Scrutatio

Giovedi, 2 maggio 2024 - Sant´ Atanasio ( Letture di oggi)

Salmos 103


font
BIBLIALXX
1 De David.
Bendice a Yahveh, alma mía,
del fondo de mi ser, su santo nombre,
1 τω δαυιδ ευλογει η ψυχη μου τον κυριον κυριε ο θεος μου εμεγαλυνθης σφοδρα εξομολογησιν και ευπρεπειαν ενεδυσω
2 bendice a Yahveh, alma mía,
no olvides sus muchos beneficios.
2 αναβαλλομενος φως ως ιματιον εκτεινων τον ουρανον ωσει δερριν
3 El, que todas tus culpas perdona,
que cura todas tus dolencias,
3 ο στεγαζων εν υδασιν τα υπερωα αυτου ο τιθεις νεφη την επιβασιν αυτου ο περιπατων επι πτερυγων ανεμων
4 rescata tu vida de la fosa,
te corona de amor y de ternura,
4 ο ποιων τους αγγελους αυτου πνευματα και τους λειτουργους αυτου πυρ φλεγον
5 satura de bienes tu existencia,
mientras tu juventud se renueva como el águila.
5 εθεμελιωσεν την γην επι την ασφαλειαν αυτης ου κλιθησεται εις τον αιωνα του αιωνος
6 Yahveh, el que hace obras de justicia,
y otorga el derecho a todos los oprimidos,
6 αβυσσος ως ιματιον το περιβολαιον αυτου επι των ορεων στησονται υδατα
7 manifestó sus caminos a Moisés,
a los hijos de Israel sus hazañas.
7 απο επιτιμησεως σου φευξονται απο φωνης βροντης σου δειλιασουσιν
8 Clemente y compasivo es Yahveh,
tardo a la cólera y lleno de amor;
8 αναβαινουσιν ορη και καταβαινουσιν πεδια εις τοπον ον εθεμελιωσας αυτοις
9 no se querella eternamente
ni para siempre guarda su rencor;
9 οριον εθου ο ου παρελευσονται ουδε επιστρεψουσιν καλυψαι την γην
10 no nos trata según nuestros pecados
ni nos paga conforme a nuestras culpas.
10 ο εξαποστελλων πηγας εν φαραγξιν ανα μεσον των ορεων διελευσονται υδατα
11 Como se alzan los cielos por encima de la tierra,
así de grande es su amor para quienes le temen;
11 ποτιουσιν παντα τα θηρια του αγρου προσδεξονται οναγροι εις διψαν αυτων
12 tan lejos como está el oriente del ocaso
aleja él de nosotros nuestras rebeldías.
12 επ' αυτα τα πετεινα του ουρανου κατασκηνωσει εκ μεσου των πετρων δωσουσιν φωνην
13 Cual la ternura de un padre para con sus hijos,
así de tierno es Yahveh para quienes le temen;
13 ποτιζων ορη εκ των υπερωων αυτου απο καρπου των εργων σου χορτασθησεται η γη
14 que él sabe de qué estamos plasmados,
se acuerda de que somos polvo.
14 εξανατελλων χορτον τοις κτηνεσιν και χλοην τη δουλεια των ανθρωπων του εξαγαγειν αρτον εκ της γης
15 ¡El hombre! Como la hierba son sus días,
como la flor del campo, así florece;
15 και οινος ευφραινει καρδιαν ανθρωπου του ιλαρυναι προσωπον εν ελαιω και αρτος καρδιαν ανθρωπου στηριζει
16 pasa por él un soplo, y ya no existe,
ni el lugar donde estuvo vuelve a conocerle.
16 χορτασθησεται τα ξυλα του πεδιου αι κεδροι του λιβανου ας εφυτευσεν
17 Mas el amor de Yahveh desde siempre hasta siempre
para los que le temen,
y su justicia para los hijos de sus hijos,
17 εκει στρουθια εννοσσευσουσιν του ερωδιου η οικια ηγειται αυτων
18 para aquellos que guardan su alianza,
y se acuerdan de cumplir sus mandatos.
18 ορη τα υψηλα ταις ελαφοις πετρα καταφυγη τοις χοιρογρυλλιοις
19 Yahveh en los cielos asentó su trono,
y su soberanía en todo señorea.
19 εποιησεν σεληνην εις καιρους ο ηλιος εγνω την δυσιν αυτου
20 Bendecid a Yahveh, ángeles suyos,
héroes potentes, ejecutores de sus órdenes,
en cuanto oís la voz de su palabra.
20 εθου σκοτος και εγενετο νυξ εν αυτη διελευσονται παντα τα θηρια του δρυμου
21 Bendecid a Yahveh, todas sus huestes,
servidores suyos, ejecutores de su voluntad.
21 σκυμνοι ωρυομενοι αρπασαι και ζητησαι παρα του θεου βρωσιν αυτοις
22 Bendecid a Yahveh, todas sus obras,
en todos los lugares de su imperio.
¡Bendice a Yahveh, alma mía!
22 ανετειλεν ο ηλιος και συνηχθησαν και εν ταις μανδραις αυτων κοιτασθησονται
23 εξελευσεται ανθρωπος επι το εργον αυτου και επι την εργασιαν αυτου εως εσπερας
24 ως εμεγαλυνθη τα εργα σου κυριε παντα εν σοφια εποιησας επληρωθη η γη της κτησεως σου
25 αυτη η θαλασσα η μεγαλη και ευρυχωρος εκει ερπετα ων ουκ εστιν αριθμος ζωα μικρα μετα μεγαλων
26 εκει πλοια διαπορευονται δρακων ουτος ον επλασας εμπαιζειν αυτω
27 παντα προς σε προσδοκωσιν δουναι την τροφην αυτοις ευκαιρον
28 δοντος σου αυτοις συλλεξουσιν ανοιξαντος δε σου την χειρα τα συμπαντα πλησθησονται χρηστοτητος
29 αποστρεψαντος δε σου το προσωπον ταραχθησονται αντανελεις το πνευμα αυτων και εκλειψουσιν και εις τον χουν αυτων επιστρεψουσιν
30 εξαποστελεις το πνευμα σου και κτισθησονται και ανακαινιεις το προσωπον της γης
31 ητω η δοξα κυριου εις τον αιωνα ευφρανθησεται κυριος επι τοις εργοις αυτου
32 ο επιβλεπων επι την γην και ποιων αυτην τρεμειν ο απτομενος των ορεων και καπνιζονται
33 ασω τω κυριω εν τη ζωη μου ψαλω τω θεω μου εως υπαρχω
34 ηδυνθειη αυτω η διαλογη μου εγω δε ευφρανθησομαι επι τω κυριω
35 εκλιποισαν αμαρτωλοι απο της γης και ανομοι ωστε μη υπαρχειν αυτους ευλογει η ψυχη μου τον κυριον