Isaia 18

NOVA VULGATA	LXX
1 Vae terrae alarum strepitantium, quae est trans flumina Aethiopiae!	1 ουαι γης πλοιων πτερυγες επεκεινα ποταμων αιθιοπιας
2 Quae mittit in mari legatos et in vasis papyri super aquas: “ Ite, nuntii veloces, ad gentem proceram et lucidam, ad populum terribilem, prope et procul, gentem robustam et conculcantem, cuius flumina scindunt terram ”.	2 ο αποστελλων εν θαλασση ομηρα και επιστολας βυβλινας επανω του υδατος πορευσονται γαρ αγγελοι κουφοι προς εθνος μετεωρον και ξενον λαον και χαλεπον τις αυτου επεκεινα εθνος ανελπιστον και καταπεπατημενον νυν οι ποταμοι της γης
3 Omnes habitatores orbis et in terra commorantes, cum elevatum fuerit signum in montibus, videbitis et, cum clanguerit tuba, audietis.	3 παντες ως χωρα κατοικουμενη κατοικηθησεται η χωρα αυτων ωσει σημειον απο ορους αρθη ως σαλπιγγος φωνη ακουστον εσται
4 Quia haec dixit Dominus ad me: “ Quiescam et considerabo in loco meo, sicut calor torrens orta iam luce et sicut nubes roris in aestu messis ”.	4 οτι ουτως ειπεν μοι κυριος ασφαλεια εσται εν τη εμη πολει ως φως καυματος μεσημβριας και ως νεφελη δροσου ημερας αμητου εσται
5 Etenim ante vindemiam, cum consummatus fuerit flos, et uva germinans maturescens erit, praecidet ramusculos falcibus et propagines abscindet et proiciet;	5 προ του θερισμου οταν συντελεσθη ανθος και ομφαξ ανθηση ανθος ομφακιζουσα και αφελει τα βοτρυδια τα μικρα τοις δρεπανοις και τας κληματιδας αφελει και κατακοψει
6 et relinquentur simul avibus montium et bestiis terrae; et aestate erunt super ea volucres, et omnes bestiae terrae super illa hiemabunt.	6 και καταλειψει αμα τοις πετεινοις του ουρανου και τοις θηριοις της γης και συναχθησεται επ' αυτους τα πετεινα του ουρανου και παντα τα θηρια της γης επ' αυτον ηξει
7 In tempore illo deferetur munus Domino exercituum a populo procero et lucido,a populo terribili, prope et procul, a gente robusta et conculcante, cuiusterram flumina scindunt, ad locum nominis Domini exercituum, montem Sion.	7 εν τω καιρω εκεινω ανενεχθησεται δωρα κυριω σαβαωθ εκ λαου τεθλιμμενου και τετιλμενου και απο λαου μεγαλου απο του νυν και εις τον αιωνα χρονον εθνος ελπιζον και καταπεπατημενον ο εστιν εν μερει ποταμου της χωρας αυτου εις τον τοπον ου το ονομα κυριου σαβαωθ επεκληθη ορος σιων