Jó 22

VULGATA	LXX
1 Respondens autem Eliphaz Themanites, dixit :	1 υπολαβων δε ελιφας ο θαιμανιτης λεγει
2 Numquid Deo potest comparari homo, etiam cum perfectæ fuerit scientiæ ?	2 ποτερον ουχι ο κυριος εστιν ο διδασκων συνεσιν και επιστημην
3 Quid prodest Deo, si justus fueris ? aut quid ei confers, si immaculata fuerit via tua ?	3 τι γαρ μελει τω κυριω εαν συ ησθα τοις εργοις αμεμπτος η ωφελεια οτι απλωσης την οδον σου
4 Numquid timens arguet te, et veniet tecum in judicium,	4 η λογον σου ποιουμενος ελεγξει σε και συνεισελευσεται σοι εις κρισιν
5 et non propter malitiam tuam plurimam, et infinitas iniquitates tuas ?	5 ποτερον ουχ η κακια σου εστιν πολλη αναριθμητοι δε σου εισιν αι αμαρτιαι
6 Abstulisti enim pignus fratrum tuorum sine causa, et nudos spoliasti vestibus.	6 ηνεχυραζες δε τους αδελφους σου δια κενης αμφιασιν δε γυμνων αφειλου
7 Aquam lasso non dedisti, et esurienti subtraxisti panem.	7 ουδε υδωρ διψωντας εποτισας αλλα πεινωντων εστερησας ψωμον
8 In fortitudine brachii tui possidebas terram, et potentissimus obtinebas eam.	8 εθαυμασας δε τινων προσωπον ωκισας δε τους επι της γης
9 Viduas dimisisti vacuas, et lacertos pupillorum comminuisti.	9 χηρας δε εξαπεστειλας κενας ορφανους δε εκακωσας
10 Propterea circumdatus es laqueis, et conturbat te formido subita.	10 τοιγαρουν εκυκλωσαν σε παγιδες και εσπουδασεν σε πολεμος εξαισιος
11 Et putabas te tenebras non visurum, et impetu aquarum inundantium non oppressum iri ?	11 το φως σοι σκοτος απεβη κοιμηθεντα δε υδωρ σε εκαλυψεν
12 an non cogitas quod Deus excelsior cælo sit, et super stellarum verticem sublimetur ?	12 μη ουχι ο τα υψηλα ναιων εφορα τους δε υβρει φερομενους εταπεινωσεν
13 Et dicis : Quid enim novit Deus ? et quasi per caliginem judicat.	13 και ειπας τι εγνω ο ισχυρος η κατα του γνοφου κρινει
14 Nubes latibulum ejus, nec nostra considerat, et circa cardines cæli perambulat.	14 νεφη αποκρυφη αυτου και ουχ οραθησεται και γυρον ουρανου διαπορευσεται
15 Numquid semitam sæculorum custodire cupis, quam calcaverunt viri iniqui,	15 μη τριβον αιωνιον φυλαξεις ην επατησαν ανδρες αδικοι
16 qui sublati sunt ante tempus suum, et fluvius subvertit fundamentum eorum ?	16 οι συνελημφθησαν αωροι ποταμος επιρρεων οι θεμελιοι αυτων
17 Qui dicebant Deo : Recede a nobis : et quasi nihil posset facere Omnipotens, æstimabant eum,	17 οι λεγοντες κυριος τι ποιησει ημιν η τι επαξεται ημιν ο παντοκρατωρ
18 cum ille implesset domos eorum bonis : quorum sententia procul sit a me.	18 ος δε ενεπλησεν τους οικους αυτων αγαθων βουλη δε ασεβων πορρω απ' αυτου
19 Videbunt justi, et lætabuntur, et innocens subsannabit eos :	19 ιδοντες δικαιοι εγελασαν αμεμπτος δε εμυκτηρισεν
20 nonne succisa est erectio eorum ? et reliquias eorum devoravit ignis ?	20 ει μη ηφανισθη η υποστασις αυτων και το καταλειμμα αυτων καταφαγεται πυρ
21 Acquiesce igitur ei, et habeto pacem, et per hæc habebis fructus optimos.	21 γενου δη σκληρος εαν υπομεινης ειτ' ο καρπος σου εσται εν αγαθοις
22 Suscipe ex ore illius legem, et pone sermones ejus in corde tuo.	22 εκλαβε δε εκ στοματος αυτου εξηγοριαν και αναλαβε τα ρηματα αυτου εν καρδια σου
23 Si reversus fueris ad Omnipotentem, ædificaberis, et longe facies iniquitatem a tabernaculo tuo.	23 εαν δε επιστραφης και ταπεινωσης σεαυτον εναντι κυριου πορρω εποιησας απο διαιτης σου το αδικον
24 Dabit pro terra silicem, et pro silice torrentes aureos.	24 θηση επι χωματι εν πετρα και ως πετρα χειμαρρους ωφιρ
25 Eritque Omnipotens contra hostes tuos, et argentum coacervabitur tibi.	25 εσται ουν σου ο παντοκρατωρ βοηθος απο εχθρων καθαρον δε αποδωσει σε ωσπερ αργυριον πεπυρωμενον
26 Tunc super Omnipotentem deliciis afflues, et elevabis ad Deum faciem tuam.	26 ειτα παρρησιασθηση εναντι κυριου αναβλεψας εις τον ουρανον ιλαρως
27 Rogabis eum, et exaudiet te, et vota tua reddes.	27 ευξαμενου δε σου προς αυτον εισακουσεται σου δωσει δε σοι αποδουναι τας ευχας
28 Decernes rem, et veniet tibi, et in viis tuis splendebit lumen.	28 αποκαταστησει δε σοι διαιταν δικαιοσυνης επι δε οδοις σου εσται φεγγος
29 Qui enim humiliatus fuerit, erit in gloria, et qui inclinaverit oculos, ipse salvabitur.	29 οτι εταπεινωσεν αυτον και ερεις υπερηφανευσατο και κυφοντα οφθαλμοις σωσει
30 Salvabitur innocens : salvabitur autem in munditia manuum suarum.	30 ρυσεται αθωον και διασωθητι εν καθαραις χερσιν σου