Lamentationes 5

¹ Recordare, Domine, quid acci derit nobis;
intuere et respice opprobrium nostrum.

² Hereditas nostra versa est ad alienos,
domus nostrae ad extraneos.

³ Pupilli facti sumus absque patre,
matres nostrae quasi viduae.

⁴ Aquam nostram pecunia bibimus,
ligna nostra pretio comparamus.

⁵ Iugum in cervicibus nostris minamur;
lassis non datur requies.

⁶ Aegyptiis dedimus manum et Assyriis,
ut saturaremur pane.

⁷ Patres nostri peccaverunt et non sunt,
et nos iniquitates eorum portamus.

⁸ Servi dominantur nostri;
non est qui redimat de manu eorum.

⁹ Vitae nostrae periculo afferimus panem nobis
a facie gladii in deserto.

¹⁰ Pellis nostra quasi clibanus exusta est
propter aestum famis.

¹¹ Mulieres in Sion humiliaverunt
et virgines in civitatibus Iudae.

¹² Principes manu eorum suspensi sunt;
facies senum honorem non habuerunt.

¹³ Adulescentes molam portaverunt,
et pueri sub lignis corruerunt.

¹⁴ Senes deficiunt de portis,
iuvenes de choro psallentium.

¹⁵ Defecit gaudium cordis nostri;
versus est in luctum chorus noster.

¹⁶ Cecidit corona capitis nostri;
vae nobis, quia peccavimus!

¹⁷ Propterea maestum factum est cor nostrum,
ideo contenebrati sunt oculi nostri,

¹⁸ propter montem Sion, quia desolatus est:
vulpes ambulant in eo.

¹⁹ Tu autem, Domine, in aeternum permanebis,
solium tuum in generationem et generationem.

²⁰ Quare in perpetuum oblivisceris nostri,
derelinques nos in longitudinem dierum?

²¹ Converte nos, Domine, ad te, et convertemur;
innova dies nostros sicut a principio.

²² Ergone proiciens reppulisti nos,
iratus es contra nos vehementer?