1 Job tomó la palabra y dijo: | 1 υπολαβων δε ιωβ λεγει |
2 ¡Qué bien has sostenido al débil y socorrido al brazo inválido! | 2 τινι προσκεισαι η τινι μελλεις βοηθειν ποτερον ουχ ω πολλη ισχυς και ω βραχιων κραταιος εστιν |
3 ¡Qué bien has aconsejado al ignorante, qué hábil talento has demostrado! | 3 τινι συμβεβουλευσαι ουχ ω πασα σοφια η τινι επακολουθησεις ουχ ω μεγιστη δυναμις |
4 ¿A quién has dirigido tus discursos, y de quién es el espíritu que ha salido de ti? | 4 τινι ανηγγειλας ρηματα πνοη δε τινος εστιν η εξελθουσα εκ σου |
5 Las Sombras tiemblan bajo tierra, las aguas y sus habitantes se estremecen. | 5 μη γιγαντες μαιωθησονται υποκατωθεν υδατος και των γειτονων αυτου |
6 Ante él, el Seol está al desnudo, la Perdición al descubierto. | 6 γυμνος ο αδης επωπιον αυτου και ουκ εστιν περιβολαιον τη απωλεια |
7 El extiende el Septentrión sobre el vacío, sobre la nada suspende la tierra. | 7 εκτεινων βορεαν επ' ουδεν κρεμαζων γην επι ουδενος |
8 El encierra las aguas en sus nubes, sin que bajo su peso el nublado reviente. | 8 δεσμευων υδωρ εν νεφελαις αυτου και ουκ ερραγη νεφος υποκατω αυτου |
9 El encubre la cara de la luna llena, desplegando sobre ella su nublado. | 9 ο κρατων προσωπον θρονου εκπεταζων επ' αυτον νεφος αυτου |
10 El trazó un cerco sobre la haz de las aguas, hasta el confín de la luz con las tinieblas, | 10 προσταγμα εγυρωσεν επι προσωπον υδατος μεχρι συντελειας φωτος μετα σκοτους |
11 Se tambalean las columnas del cielo, presas de terror a su amenaza. | 11 στυλοι ουρανου επετασθησαν και εξεστησαν απο της επιτιμησεως αυτου |
12 Con su poder hendió la mar, con su destreza quebró a Ráhab. | 12 ισχυι κατεπαυσεν την θαλασσαν επιστημη δε ετρωσε το κητος |
13 Su soplo abrillantó los cielos, su mano traspasó a la Serpiente Huidiza, | 13 κλειθρα δε ουρανου δεδοικασιν αυτον προσταγματι δε εθανατωσεν δρακοντα αποστατην |
14 Estos son los contornos de sus obras, de que sólo percibimos un apagado eco. Y el trueno de su potencia, ¿quién lo captará? | 14 ιδου ταυτα μερη οδου αυτου και επι ικμαδα λογου ακουσομεθα εν αυτω σθενος δε βροντης αυτου τις οιδεν οποτε ποιησει |