Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Ijob 37


font
EINHEITSUBERSETZUNG BIBELLXX
1 Darum erbebt mein Herz sehr heftig,
pocht erregt an seiner Stelle.
1 και ταυτης εταραχθη η καρδια μου και απερρυη εκ του τοπου αυτης
2 Hört, hört das Toben der Stimme Gottes,
welch ein Grollen seinem Mund entfährt.
2 ακουε ακοην εν οργη θυμου κυριου και μελετη εκ στοματος αυτου εξελευσεται
3 Unter dem ganzen Himmel lässt er es los
und seinen Blitz über die Säume der Erde.
3 υποκατω παντος του ουρανου αρχη αυτου και το φως αυτου επι πτερυγων της γης
4 Hinter ihm brüllt der Donner drein,
er dröhnt mit erhabener Stimme. Nicht hält er (die Blitze) zurück,
wenn sein Donner gehört wird.
4 οπισω αυτου βοησεται φωνη βροντησει εν φωνη υβρεως αυτου και ουκ ανταλλαξει αυτους οτι ακουσει φωνην αυτου
5 Gott dröhnt mit seiner Stimme, wunderbar,
er schafft große Dinge, wir verstehen sie nicht:
5 βροντησει ο ισχυρος εν φωνη αυτου θαυμασια εποιησεν γαρ μεγαλα α ουκ ηδειμεν
6 Dem Schnee befiehlt er: Fall zur Erde!,
dem Regenschwall, seinen mächtigen Güssen.
6 συντασσων χιονι γινου επι της γης και χειμων υετος και χειμων υετων δυναστειας αυτου
7 Er versiegelt die Hand aller Menschen,
sodass alle Welt sein Tun erkennt.
7 εν χειρι παντος ανθρωπου κατασφραγιζει ινα γνω πας ανθρωπος την εαυτου ασθενειαν
8 Die Tiere verkriechen sich in ihr Versteck,
sie lagern in ihren Höhlen.
8 εισηλθεν δε θηρια υπο σκεπην ησυχασαν δε επι κοιτης
9 Aus seiner Kammer kommt der Sturm,
von den Winden des Nordens die Kälte.
9 εκ ταμιειων επερχονται διναι απο δε ακρωτηριων ψυχος
10 Durch Gottes Hauch entsteht das Eis,
liegt starr des Wassers Fläche.
10 και απο πνοης ισχυρου δωσει παγος οιακιζει δε το υδωρ ως εαν βουληται
11 Auch belädt er die Wolken mit Nass,
streut umher die leuchtenden Wolken.
11 και εκλεκτον καταπλασσει νεφελη διασκορπιει νεφος φως αυτου
12 Sie ziehen hin und her, wie er sie lenkt,
um alles, was er gebietet,
zu wirken auf dem Kreis der Erde.
12 και αυτος κυκλωματα διαστρεψει εν θεεβουλαθω εις εργα αυτων παντα οσα αν εντειληται αυτοις ταυτα συντετακται παρ' αυτου επι της γης
13 Sei es als Zuchtrute, sei es auch für seine Erde,
sei es als Erweis seiner Huld,
so lässt er es sie treffen.
13 εαν εις παιδειαν εαν εις την γην αυτου εαν εις ελεος ευρησει αυτον
14 Hör dir dies an, Ijob! Steh still,
um die Wunder Gottes zu betrachten.
14 ενωτιζου ταυτα ιωβ στηθι νουθετου δυναμιν κυριου
15 Weißt du, wie Gott ihnen Auftrag gibt,
wie das Licht seiner Wolke aufstrahlt?
15 οιδαμεν οτι ο θεος εθετο εργα αυτου φως ποιησας εκ σκοτους
16 Weißt du um der Wolke Schweben,
um die Wunderwerke des Allwissenden?
16 επισταται δε διακρισιν νεφων εξαισια δε πτωματα πονηρων
17 Du, dem die Kleider vor Hitze glühen,
wenn die Erde unter dem Südwind liegt,
17 σου δε η στολη θερμη ησυχαζεται δε επι της γης
18 wölbst du gleich ihm das Wolkenfirmament,
das fest ist wie ein gegossener Spiegel?
18 στερεωσεις μετ' αυτου εις παλαιωματα ισχυραι ως ορασις επιχυσεως
19 Lehre du uns, was wir ihm sagen sollen.
Wir können wegen des Dunkels nichts vorbringen.
19 δια τι διδαξον με τι ερουμεν αυτω και παυσωμεθα πολλα λεγοντες
20 Muß man ihm erst erzählen, wenn ich rede?
Muß es erst einer sagen,
damit es ihm mitgeteilt wird?
20 μη βιβλος η γραμματευς μοι παρεστηκεν ινα ανθρωπον εστηκως κατασιωπησω
21 Und nun, wenn man das Sonnenlicht nicht sieht,
ist es verdunkelt durch die Wolken,
ein Windhauch bläst und fegt sie weg.
21 πασιν δ' ουχ ορατον το φως τηλαυγες εστιν εν τοις παλαιωμασιν ωσπερ το παρ' αυτου επι νεφων
22 Vom Norden naht ein Lichtglanz,
um Gott her ist schreckliche Herrlichkeit.
22 απο βορρα νεφη χρυσαυγουντα επι τουτοις μεγαλη η δοξα και τιμη παντοκρατορος
23 Den Allmächtigen ergründen wir nicht,
er ist erhaben an Macht und Recht,
er ist reich an Gerechtigkeit; Recht beugt er nicht.
23 και ουχ ευρισκομεν αλλον ομοιον τη ισχυι αυτου ο τα δικαια κρινων ουκ οιει επακουειν αυτον
24 Darum sollen die Menschen ihn fürchten.
Keinen sieht er an, wie weise sie auch sind.
24 διο φοβηθησονται αυτον οι ανθρωποι φοβηθησονται δε αυτον και οι σοφοι καρδια