Vangelo secondo Giovanni 4
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | LXX |
---|---|
1 Ut ergo cognovit Iesus quia audierunt pharisaei quia Iesus pluresdiscipulos facit et baptizat quam Ioannes | 1 Ὡς οὖν ἔγνω ὁ Ἰησοῦς ὅτι ἤκουσαν οἱ Φαρισαῖοι ὅτι Ἰησοῦς πλείονας μαθητὰς ποιεῖ καὶ βαπτίζει ἢ Ἰωάννης |
2 — quamquam Iesus ipse nonbaptizaret sed discipuli eius — | 2 – καίτοιγε Ἰησοῦς αὐτὸς οὐκ ἐβάπτιζεν ἀλλ’ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ – |
3 reliquit Iudaeam et abiit iterum inGalilaeam. | 3 ἀφῆκεν τὴν Ἰουδαίαν καὶ ἀπῆλθεν πάλιν εἰς τὴν Γαλιλαίαν. |
4 Oportebat autem eum transire per Samariam. | 4 Ἔδει δὲ αὐτὸν διέρχεσθαι διὰ τῆς Σαμαρείας. |
5 Venit ergo incivitatem Samariae, quae dicitur Sichar, iuxta praedium, quod dedit Iacob Iosephfilio suo; | 5 Ἔρχεται οὖν εἰς πόλιν τῆς Σαμαρείας λεγομένην Συχὰρ πλησίον τοῦ χωρίου ὃ ἔδωκεν Ἰακὼβ [τῷ] Ἰωσὴφ τῷ υἱῷ αὐτοῦ· |
6 erat autem ibi fons Iacob. Iesus ergo fatigatus ex itinere sedebatsic super fontem; hora erat quasi sexta. | 6 ἦν δὲ ἐκεῖ πηγὴ τοῦ Ἰακώβ. ὁ οὖν Ἰησοῦς κεκοπιακὼς ἐκ τῆς ὁδοιπορίας ἐκαθέζετο οὕτως ἐπὶ τῇ πηγῇ· ὥρα ἦν ὡς ἕκτη. |
7 Venit mulier de Samaria haurireaquam. Dicit ei Iesus: “ Da mihi bibere ”; | 7 Ἔρχεται γυνὴ ἐκ τῆς Σαμαρείας ἀντλῆσαι ὕδωρ. λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· δός μοι πεῖν· |
8 discipuli enim eius abierant incivitatem, ut cibos emerent. | 8 οἱ γὰρ μαθηταὶ αὐτοῦ ἀπεληλύθεισαν εἰς τὴν πόλιν ἵνα τροφὰς ἀγοράσωσιν. |
9 Dicit ergo ei mulier illa Samaritana: “ Quomodotu, Iudaeus cum sis, bibere a me poscis, quae sum mulier Samaritana? ”. Nonenim coutuntur Iudaei Samaritanis. | 9 λέγει οὖν αὐτῷ ἡ γυνὴ ἡ Σαμαρῖτις· πῶς σὺ Ἰουδαῖος ὢν παρ’ ἐμοῦ πεῖν αἰτεῖς γυναικὸς Σαμαρίτιδος οὔσης; οὐ γὰρ συγχρῶνται Ἰουδαῖοι Σαμαρίταις. |
10 Respondit Iesus et dixit ei: “ Si sciresdonum Dei, et quis est, qui dicit tibi: “Da mihi bibere”, tu forsitanpetisses ab eo, et dedisset tibi aquam vivam ”. | 10 ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῇ· εἰ ᾔδεις τὴν δωρεὰν τοῦ θεοῦ καὶ τίς ἐστιν ὁ λέγων σοι· δός μοι πεῖν, σὺ ἂν ᾔτησας αὐτὸν καὶ ἔδωκεν ἄν σοι ὕδωρ ζῶν. |
11 Dicit ei mulier: “ Domine, neque in quo haurias habes, et puteus altus est;unde ergo habes aquam vivam? | 11 Λέγει αὐτῷ [ἡ γυνή]· κύριε, οὔτε ἄντλημα ἔχεις καὶ τὸ φρέαρ ἐστὶν βαθύ· πόθεν οὖν ἔχεις τὸ ὕδωρ τὸ ζῶν; |
12 Numquid tu maior es patre nostro Iacob, quidedit nobis puteum, et ipse ex eo bibit et filii eius et pecora eius? ”. | 12 μὴ σὺ μείζων εἶ τοῦ πατρὸς ἡμῶν Ἰακώβ, ὃς ἔδωκεν ἡμῖν τὸ φρέαρ καὶ αὐτὸς ἐξ αὐτοῦ ἔπιεν καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ καὶ τὰ θρέμματα αὐτοῦ; |
13 Respondit Iesus et dixit ei: “ Omnis, qui bibit ex aqua hac, sitiet iterum; | 13 ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῇ· πᾶς ὁ πίνων ἐκ τοῦ ὕδατος τούτου διψήσει πάλιν· |
14 qui autem biberit ex aqua, quam ego dabo ei, non sitiet in aeternum; sed aqua,quam dabo ei, fiet in eo fons aquae salientis in vitam aeternam ”. | 14 ὃς δ’ ἂν πίῃ ἐκ τοῦ ὕδατος οὗ ἐγὼ δώσω αὐτῷ, οὐ μὴ διψήσει εἰς τὸν αἰῶνα, ἀλλὰ τὸ ὕδωρ ὃ δώσω αὐτῷ γενήσεται ἐν αὐτῷ πηγὴ ὕδατος ἁλλομένου εἰς ζωὴν αἰώνιον. |
15 Dicit adeum mulier: “ Domine, da mihi hanc aquam, ut non sitiam neque veniam huchaurire ”. | 15 Λέγει πρὸς αὐτὸν ἡ γυνή· κύριε, δός μοι τοῦτο τὸ ὕδωρ, ἵνα μὴ διψῶ μηδὲ διέρχωμαι ἐνθάδε ἀντλεῖν. |
16 Dicit ei: “ Vade, voca virum tuum et veni huc ”. | 16 λέγει αὐτῇ· ὕπαγε φώνησον τὸν ἄνδρα σου καὶ ἐλθὲ ἐνθάδε. |
17 Respondit mulier et dixit ei: “ Non habeo virum ”. Dicit ei Iesus: “ Benedixisti: “Non habeo virum”; | 17 ἀπεκρίθη ἡ γυνὴ καὶ εἶπεν αὐτῷ· οὐκ ἔχω ἄνδρα. λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· καλῶς εἶπας ὅτι ἄνδρα οὐκ ἔχω· |
18 quinque enim viros habuisti, et nunc, quemhabes, non est tuus vir. Hoc vere dixisti ”. | 18 πέντε γὰρ ἄνδρας ἔσχες καὶ νῦν ὃν ἔχεις οὐκ ἔστιν σου ἀνήρ· τοῦτο ἀληθὲς εἴρηκας. |
19 Dicit ei mulier: “ Domine, video quia propheta es tu. | 19 Λέγει αὐτῷ ἡ γυνή· κύριε, θεωρῶ ὅτι προφήτης εἶ σύ. |
20 Patres nostri inmonte hoc adoraverunt, et vos dicitis quia in Hierosolymis est locus, ubiadorare oportet ”. | 20 οἱ πατέρες ἡμῶν ἐν τῷ ὄρει τούτῳ προσεκύνησαν· καὶ ὑμεῖς λέγετε ὅτι ἐν Ἱεροσολύμοις ἐστὶν ὁ τόπος ὅπου προσκυνεῖν δεῖ. |
21 Dicit ei Iesus: “ Crede mihi, mulier, quia venit hora,quando neque in monte hoc neque in Hierosolymis adorabitis Patrem. | 21 λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· πίστευέ μοι, γύναι, ὅτι ἔρχεται ὥρα ὅτε οὔτε ἐν τῷ ὄρει τούτῳ οὔτε ἐν Ἱεροσολύμοις προσκυνήσετε τῷ πατρί. |
22 Vosadoratis, quod nescitis; nos adoramus, quod scimus, quia salus ex Iudaeis est. | 22 ὑμεῖς προσκυνεῖτε ὃ οὐκ οἴδατε· ἡμεῖς προσκυνοῦμεν ὃ οἴδαμεν, ὅτι ἡ σωτηρία ἐκ τῶν Ἰουδαίων ἐστίν. |
23 Sed venit hora, et nunc est, quando veri adoratores adorabunt Patrem inSpiritu et veritate; nam et Pater tales quaerit, qui adorent eum. | 23 ἀλλ’ ἔρχεται ὥρα καὶ νῦν ἐστιν, ὅτε οἱ ἀληθινοὶ προσκυνηταὶ προσκυνήσουσιν τῷ πατρὶ ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ· καὶ γὰρ ὁ πατὴρ τοιούτους ζητεῖ τοὺς προσκυνοῦντας αὐτόν. |
24 Spiritusest Deus, et eos, qui adorant eum, in Spiritu et veritate oportet adorare ”. | 24 πνεῦμα ὁ θεός, καὶ τοὺς προσκυνοῦντας αὐτὸν ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ δεῖ προσκυνεῖν. |
25 Dicit ei mulier: “ Scio quia Messias venit — qui dicitur Christus C; cumvenerit ille, nobis annuntiabit omnia ”. | 25 Λέγει αὐτῷ ἡ γυνή· οἶδα ὅτι Μεσσίας ἔρχεται ὁ λεγόμενος χριστός· ὅταν ἔλθῃ ἐκεῖνος, ἀναγγελεῖ ἡμῖν ἅπαντα. |
26 Dicit ei Iesus: “ Ego sum, quiloquor tecum ”. | 26 λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· ἐγώ εἰμι, ὁ λαλῶν σοι. |
27 Et continuo venerunt discipuli eius et mirabantur quia cum muliereloquebatur; nemo tamen dixit: “ Quid quaeris aut quid loqueris cum ea? ”. | 27 Καὶ ἐπὶ τούτῳ ἦλθαν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ καὶ ἐθαύμαζον ὅτι μετὰ γυναικὸς ἐλάλει· οὐδεὶς μέντοι εἶπεν· τί ζητεῖς ἢ τί λαλεῖς μετ’ αὐτῆς; |
28 Reliquit ergo hydriam suam mulier et abiit in civitatem et dicit illishominibus: | 28 ἀφῆκεν οὖν τὴν ὑδρίαν αὐτῆς ἡ γυνὴ καὶ ἀπῆλθεν εἰς τὴν πόλιν καὶ λέγει τοῖς ἀνθρώποις· |
29 “ Venite, videte hominem, qui dixit mihi omnia, quaecumque feci;numquid ipse est Christus? ”. | 29 δεῦτε ἴδετε ἄνθρωπον ὃς εἶπέν μοι πάντα ὅσα ἐποίησα, μήτι οὗτός ἐστιν ὁ χριστός; |
30 Exierunt de civitate et veniebant ad eum. | 30 ἐξῆλθον ἐκ τῆς πόλεως καὶ ἤρχοντο πρὸς αὐτόν. |
31 Interea rogabant eum discipuli dicentes: “ Rabbi, manduca ”. | 31 Ἐν τῷ μεταξὺ ἠρώτων αὐτὸν οἱ μαθηταὶ λέγοντες· ῥαββί, φάγε. |
32 Illeautem dixit eis: “ Ego cibum habeo manducare, quem vos nescitis ”. | 32 ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· ἐγὼ βρῶσιν ἔχω φαγεῖν ἣν ὑμεῖς οὐκ οἴδατε. |
33 Dicebant ergo discipuli ad invicem: “ Numquid aliquis attulit ei manducare?”. | 33 ἔλεγον οὖν οἱ μαθηταὶ πρὸς ἀλλήλους· μή τις ἤνεγκεν αὐτῷ φαγεῖν; |
34 Dicit eis Iesus: “ Meus cibus est, ut faciam voluntatem eius, quimisit me, et ut perficiam opus eius. | 34 λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· ἐμὸν βρῶμά ἐστιν ἵνα ποιήσω τὸ θέλημα τοῦ πέμψαντός με καὶ τελειώσω αὐτοῦ τὸ ἔργον. |
35 Nonne vos dicitis: “Adhuc quattuormenses sunt, et messis venit”? Ecce dico vobis: Levate oculos vestros etvidete regiones, quia albae sunt ad messem! Iam | 35 οὐχ ὑμεῖς λέγετε ὅτι ἔτι τετράμηνός ἐστιν καὶ ὁ θερισμὸς ἔρχεται; ἰδοὺ λέγω ὑμῖν, ἐπάρατε τοὺς ὀφθαλμοὺς ὑμῶν καὶ θεάσασθε τὰς χώρας ὅτι λευκαί εἰσιν πρὸς θερισμόν. ἤδη |
36 qui metit, mercedem accipitet congregat fructum in vitam aeternam, ut et qui seminat, simul gaudeat et quimetit. | 36 ὁ θερίζων μισθὸν λαμβάνει καὶ συνάγει καρπὸν εἰς ζωὴν αἰώνιον, ἵνα ὁ σπείρων ὁμοῦ χαίρῃ καὶ ὁ θερίζων. |
37 In hoc enim est verbum verum: Alius est qui seminat, et alius est quimetit. | 37 ἐν γὰρ τούτῳ ὁ λόγος ἐστὶν ἀληθινὸς ὅτι ἄλλος ἐστὶν ὁ σπείρων καὶ ἄλλος ὁ θερίζων. |
38 Ego misi vos metere, quod vos non laborastis; alii laboraverunt, etvos in laborem eorum introistis ”. | 38 ἐγὼ ἀπέστειλα ὑμᾶς θερίζειν ὃ οὐχ ὑμεῖς κεκοπιάκατε· ἄλλοι κεκοπιάκασιν καὶ ὑμεῖς εἰς τὸν κόπον αὐτῶν εἰσεληλύθατε. |
39 Ex civitate autem illa multi crediderunt in eum Samaritanorum propter verbummulieris testimonium perhibentis: “ Dixit mihi omnia, quaecumque feci! ”. | 39 Ἐκ δὲ τῆς πόλεως ἐκείνης πολλοὶ ἐπίστευσαν εἰς αὐτὸν τῶν Σαμαριτῶν διὰ τὸν λόγον τῆς γυναικὸς μαρτυρούσης ὅτι εἶπέν μοι πάντα ἃ ἐποίησα. |
40 Cum venissent ergo ad illum Samaritani, rogaverunt eum, ut apud ipsos maneret;et mansit ibi duos dies. | 40 ὡς οὖν ἦλθον πρὸς αὐτὸν οἱ Σαμαρῖται, ἠρώτων αὐτὸν μεῖναι παρ’ αὐτοῖς· καὶ ἔμεινεν ἐκεῖ δύο ἡμέρας. |
41 Et multo plures crediderunt propter sermonem eius; | 41 καὶ πολλῷ πλείους ἐπίστευσαν διὰ τὸν λόγον αὐτοῦ, |
42 et mulieri dicebant: “ Iam non propter tuam loquelam credimus; ipsi enimaudivimus et scimus quia hic est vere Salvator mundi! ”. | 42 τῇ τε γυναικὶ ἔλεγον ὅτι οὐκέτι διὰ τὴν σὴν λαλιὰν πιστεύομεν, αὐτοὶ γὰρ ἀκηκόαμεν καὶ οἴδαμεν ὅτι οὗτός ἐστιν ἀληθῶς ὁ σωτὴρ τοῦ κόσμου. |
43 Post duos autem dies exiit inde in Galilaeam; | 43 Μετὰ δὲ τὰς δύο ἡμέρας ἐξῆλθεν ἐκεῖθεν εἰς τὴν Γαλιλαίαν· |
44 ipse enim Iesus testimoniumperhibuit, quia propheta in sua patria honorem non habet. | 44 αὐτὸς γὰρ Ἰησοῦς ἐμαρτύρησεν ὅτι προφήτης ἐν τῇ ἰδίᾳ πατρίδι τιμὴν οὐκ ἔχει. |
45 Cum ergo venissetin Galilaeam, exceperunt eum Galilaei, cum omnia vidissent, quae feceratHierosolymis in die festo; et ipsi enim venerant in diem festum. | 45 ὅτε οὖν ἦλθεν εἰς τὴν Γαλιλαίαν, ἐδέξαντο αὐτὸν οἱ Γαλιλαῖοι πάντα ἑωρακότες ὅσα ἐποίησεν ἐν Ἱεροσολύμοις ἐν τῇ ἑορτῇ, καὶ αὐτοὶ γὰρ ἦλθον εἰς τὴν ἑορτήν. |
46 Venit ergo iterum in Cana Galilaeae, ubi fecit aquam vinum. Et erat quidamregius, cuius filius infirmabatur Capharnaum; | 46 Ἦλθεν οὖν πάλιν εἰς τὴν Κανὰ τῆς Γαλιλαίας, ὅπου ἐποίησεν τὸ ὕδωρ οἶνον. Καὶ ἦν τις βασιλικὸς οὗ ὁ υἱὸς ἠσθένει ἐν Καφαρναούμ. |
47 hic, cum audisset quia Iesusadvenerit a Iudaea in Galilaeam, abiit ad eum et rogabat, ut descenderet etsanaret filium eius; incipiebat enim mori. | 47 οὗτος ἀκούσας ὅτι Ἰησοῦς ἥκει ἐκ τῆς Ἰουδαίας εἰς τὴν Γαλιλαίαν ἀπῆλθεν πρὸς αὐτὸν καὶ ἠρώτα ἵνα καταβῇ καὶ ἰάσηται αὐτοῦ τὸν υἱόν, ἤμελλεν γὰρ ἀποθνῄσκειν. |
48 Dixit ergo Iesus ad eum: “ Nisisigna et prodigia videritis, non credetis ”. | 48 εἶπεν οὖν ὁ Ἰησοῦς πρὸς αὐτόν· ἐὰν μὴ σημεῖα καὶ τέρατα ἴδητε, οὐ μὴ πιστεύσητε. |
49 Dicit ad eum regius: “Domine, descende priusquam moriatur puer meus ”. | 49 λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ βασιλικός· κύριε, κατάβηθι πρὶν ἀποθανεῖν τὸ παιδίον μου. |
50 Dicit ei Iesus: “ Vade.Filius tuus vivit ”. Credidit homo sermoni, quem dixit ei Iesus, et ibat. | 50 λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· πορεύου, ὁ υἱός σου ζῇ. Ἐπίστευσεν ὁ ἄνθρωπος τῷ λόγῳ ὃν εἶπεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς καὶ ἐπορεύετο. |
51 Iam autem eo descendente, servi eius occurrerunt ei dicentes quia puer eiusvivit. | 51 ἤδη δὲ αὐτοῦ καταβαίνοντος οἱ δοῦλοι αὐτοῦ ὑπήντησαν αὐτῷ λέγοντες ὅτι ὁ παῖς αὐτοῦ ζῇ. |
52 Interrogabat ergo horam ab eis, in qua melius habuerit. Dixerunt ergoei: “ Heri hora septima reliquit eum febris ”. | 52 ἐπύθετο οὖν τὴν ὥραν παρ’ αὐτῶν ἐν ᾗ κομψότερον ἔσχεν· εἶπαν οὖν αὐτῷ ὅτι ἐχθὲς ὥραν ἑβδόμην ἀφῆκεν αὐτὸν ὁ πυρετός. |
53 Cognovit ergo pater quiailla hora erat, in qua dixit ei Iesus: “ Filius tuus vivit ”, et 53 ἔγνω οὖν ὁ πατὴρ ὅτι [ἐν] ἐκείνῃ τῇ ὥρᾳ ἐν ᾗ εἶπεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· ὁ υἱός σου ζῇ, καὶ ἐπίστευσεν αὐτὸς καὶ ἡ οἰκία αὐτοῦ ὅλη. | |
54 Hoc iterum secundum signum fecit Iesus,cum venisset a Iudaea in Galilaeam.54 Τοῦτο [δὲ] πάλιν δεύτερον σημεῖον ἐποίησεν ὁ Ἰησοῦς ἐλθὼν ἐκ τῆς Ἰουδαίας εἰς τὴν Γαλιλαίαν. |