1 Avendo in quei giorni i Filistei adunate le loro schiere per andare a combattere contro Israele, Achis disse a David: « Sappi per certo che verrai al campo con me, tu e la tua gente ». | 1 Factum est autem in diebus illis, congregaverunt Philisthiim agmina sua, ut præpararentur ad bellum contra Israël : dixitque Achis ad David : Sciens nunc scito quoniam mecum egredieris in castris, tu et viri tui. |
2 David rispose ad Achis: « E tu saprai quel che, sarà per fare il tuo servo ». Achis disse a David: « Io ti costituirò per sempre guardia della mia persona ». | 2 Dixitque David ad Achis : Nunc scies quæ facturus est servus tuus. Et ait Achis ad David : Et ego custodem capitis mei ponam te cunctis diebus. |
3 Samuele era morto: tutto Israele l'aveva pianto e l'aveva sepolto in Ramata in sua città, e Saul aveva cacciati dal paese i maghi e gl'indovini. | 3 Samuel autem mortuus est, planxitque eum omnis Israël, et sepelierunt eum in Ramatha urbe sua. Et Saul abstulit magos et hariolos de terra. |
4 Adunatisi adunque i Filistei, vennero ad accamparsi il Sunam. Saul, radunato tutto Israele venne a Gelboe; | 4 Congregatique sunt Philisthiim, et venerunt, et castrametati sunt in Sunam : congregavit autem et Saul universum Israël, et venit in Gelboë. |
5 ma veduto il campo dei Filistei, n'ebbe paura, e il suo cuore fu grandemente spaventato. | 5 Et vidit Saul castra Philisthiim, et timuit, et expavit cor ejus nimis.
|
6 Consultò il Signore, ma non gli diede risposta, nè per sogni, nè per sacerdoti, nè per profeti. | 6 Consuluitque Dominum, et non respondit ei neque per somnia, neque per sacerdotes, neque per prophetas. |
7 Allora Saul disse ai suoi servi: « Cercatemi una donna che abbia lo spirito indovino, chè io vada da lei e la interroghi ». Gli dissero i suoi servi: « V'è in Endor una donna che ha lo spirito indovino ». | 7 Dixitque Saul servis suis : Quærite mihi mulierem habentem pythonem, et vadam ad eam, et sciscitabor per illam. Et dixerunt servi ejus ad eum : Est mulier pythonem habens in Endor. |
8 Saul, lasciate le sue vesti e presene altre, andò di notte con altri due a trovare la donna e le disse: «Predicimi l'avvenire per lo spirito indovino, ed evocami colui che ti dirò ». | 8 Mutavit ergo habitum suum, vestitusque est aliis vestimentis, et abiit ipse, et duo viri cum eo : veneruntque ad mulierem nocte, et ait illi : Divina mihi in pythone, et suscita mihi quem dixero tibi. |
9 La donna gli disse: « Ecco, tu sai tutto quel che ha fatto Saul, e come ha sterminati dal paese i maghi e gl'indovini, perchè tendi insidie alla mia vita, per farmi morire? » | 9 Et ait mulier ad eum : Ecce, tu nosti quanta fecerit Saul, et quomodo eraserit magos et hariolos de terra : quare ergo insidiaris animæ meæ, ut occidar ? |
10 Saul le giurò pel Signore, dicendo: « Viva il Signore! Non ti avverrà nessun male per questo ». | 10 Et juravit ei Saul in Domino, dicens : Vivit Dominus, quia non eveniet tibi quidquam mali propter hanc rem. |
11 La donna disse: « Chi ti devo evocare? » Saul rispose: « Evocami Samuele ». | 11 Dixitque ei mulier : Quem suscitabo tibi ? Qui ait : Samuelem mihi suscita. |
12 Avendo veduto Samuele, la donna diede un gran grido, e disse a Saul: « Perchè m'hai ingannata? Tu sei Saul ». | 12 Cum autem vidisset mulier Samuelem, exclamavit voce magna, et dixit ad Saul : Quare imposuisti mihi ? tu es enim Saul. |
13 Le disse il re: « Non temere. Che hai veduto? » La donna disse a Saul: « Ho veduto un essere sovrumano salir dalla terra ». | 13 Dixitque ei rex : Noli timere : quid vidisti ? Et ait mulier ad Saul : Deos vidi ascendentes de terra. |
14 E Saul a lei: « Qual'è la sua forma? » Essa rispose: « È salito un uomo vecchio, ed avvolto in un mantello ». Saul, avendo compreso che era Samuele, si prostrò colla faccia chinata in terra. | 14 Dixitque ei : Qualis est forma ejus ? Quæ ait : Vir senex ascendit, et ipse amictus est pallio. Et intellexit Saul quod Samuel esset, et inclinavit se super faciem suam in terra, et adoravit. |
15 Samuele disse a Saul: « Perchè m'hai disturbato col farmi evocare? » Saul rispose: « Io sono in grandi angustie: i Filistei mi han mossa guerra, Dio si è ritirato da me e non ha voluto rispondermi, nè per mezzo di profeti, nè per via di sogni: allora io ho fatto evocare te, affinchè mi dica ciò che ho da fare ». | 15 Dixit autem Samuel ad Saul : Quare inquietasti me ut suscitarer ? Et ait Saul : Coarctor nimis : siquidem Philisthiim pugnant adversum me, et Deus recessit a me, et exaudire me noluit neque in manu prophetarum, neque per somnia : vocavi ergo te, ut ostenderes mihi quid faciam. |
16 Samuele rispose: « Perchè interrogarmi, dopo che il Signore s'è ritirato da te ed è passato al tuo rivale? | 16 Et ait Samuel : Quid interrogas me, cum Dominus recesserit a te, et transierit ad æmulum tuum ? |
17 Il Signore ti tratterà come per mezzo mio già disse: ti strapperà di mano il tuo regno, e lo darà al tuo parente, a David; | 17 Faciet enim tibi Dominus sicut locutus est in manu mea, et scindet regnum tuum de manu tua et dabit illud proximo tuo David : |
18 perchè tu non hai obbedito alla voce del Signore, e non mettesti in esecuzione l'ira del suo furore contro Amalec: ecco, quello che soffri te lo manda il Signore in questo giorno. | 18 quia non obedisti voci Domini, neque fecisti iram furoris ejus in Amalec : idcirco quod pateris, fecit tibi Dominus hodie. |
19 Con te il Signore darà anche Israele nelle mani dei Filistei; domani tu e i tuoi figli sarete meco; il Signore darà anche il campo d'Israele nelle mani dei Filistei». | 19 Et dabit Dominus etiam Israël tecum in manus Philisthiim : cras autem tu et filii tui mecum eritis : sed et castra Israël tradet Dominus in manus Philisthiim. |
20 Saul cadde all'istante per terra disteso, perchè oltre all'essere spaventato per le parole di Samuele, era senza forze, non avendo preso alcun cibo in tutto quel giorno. | 20 Statimque Saul cecidit porrectus in terram : extimuerat enim verba Samuelis, et robur non erat in eo, quia non comederat panem tota die illa. |
21 Per questo la donna andò verso Saul, che era molto turbato, e gli disse: « Ecco, la tua serva ha obbedito alla tua parola, ho messa a repentaglio la mia vita, per ascoltare le tue parole che hai dette; | 21 Ingressa est itaque mulier illa ad Saul (conturbatus enim erat valde), dixitque ad eum : Ecce obedivit ancilla tua voci tuæ, et posui animam meam in manu mea : et audivi sermones tuos, quos locutus es ad me. |
22 or dunque anche tu ascolta la voce della tua serva, affinchè io ti offra un pezzo di e pane, e tu, mangiando, ripigli le forze e possa fare il tuo viaggio ». | 22 Nunc igitur audi et tu vocem ancillæ tuæ, et ponam coram te buccellam panis, ut comedens convalescas, et possis iter agere. |
23 Ma Saul rifiutò e disse: « Non mungerò ». I suoi servi e la donna lo costrinsero, e allora, dando loro retta, si alzò da terra e si pose a sedere sopra un divano. | 23 Qui renuit, et ait : Non comedam. Coëgerunt autem eum servi sui et mulier, et tandem audita voce eorum surrexit de terra, et sedit super lectum. |
24 La donna, avendo in casa un vitello grasso, andò in fretta ad ammazzarlo, è presa della farina ed impastatala, ne fece cuocere dei pani azzimi, | 24 Mulier autem illa habebat vitulum pascualem in domo, et festinavit, et occidit eum : tollensque farinam, miscuit eam, et coxit azyma, |
25 se li pose davanti è a Saul e ai servi di lui. Ed essi, mangiato che ebbero, si alzarono, e camminarono per tutta quella notte. | 25 et posuit ante Saul et ante servos ejus. Qui cum comedissent, surrexerunt, et ambulaverunt per totam noctem illam. |