Lamentazioni 5

NOVA VULGATA	LXX
1 Recordare, Domine, quid acci derit nobis; intuere et respice opprobrium nostrum.	1 μνησθητι κυριε ο τι εγενηθη ημιν επιβλεψον και ιδε τον ονειδισμον ημων
2 Hereditas nostra versa est ad alienos, domus nostrae ad extraneos.	2 κληρονομια ημων μετεστραφη αλλοτριοις οι οικοι ημων ξενοις
3 Pupilli facti sumus absque patre, matres nostrae quasi viduae.	3 ορφανοι εγενηθημεν ουχ υπαρχει πατηρ μητερες ημων ως αι χηραι
4 Aquam nostram pecunia bibimus, ligna nostra pretio comparamus.	4 εξ ημερων ημων ξυλα ημων εν αλλαγματι ηλθεν
5 Iugum in cervicibus nostris minamur; lassis non datur requies.	5 επι τον τραχηλον ημων εδιωχθημεν εκοπιασαμεν ουκ ανεπαυθημεν
6 Aegyptiis dedimus manum et Assyriis, ut saturaremur pane.	6 αιγυπτος εδωκεν χειρα ασσουρ εις πλησμονην αυτων
7 Patres nostri peccaverunt et non sunt, et nos iniquitates eorum portamus.	7 οι πατερες ημων ημαρτον ουχ υπαρχουσιν ημεις τα ανομηματα αυτων υπεσχομεν
8 Servi dominantur nostri; non est qui redimat de manu eorum.	8 δουλοι εκυριευσαν ημων λυτρουμενος ουκ εστιν εκ της χειρος αυτων
9 Vitae nostrae periculo afferimus panem nobis a facie gladii in deserto.	9 εν ταις ψυχαις ημων εισοισομεν αρτον ημων απο προσωπου ρομφαιας της ερημου
10 Pellis nostra quasi clibanus exusta est propter aestum famis.	10 το δερμα ημων ως κλιβανος επελειωθη συνεσπασθησαν απο προσωπου καταιγιδων λιμου
11 Mulieres in Sion humiliaverunt et virgines in civitatibus Iudae.	11 γυναικας εν σιων εταπεινωσαν παρθενους εν πολεσιν ιουδα
12 Principes manu eorum suspensi sunt; facies senum honorem non habuerunt.	12 αρχοντες εν χερσιν αυτων εκρεμασθησαν πρεσβυτεροι ουκ εδοξασθησαν
13 Adulescentes molam portaverunt, et pueri sub lignis corruerunt.	13 εκλεκτοι κλαυθμον ανελαβον και νεανισκοι εν ξυλω ησθενησαν
14 Senes deficiunt de portis, iuvenes de choro psallentium.	14 και πρεσβυται απο πυλης κατεπαυσαν εκλεκτοι εκ ψαλμων αυτων κατεπαυσαν
15 Defecit gaudium cordis nostri; versus est in luctum chorus noster.	15 κατελυσεν χαρα καρδιας ημων εστραφη εις πενθος ο χορος ημων
16 Cecidit corona capitis nostri; vae nobis, quia peccavimus!	16 επεσεν ο στεφανος της κεφαλης ημων ουαι δη ημιν οτι ημαρτομεν
17 Propterea maestum factum est cor nostrum, ideo contenebrati sunt oculi nostri,	17 περι τουτου εγενηθη οδυνηρα η καρδια ημων περι τουτου εσκοτασαν οι οφθαλμοι ημων
18 propter montem Sion, quia desolatus est: vulpes ambulant in eo.	18 επ' ορος σιων οτι ηφανισθη αλωπεκες διηλθον εν αυτη
19 Tu autem, Domine, in aeternum permanebis, solium tuum in generationem et generationem.	19 συ δε κυριε εις τον αιωνα κατοικησεις ο θρονος σου εις γενεαν και γενεαν
20 Quare in perpetuum oblivisceris nostri, derelinques nos in longitudinem dierum?	20 ινα τι εις νεικος επιληση ημων καταλειψεις ημας εις μακροτητα ημερων
21 Converte nos, Domine, ad te, et convertemur; innova dies nostros sicut a principio.	21 επιστρεψον ημας κυριε προς σε και επιστραφησομεθα και ανακαινισον ημερας ημων καθως εμπροσθεν
22 Ergone proiciens reppulisti nos, iratus es contra nos vehementer?	22 οτι απωθουμενος απωσω ημας ωργισθης εφ' ημας εως σφοδρα .