, no se te escape la posesión de un deseo legítimo. | 14 Non defrauderis a bono diei, et particula desiderii boni non te praetereat. |
15 ¿No dejarás a otro el fruto de tus trabajos y el de tus fatigas, para que a suertes se reparta? | 15 Nonne aliis relinques res dolore partas et labores tuos in divisione sortis? |
16 Da y recibe, y recrea tu alma, que en el seol no se puede esperar buena vida. | 16 Da et accipe et oblecta animam tuam; |
17 Toda carne como un vestido envejece, pues ley eterna es: hay que morir. | 17 ante obitum tuum operare iustitiam, quoniam non est apud inferos quaerere voluptates. |
18 Lo mismo que las hojas sobre árbol tupido, que unas caen y otras brotan, así la generación de carne y sangre: una muere y otra nace. | 18 Omnis caro sicut vestimentum veterascet et sicut folium fructificans in arbore viridi: alia generantur, et alia deiciuntur; |
19 Toda obra corruptible desaparece, y su autor se irá con ella. | 19 sic generatio carnis et sanguinis: alia finitur, et alia nascitur. |
20 Feliz el hombre que se ejercita en la sabiduría, y que en su inteligencia reflexiona, | 20 Omne opus corruptibile in fine deficiet, et, qui illud operatur, ibit cum illo; |
21 que medita sus caminos en su corazón, y sus secretos considera. | 21 et omne opus electum iustificabitur, et, qui operatur illud, honorabitur in illo. |
22 Sale en su busca como el que sigue el rastro, y en sus caminos se pone al acecho. | 22 Beatus vir, qui in sapientia morabitur et qui in iustitia sua meditabitur et in sensu cogitabit circumspectionem Dei; |
23 Se asoma a sus ventanas, y a sus puertas escucha. | 23 qui excogitat vias illius in corde suo et in absconditis suis intellegens, vadens post illam quasi investigator et in viis illius consistens; |
24 Acampa muy cerca de su casa, y clava la clavija en sus muros. | 24 qui respicit per fenestras illius et in ianuis illius audiens; |
25 Monta su tienda junto a ella, y se alberga en su albergue dichoso. | 25 qui requiescit iuxta domum illius et in parietibus illius figens palum, statuet casulam suam ad manus illius et requiescet in deversorio bonorum per aevum. |
26 Pone sus hijos a su abrigo, y bajo sus ramas se cobija. | 26 Statuet filios suos sub tegmine illius et sub ramis eius morabitur; |
27 Por ella es protegido del calor, y en su gloria se alberga. | 27 protegetur sub tegmine illius a fervore et in gloria eius requiescet. |