Lamentationes 5

NOVA VULGATA	Biblia Tysiąclecia
1 Recordare, Domine, quid acci derit nobis; intuere et respice opprobrium nostrum.	1 Wspomnij, Panie, na to, co nas spotkało, spojrzyj i przypatrz się naszej hańbie.
2 Hereditas nostra versa est ad alienos, domus nostrae ad extraneos.	2 Dziedziczny nasz dział przypadł obcym, cudzoziemcom - nasze domostwa.
3 Pupilli facti sumus absque patre, matres nostrae quasi viduae.	3 Sieroty, nie mamy już ojca, a matki nasze jak wdowy.
4 Aquam nostram pecunia bibimus, ligna nostra pretio comparamus.	4 Własną wodę za srebro pijemy, za własne drzewo płacimy.
5 Iugum in cervicibus nostris minamur; lassis non datur requies.	5 Pędzą nas z jarzmem na szyi, ustajemy, a nie ma wytchnienia.
6 Aegyptiis dedimus manum et Assyriis, ut saturaremur pane.	6 Do Egiptu wyciągaliśmy ręce, i do Asyrii, by nasycić się chlebem.
7 Patres nostri peccaverunt et non sunt, et nos iniquitates eorum portamus.	7 Przodkowie nasi zgrzeszyli - ich nie ma, a my dźwigamy ich grzechy.
8 Servi dominantur nostri; non est qui redimat de manu eorum.	8 Słudzy panują nad nami, nikt nas nie ocala z ich ręki.
9 Vitae nostrae periculo afferimus panem nobis a facie gladii in deserto.	9 Życiem za chleb płacimy wobec [groźby] miecza w pustyni.
10 Pellis nostra quasi clibanus exusta est propter aestum famis.	10 Jak piec nasza skóra gorąca od straszliwego głodu.
11 Mulieres in Sion humiliaverunt et virgines in civitatibus Iudae.	11 Na Syjonie hańbiono kobiety, a dziewice po miastach Judy.
12 Principes manu eorum suspensi sunt; facies senum honorem non habuerunt.	12 Rękami [wrogów] wieszani książęta, nie było względów dla starszych.
13 Adulescentes molam portaverunt, et pueri sub lignis corruerunt.	13 Młodzieńcy młyn obracali, chwiali się chłopcy pod drewnem.
14 Senes deficiunt de portis, iuvenes de choro psallentium.	14 Starsi porzucili bramę, młodzieńcy - swe pieśni.
15 Defecit gaudium cordis nostri; versus est in luctum chorus noster.	15 Znikła z serc naszych radość, w żałobę przeszły nam tańce.
16 Cecidit corona capitis nostri; vae nobis, quia peccavimus!	16 Diadem spadł z naszej głowy, biada nam, bośmy zgrzeszyli.
17 Propterea maestum factum est cor nostrum, ideo contenebrati sunt oculi nostri,	17 Stąd nasze serca chorują i oczy nasze zaćmione.
18 propter montem Sion, quia desolatus est: vulpes ambulant in eo.	18 że góra Syjonu - pustkowiem, że po niej krążą szakale.
19 Tu autem, Domine, in aeternum permanebis, solium tuum in generationem et generationem.	19 Lecz Ty, o Panie, Ty trwasz na wieki. Twój tron - poprzez pokolenia.
20 Quare in perpetuum oblivisceris nostri, derelinques nos in longitudinem dierum?	20 Czemu chcesz o nas zapomnieć na zawsze, po wszystkie dni nas opuścić?
21 Converte nos, Domine, ad te, et convertemur; innova dies nostros sicut a principio.	21 Nawróć nas, Panie, do Ciebie wrócimy. Dni nasze zamień na dawne!
22 Ergone proiciens reppulisti nos, iratus es contra nos vehementer?	22 Czyżbyś nas całkiem odtrącił? Czy tak bardzo na nas się gniewasz?