Scrutatio

Lunedi, 29 aprile 2024 - Santa Caterina da Siena ( Letture di oggi)

Tobia 10


font
NOVA VULGATABIBBIA MARTINI
1 Et cotidie ex illo die computabat Thobi dies, in quibus iret et inquibus reverteretur filius eius. Et, postquam consummati sunt dies, et filiuseius non veniebat,1 Ma tardando Tobia per ragione delle nozze, il suo padre Tobia era inquieto, e diceva: chi sa per qual motivo si trattenga colà il mio figliuolo, e il perchè sia rattenuto?
2 dixit: “ Numquid detentus est ibi? Aut numquid Gabaelmortuus est, et nemo illi reddit pecuniam? ”.2 Chi sa che non sia morto Gabelo, e non si trovi chi gli renda quel denaro?
3 Et contristari coepit.3 E cominciò ad affligersi formisura sì egli, come Anna sua moglie, perchè non tornava il loro figliuolo dentro il tempo stabilito.
4 EtAnna uxor illius dixit: “ Periit filius meus et iam non est inter vivos. Quaretardat? ”. Et coepit plorare et lugere filium suum et dixit:4 Quindi la madre di lui piangeva a cald'occhi, e diceva: Ahi, ahi figlio mio: perchè ti abbiam noi mandato lontano, lume degli occhi nostri, baston di nostra vecchiezza, consolazione di nostra vita, speranza della nostra posterità?
5 “ Vae mihi,fili, quia te dimisi ire, lumen oculorum meorum! ”.5 Avendo noi in te solo ogni cosa, non dovevamo mandarti lungi da noi.
6 Cui Thobi dicebat: “Tace, noli computare, soror; salvus est filius noster, sed certe mora fuit illisibi, et homo, qui cum illo ivit, fidelis est et est ex fratribus nostris. Nolitaediare pro illo, soror, iam veniet ”.6 Ma Tobia le diceva; taci, non ti inquietare il nostro figliuolo sta bene: assai fedele è colui in compagnia del quale noi lo abbiamo mandato.
7 Et illa dixit: “ Tace a me; nolime seducere! Periit filius meus ”. Et exsiliens circumspiciebat cotidie viam,qua filius eius profectus erat, et nihil gustabat; et, cum occidisset sol,introibat et lugebat lacrimans tota nocte et non dormiebat.
Et, ut consummati sunt quattuordecim dies nuptiarum, quos iuraverat Raguelfacere filiae suae, exiit ad illum Thobias et dixit: “ Dimitte me. Scio enimquia pater meus et mater mea non credunt se adhuc visuros me. Nunc itaque peto,pater, ut dimittas me, et eam ad patrem meum; iam tibi indicavi quomodo illumreliquerim ”.
7 Ma quella in verun modo non potea darsi pace, ma ogni giorno scappando fuora guardava da tutte le parti, e andava attorno per tutte le strade, donde sperava, ch'ei ritornasse, per vederlo venire (se possibil era) da lungi.
8 Et dixit Raguel Thobiae: “ Remane, fili, remane penes me, etego nuntios mitto ad Thobin patrem tuum, et indicabunt illi de te ”.8 Ma Raguele diceva al genero: Statti quì e io manderò a far fapere a Tobia tuo padre come tu stai bene.
9 Etdixit illi: “ Minime; peto, ut dimittas me hinc ad patrem meum ”.9 Ma Tobia disse a lui: Io so, che il padre mio, e mia madre contano adesso i giorni, e il loro spirito è alla tortura.
10 Etsurgens Raguel tradidit Thobiae Saram uxorem eius et dimidiam partem substantiaesuae, pueros et puellas, oves et boves, asinos et camelos, vestem et pecuniam etvasa.10 E dopo che Raguele ebbe fatte molte istanze a Tobia, non volendo questi arrendersi in verun modo, egli rimise a lui Sara, e la metà di tutto quello, che aveva, di servi, e di serve, di bestiame, e di cammelli, e di vacche, e di denaro, che era molto, e lo licenziò da se sano, e contento;
11 Et dimisit illos et vale illi fecit et dixit illi: “ Sanus sis, fili,et vade sanus! Dominus caeli bene dirigat vias vestras; et videam ex vobisfilios, antequam moriar ”.11 Dicendo: L'Angelo santo del Signore sia con voi per viaggio, vi conduca sani, e salvi, e troviate in prosperità i genitori vostri, e possan vederegli occhi miei i vostri figliuoli prima ch'io muoia.
12 Et osculatus est Saram filiam suam et dixitilli: “ Filia, honorem habe socero tuo et socrui tuae, quia ipsi amodo suntparentes tui tamquam hi qui te genuerunt. Vade in pacem, filia! Audiam de teauditionem bonam in vita mea ”. Et osculatus est eam et dimisit illos. Et Ednadixit Thobiae: “ Fili et frater dilecte, te restituat Dominus caeli, et videamfilios tuos et Sarae filiae meae, antequam moriar, ut delecter coram Domino. Egotrado tibi filiam meam tamquam depositum, ut non vexes eam omnibus diebus vitaetuae. Vade, fili, in pacem. Ego mater tua amodo, et Sara soror tua. Benedirigamur omnes in ipso omnibus diebus vitae nostrae ”. Et osculata est amboset dimisit illos sanos.12 E abbracciata la figlia i genitori la baciarono, e la lasciaron partire;
13 Et discessit Thobias a Raguel gaudens et benedicensDominum caeli et terrae, regem omnium, quia direxerat viam eius. Et benedixitRaguel et Ednae uxori eius et dixit eis: “ Fiat mihi honorare vos tamquamparentes meos omnibus diebus vitae vestrae ”.
13 Ammonendola, che onorasse i suoceri, amasse il marito, reggesse la famiglia, governasse la casa, e si mantenesse ella stessa irreprensibile.