Ad Galatas 4

NOVA VULGATA	Biblia Tysiąclecia
1 Dico autem: Quanto tempore heres parvulus est, nihil differt a servo, cumsit dominus omnium,	1 I to wam jeszcze powiem: Jak długo dziedzic jest nieletni, niczym się nie różni od niewolnika, chociaż jest właścicielem wszystkiego.
2 sed sub tutoribus est et actoribus usque ad praefinitumtempus a patre.	2 Aż do czasu określonego przez ojca podlega on opiekunom i rządcom.
3 Ita et nos, cum essemus parvuli, sub elementis mundi eramusservientes;	3 My również, jak długo byliśmy nieletni, pozostawaliśmy w niewoli żywiołów tego świata.
4 at ubi venit plenitudo temporis, misit Deus Filium suum, factum exmuliere, factum sub lege,	4 Gdy jednak nadeszła pełnia czasu, zesłał Bóg Syna swego, zrodzonego z niewiasty, zrodzonego pod Prawem,
5 ut eos, qui sub lege erant, redimeret, ut adoptionemfiliorum reciperemus.	5 aby wykupił tych, którzy podlegali Prawu, abyśmy mogli otrzymać przybrane synostwo.
6 Quoniam autem estis filii, misit Deus Spiritum Filii suiin corda nostra clamantem: “ Abba, Pater! ”.	6 Na dowód tego, że jesteście synami, Bóg wysłał do serc naszych Ducha Syna swego, który woła: Abba, Ojcze!
7 Itaque iam non es servus sedfilius; quod si filius, et heres per Deum.	7 A zatem nie jesteś już niewolnikiem, lecz synem. Jeżeli zaś synem, to i dziedzicem z woli Bożej.
8 Sed tunc quidem ignorantes Deum, his, qui natura non sunt dii, servistis;	8 Wprawdzie ongiś, nie znając Boga, służyliście bogom, którzy w rzeczywistości nie istnieją.
9 nunc autem, cum cognoveritis Deum, immo cogniti sitis a Deo, quomodoconvertimini iterum ad infirma et egena elementa, quibus rursus ut antea servirevultis?	9 Teraz jednak, gdyście Boga poznali i, co więcej, Bóg was poznał, jakże możecie powracać do tych bezsilnych i nędznych żywiołów, pod których niewolę znowu chcecie się poddać?
10 Dies observatis et menses et tempora et annos!	10 Zachowujecie dni, święta nowiu i lata!
11 Timeo vos, ne fortesine causa laboraverim in vobis.	11 Obawiam się o was: czy się dla was nie trudziłem na próżno.
12 Estote sicut ego, quia et ego sicut vos; fratres, obsecro vos. Nihil melaesistis;	12 Bracia, proszę was, stańcie się tacy jak ja, bo ja stałem się taki jak wy. Nie skrzywdziliście mnie w niczym.
13 scitis autem quia per infirmitatem carnis pridem vobisevangelizavi,	13 Wiecie przecież, jak pierwszy raz głosiłem wam Ewangelię zatrzymany chorobą
14 et tentationem vestram in carne mea non sprevistis nequerespuistis, sed sicut angelum Dei excepistis me, sicut Christum Iesum.	14 i jak mimo próby, na jaką moje niedomaganie cielesne was wystawiło, nie wzgardziliście mną ani nie odtrąciliście, ale mnie przyjęliście jak anioła Bożego, jak samego Chrystusa Jezusa.
15 Ubi est ergo beatitudo vestra? Testimonium enim perhibeo vobis, quia, sifieri posset, oculos vestros eruissetis et dedissetis mihi.	15 Gdzież się więc podziało to, co nazywaliście waszym szczęściem? Bo mogę wydać wam świadectwo: gdyby to było możliwe, bylibyście sobie oczy wydarli i dali je mnie.
16 Ergo inimicusvobis factus sum, verum dicens vobis?	16 Czy dlatego stałem się waszym wrogiem, że mówiłem wam prawdę?
17 Aemulantur vos non bene, sed excluderevos volunt, ut illos aemulemini.	17 Zabiegają o was nie z czystych pobudek, lecz chcą was odłączyć /ode mnie/, abyście o nich zabiegali.
18 Bonum est autem aemulari in bono semper, etnon tantum cum praesens sum apud vos,	18 Jest rzeczą dobrą doznawać oznak przywiązania z czystych pobudek zawsze, a nie tylko wtedy, gdy jestem między wami.
19 filioli mei, quos iterum parturio,donec formetur Christus in vobis!	19 Dzieci moje, oto ponownie w bólach was rodzę, aż Chrystus w was się ukształtuje.
20 Vellem autem esse apud vos modo et mutarevocem meam, quoniam incertus sum in vobis.	20 Jakże chciałbym być w tej chwili u was i odpowiednio zmienić swój głos, bo nie wiem, co z wami począć.
21 Dicite mihi, qui sub lege vultis esse: Legem non auditis?	21 Powiedzcie mi wy, którzy chcecie żyć pod Prawem, czy Prawa tego nie rozumiecie?
22 Scriptum estenim quoniam Abraham duos filios habuit, unum de ancilla et unum de libera.	22 Przecież napisane jest, że Abraham miał dwóch synów, jednego z niewolnicy, a drugiego z wolnej.
23 Sed qui de ancilla, secundum carnem natus est; qui autem de libera, perpromissionem.	23 Lecz ten z niewolnicy urodził się tylko według ciała, ten zaś z wolnej - na skutek obietnicy.
24 Quae sunt per allegoriam dicta; ipsae enim sunt duo Testamenta,unum quidem a monte Sinai, in servitutem generans, quod est Agar.	24 Wydarzenia te mają jeszcze sens alegoryczny: niewiasty te wyobrażają dwa przymierza; jedno, zawarte pod górą Synaj, rodzi ku niewoli, a wyobraża je Hagar:
25 Illud veroAgar mons est Sinai in Arabia, respondet autem Ierusalem, quae nunc est; servitenim cum filiis suis.	25 Synaj jest to góra w Arabii, a odpowiednikiem jej jest obecne Jeruzalem. Ono bowiem wraz ze swoimi dziećmi trwa w niewoli.
26 Illa autem, quae sursum est Ierusalem, libera est, quaeest mater nostra;	26 Natomiast górne Jeruzalem cieszy się wolnością i ono jest naszą matką.
27 scriptum est enim: “ Laetare, sterilis, quae non paris, erumpe et exclama, quae non parturis, quia multi filii desertae magis quam eius, quae habet virum ”.	27 Wszak napisane jest: Wesel się, niepłodna, która nie rodziłaś, wykrzykuj z radości, która nie znałaś bólów rodzenia, bo więcej dzieci ma samotna niż ta, która żyje z mężem.
28 Vos autem, fratres, secundum Isaac promissionis filii estis.	28 Właśnie wy, bracia, jesteście jak Izaak dziećmi obietnicy.
29 Sed quomodotunc, qui secundum carnem natus fuerat, persequebatur eum, qui secundumspiritum, ita et nunc.	29 Ale jak wówczas ten, który się urodził tylko według ciała, prześladował tego, który się urodził według ducha, tak dzieje się i teraz.
30 Sed quid dicit Scriptura? “ Eice ancillam et filiumeius; non enim heres erit filius ancillae cum filio liberae ”.	30 Co jednak mówi Pismo? Wypędź niewolnicę i jej syna, bo nie będzie dziedziczyć syn niewolnicy razem z synem wolnej.
31 Itaque,fratres, non sumus ancillae filii sed liberae.	31 Tak to, bracia, nie jesteśmy dziećmi niewolnicy, ale wolnej.