1 Dicebat autem parabolam ad illos, quoniam oportet semper orare et nondeficere, | 1 Disse loro una parabola sulla necessità di pregare sempre, senza stancarsi: |
2 dicens: “ Iudex quidam erat in quadam civitate, qui Deum nontimebat et hominem non reverebatur. | 2 "C'era in una città un giudice, che non temeva Dio e non aveva riguardo per nessuno. |
3 Vidua autem erat in civitate illa etveniebat ad eum dicens: “Vindica me de adversario meo”. | 3 In quella città c'era anche una vedova, che andava da lui e gli diceva: Fammi giustizia contro il mio avversario. |
4 Et nolebat permultum tempus; post haec autem dixit intra se: “Etsi Deum non timeo nechominem revereor, | 4 Per un certo tempo egli non volle; ma poi disse tra sé: Anche se non temo Dio e non ho rispetto di nessuno, |
5 tamen quia molesta est mihi haec vidua, vindicabo illam, nein novissimo veniens suggillet me” ”. | 5 poiché questa vedova è così molesta le farò giustizia, perché non venga continuamente a importunarmi". |
6 Ait autem Dominus: “ Audite quidiudex iniquitatis dicit; | 6 E il Signore soggiunse: "Avete udito ciò che dice il giudice disonesto. |
7 Deus autem non faciet vindictam electorum suorumclamantium ad se die ac nocte, et patientiam habebit in illis? | 7 E Dio non farà giustizia ai suoi eletti che gridano giorno e notte verso di lui, e li farà a lungo aspettare? |
8 Dico vobis:Cito faciet vindictam illorum. Verumtamen Filius hominis veniens, putas,inveniet fidem in terra? ”.
| 8 Vi dico che farà loro giustizia prontamente. Ma il Figlio dell'uomo, quando verrà, troverà la fede sulla terra?".
|
9 Dixit autem et ad quosdam, qui in se confidebant tamquam iusti etaspernabantur ceteros, parabolam istam: | 9 Disse ancora questa parabola per alcuni che presumevano di esser giusti e disprezzavano gli altri: |
10 “ Duo homines ascenderunt intemplum, ut orarent: unus pharisaeus et alter publicanus. | 10 "Due uomini salirono al tempio a pregare: uno era fariseo e l'altro pubblicano. |
11 Pharisaeus stanshaec apud se orabat: “Deus, gratias ago tibi, quia non sum sicut ceterihominum, raptores, iniusti, adulteri, velut etiam hic publicanus; | 11 Il fariseo, stando in piedi, pregava così tra sé: O Dio, ti ringrazio che non sono come gli altri uomini, ladri, ingiusti, adùlteri, e neppure come questo pubblicano. |
12 ieiuno bisin sabbato, decimas do omnium, quae possideo”. | 12 Digiuno due volte la settimana e pago le decime di quanto possiedo. |
13 Et publicanus a longe stansnolebat nec oculos ad caelum levare, sed percutiebat pectus suum dicens: “Deus,propitius esto mihi peccatori”. | 13 Il pubblicano invece, fermatosi a distanza, non osava nemmeno alzare gli occhi al cielo, ma si batteva il petto dicendo: O Dio, abbi pietà di me peccatore. |
14 Dico vobis: Descendit hic iustificatus indomum suam ab illo. Quia omnis, qui se exaltat, humiliabitur; et, qui sehumiliat, exaltabitur ”.
| 14 Io vi dico: questi tornò a casa sua giustificato, a differenza dell'altro, perché chi si esalta sarà umiliato e chi si umilia sarà esaltato".
|
15 Afferebant autem ad illum et infantes, ut eos tangeret; quod cum viderent,discipuli increpabant illos. | 15 Gli presentavano anche i bambini perché li accarezzasse, ma i discepoli, vedendo ciò, li rimproveravano. |
16 Iesus autem convocans illos dixit: “ Sinitepueros venire ad me et nolite eos vetare; talium est enim regnum Dei. | 16 Allora Gesù li fece venire avanti e disse: "Lasciate che i bambini vengano a me, non glielo impedite perché a chi è come loro appartiene il regno di Dio. |
17 Amendico vobis: Quicumque non acceperit regnum Dei sicut puer, non intrabit in illud”.
| 17 In verità vi dico: Chi non accoglie il regno di Dio come un bambino, non vi entrerà".
|
18 Et interrogavit eum quidam princeps dicens: “ Magister bone, quid faciensvitam aeternam possidebo? ”. | 18 Un notabile lo interrogò: "Maestro buono, che devo fare per ottenere la vita eterna?". |
19 Dixit autem ei Iesus: “ Quid me dicis bonum?Nemo bonus nisi solus Deus. | 19 Gesù gli rispose: "Perché mi dici buono? Nessuno è buono, se non uno solo, Dio. |
20 Mandata nosti: non moechaberis, non occides, nonfurtum facies, non falsum testimonium dices, honora patrem tuum et matrem ”. | 20 Tu conosci i comandamenti: 'Non commettere adulterio, non uccidere, non rubare, non testimoniare il falso, onora tuo padre e tua madre'". |
21 Qui ait: “ Haec omnia custodivi a iuventute ”. | 21 Costui disse: "Tutto questo l'ho osservato fin dalla mia giovinezza". |
22 Quo audito, Iesus aitei: “ Adhuc unum tibi deest: omnia, quaecumque habes, vende et da pauperibuset habebis thesaurum in caelo: et veni, sequere me ”. | 22 Udito ciò, Gesù gli disse: "Una cosa ancora ti manca: vendi tutto quello che hai, distribuiscilo ai poveri e avrai un tesoro nei cieli; poi vieni e seguimi". |
23 His ille auditis,contristatus est, quia dives erat valde. | 23 Ma quegli, udite queste parole, divenne assai triste, perché era molto ricco.
|
24 Videns autem illum Iesus tristemfactum dixit: “ Quam difficile, qui pecunias habent, in regnum Dei intrant. | 24 Quando Gesù lo vide, disse: "Quant'è difficile, per coloro che possiedono ricchezze entrare nel regno di Dio. |
25 Facilius est enim camelum per foramen acus transire, quam divitem intrare inregnum Dei ”. | 25 È più facile per un cammello passare per la cruna di un ago che per un ricco entrare nel regno di Dio!". |
26 Et dixerunt, qui audiebant: “ Et quis potest salvus fieri?”. | 26 Quelli che ascoltavano dissero: "Allora chi potrà essere salvato?". |
27 Ait autem illis: “ Quae impossibilia sunt apud homi nes, possibiliasunt apud Deum ”. | 27 Rispose: "Ciò che è impossibile agli uomini, è possibile a Dio".
|
28 Ait autem Petrus: “ Ecce nos dimisimus nostra et secutisumus te ”. | 28 Pietro allora disse: "Noi abbiamo lasciato tutte le nostre cose e ti abbiamo seguito". |
29 Qui dixit eis: “ Amen dico vobis: Nemo est, qui reliquitdomum aut uxorem aut fratres aut parentes aut filios propter regnum Dei, | 29 Ed egli rispose: "In verità vi dico, non c'è nessuno che abbia lasciato casa o moglie o fratelli o genitori o figli per il regno di Dio, |
30 etnon recipiat multo plura in hoc tempore et in saeculo venturo vitam aeternam ”.
| 30 che non riceva molto di più nel tempo presente e la vita eterna nel tempo che verrà".
|
31 Assumpsit autem Duodecim et ait illis: “ Ecce ascendimus Ierusalem, etconsummabuntur omnia, quae scripta sunt per Prophetas de Filio hominis: | 31 Poi prese con sé i Dodici e disse loro: "Ecco, noi andiamo a Gerusalemme, e tutto ciò che fu scritto dai profeti riguardo al Figlio dell'uomo si compirà. |
32 tradetur enim gentibus et illudetur et contumeliis afficietur et conspuetur; | 32 Sarà consegnato ai pagani, schernito, oltraggiato, coperto di sputi |
33 et, postquam flagellaverint, occident eum, et die tertia resurget ”. | 33 e, dopo averlo flagellato, lo uccideranno e il terzo giorno risorgerà". |
34 Etipsi nihil horum intellexerunt; et erat verbum istud absconditum ab eis, et nonintellegebant, quae dicebantur.
| 34 Ma non compresero nulla di tutto questo; quel parlare restava oscuro per loro e non capivano ciò che egli aveva detto.
|
35 Factum est autem, cum appropinquaret Iericho, caecus quidam sedebat secusviam mendicans. | 35 Mentre si avvicinava a Gèrico, un cieco era seduto a mendicare lungo la strada. |
36 Et cum audiret turbam praetereuntem, interrogabat quid hocesset. | 36 Sentendo passare la gente, domandò che cosa accadesse. |
37 Dixerunt autem ei: “ Iesus Nazarenus transit ”. | 37 Gli risposero: "Passa Gesù il Nazareno!". |
38 Et clamavitdicens: “ Iesu, fili David, miserere mei! ”. | 38 Allora incominciò a gridare: "Gesù, figlio di Davide, abbi pietà di me!". |
39 Et qui praeibant,increpabant eum, ut taceret; ipse vero multo magis clamabat: “ Fili David,miserere mei! ”. | 39 Quelli che camminavano avanti lo sgridavano, perché tacesse; ma lui continuava ancora più forte: "Figlio di Davide, abbi pietà di me!". |
40 Stans autem Iesus iussit illum adduci ad se. Et cumappropinquasset, interrogavit illum: | 40 Gesù allora si fermò e ordinò che glielo conducessero. Quando gli fu vicino, gli domandò: |
41 “ Quid tibi vis faciam? ”. At illedixit: “ Domine, ut videam ”. | 41 "Che vuoi che io faccia per te?". Egli rispose: "Signore, che io riabbia la vista". |
42 Et Iesus dixit illi: “ Respice! Fides tuate salvum fecit ”. 43 Et confestim vidit et sequebatur illum magnificans Deum.Et omnis plebs, ut vidit, dedit laudem Deo.
| 42 E Gesù gli disse: "Abbi di nuovo la vista! La tua fede ti ha salvato". |
| 43 Subito ci vide di nuovo e cominciò a seguirlo lodando Dio. E tutto il popolo, alla vista di ciò, diede lode a Dio. |