Salmos 95

BIBLIA	Biblia Tysiąclecia
1 Venid, cantemos gozosos a Yahveh, aclamemos a la Roca de nuestra salvación;	1 Przyjdźcie, radośnie śpiewajmy Panu, wznośmy okrzyki na cześć Skały naszego zbawienia:
2 con acciones de gracias vayamos ante él, aclamémosle con salmos.	2 przystąpmy z dziękczynieniem przed Jego oblicze, radośnie śpiewajmy Mu pieśni!
3 Porque es Yahveh un Dios grande, Rey grande sobre todos los dioses;	3 Albowiem Pan jest wielkim Bogiem i wielkim Królem ponad wszystkimi bogami:
4 en sus manos están las honduras de la tierra, y suyas son las cumbres de los montes;	4 głębiny ziemi są w Jego ręku i szczyty gór należą do Niego.
5 suyo el mar, pues él mismo lo hizo, y la tierra firme que sus manos formaron.	5 Morze jest Jego własnością: bo On sam je uczynił, i stały ląd ukształtowały Jego ręce.
6 Entrad, adoremos, prosternémonos, ¡de rodillas ante Yahveh que nos ha hecho!	6 Wejdźcie, uwielbiajmy, padnijmy na twarze i zegnijmy kolana przed Panem, który nas stworzył.
7 Porque él es nuestro Dios, y nosotros el pueblo de su pasto, el rebaño de su mano. ¡Oh, si escucharais hoy su voz!:	7 Albowiem On jest naszym Bogiem, a my ludem Jego pastwiska i owcami w Jego ręku. Obyście usłyszeli dzisiaj głos Jego:
8 «No endurezcáis vuestro corazón como en Meribá, como el día de Massá en el desierto,	8 Nie zatwardzajcie serc waszych jak w Meriba, jak na pustyni w dniu Massa,
9 donde me pusieron a prueba vuestros padres, me tentaron aunque habían visto mi obra.	9 gdzie Mnie wasi przodkowie wystawiali na próbę i doświadczali Mię, choć dzieło moje widzieli.
10 «Cuarenta años me asqueó aquella generación, y dije: Pueblo son de corazón torcido, que mis caminos no conocen.	10 Tamto pokolenie budziło we Mnie wstręt przez lat czterdzieści, i powiedziałem: Są oni ludem o sercu zbłąkanym i moich dróg nie znają.
11 Y por eso en mi cólera juré: ¡No han de entrar en mi reposo!»	11 Przeto przysiągłem w moim gniewie: Nie wejdą do [miejsca] mego odpoczynku.