1 Avendo in quei giorni i Filistei adunate le loro schiere per andare a combattere contro Israele, Achis disse a David: « Sappi per certo che verrai al campo con me, tu e la tua gente ». | 1 Factum est autem in diebus illis, congregaverunt Phili sthim agmina sua, ut praepararentur ad bellum contra Israel. Dixitque Achis ad David: “ Sciens nunc scito quoniam mecum egredieris in castris tu et viri tui ”. |
2 David rispose ad Achis: « E tu saprai quel che, sarà per fare il tuo servo ». Achis disse a David: « Io ti costituirò per sempre guardia della mia persona ». | 2 Dixitque David ad Achis: “ Ideo tu quoque scies, quae facturus est servus tuus ”. Et ait Achis ad David: “ Ideo custodem capitis mei ponam te cunctis diebus ”.
|
3 Samuele era morto: tutto Israele l'aveva pianto e l'aveva sepolto in Ramata in sua città, e Saul aveva cacciati dal paese i maghi e gl'indovini. | 3 Samuel autem mortuus erat; planxeratque eum omnis Israel, et sepelierant eum in Rama urbe sua. Et Saul abstulerat magos et hariolos de terra.
|
4 Adunatisi adunque i Filistei, vennero ad accamparsi il Sunam. Saul, radunato tutto Israele venne a Gelboe; | 4 Congregatique sunt Philisthim et venerunt et castrametati sunt in Sunam. Congregavit autem et Saul universum Israel, et castrametati sunt in Gelboe. |
5 ma veduto il campo dei Filistei, n'ebbe paura, e il suo cuore fu grandemente spaventato. | 5 Et vidit Saul castra Philisthim et timuit, et expavit cor eius nimis. |
6 Consultò il Signore, ma non gli diede risposta, nè per sogni, nè per sacerdoti, nè per profeti. | 6 Consuluitque Dominum, et non respondit ei neque per somnia neque per Urim neque per prophetas.
|
7 Allora Saul disse ai suoi servi: « Cercatemi una donna che abbia lo spirito indovino, chè io vada da lei e la interroghi ». Gli dissero i suoi servi: « V'è in Endor una donna che ha lo spirito indovino ». | 7 Dixitque Saul servis suis: “ Quaerite mihi mulierem habentem pythonem, et vadam ad eam et sciscitabor per illam ”. Et dixerunt servi eius ad eum: “ Est mulier habens pythonem in Endor ”. |
8 Saul, lasciate le sue vesti e presene altre, andò di notte con altri due a trovare la donna e le disse: «Predicimi l'avvenire per lo spirito indovino, ed evocami colui che ti dirò ». | 8 Mutavit ergo habitum suum vestitusque est aliis vestimentis et abiit ipse et duo viri cum eo; veneruntque ad mulierem nocte, et ait: “ Divina mihi in pythone et suscita mihi, quem dixero tibi ”. |
9 La donna gli disse: « Ecco, tu sai tutto quel che ha fatto Saul, e come ha sterminati dal paese i maghi e gl'indovini, perchè tendi insidie alla mia vita, per farmi morire? » | 9 Et ait mulier ad eum: “ Ecce tu nosti, quanta fecerit Saul et quomodo eraserit magos et hariolos de terra; quare ergo insidiaris animae meae, ut occidar? ”. |
10 Saul le giurò pel Signore, dicendo: « Viva il Signore! Non ti avverrà nessun male per questo ». | 10 Et iuravit ei Saul in Domino dicens: “ Vivit Dominus quia non veniet tibi quidquam mali propter hanc rem ”. |
11 La donna disse: « Chi ti devo evocare? » Saul rispose: « Evocami Samuele ». | 11 Dixitque ei mulier: “ Quem suscitabo tibi? ”. Qui ait: “ Samuelem suscita mihi ”.
|
12 Avendo veduto Samuele, la donna diede un gran grido, e disse a Saul: « Perchè m'hai ingannata? Tu sei Saul ». | 12 Cum autem vidisset mulier Samuelem, exclamavit voce magna et dixit ad Saul: “ Quare imposuisti mihi? Tu es enim Saul! ”. |
13 Le disse il re: « Non temere. Che hai veduto? » La donna disse a Saul: « Ho veduto un essere sovrumano salir dalla terra ». | 13 Dixitque ei rex: “ Noli timere. Quid vidisti? ”. Et ait mulier ad Saul: “ Hominem divinum vidi ascendentem de terra ”. |
14 E Saul a lei: « Qual'è la sua forma? » Essa rispose: « È salito un uomo vecchio, ed avvolto in un mantello ». Saul, avendo compreso che era Samuele, si prostrò colla faccia chinata in terra. | 14 Dixitque ei: “ Qualis est forma eius? ”. Quae ait: “ Vir senex ascendit et ipse amictus est pallio ”. Intellexit Saul quod Samuel esset et inclinavit se super faciem suam in terra et adoravit.
|
15 Samuele disse a Saul: « Perchè m'hai disturbato col farmi evocare? » Saul rispose: « Io sono in grandi angustie: i Filistei mi han mossa guerra, Dio si è ritirato da me e non ha voluto rispondermi, nè per mezzo di profeti, nè per via di sogni: allora io ho fatto evocare te, affinchè mi dica ciò che ho da fare ». | 15 Dixit autem Samuel ad Saul: “ Quare inquietasti me, ut suscitarer? ”. Et ait Saul: “ Coartor nimis. Siquidem Philisthim pugnant adversum me, et Deus recessit a me et exaudire me noluit neque in manu prophetarum neque per somnia; vocavi ergo te, ut ostenderes mihi quid faciam ”. |
16 Samuele rispose: « Perchè interrogarmi, dopo che il Signore s'è ritirato da te ed è passato al tuo rivale? | 16 Et ait Samuel: “ Quid interrogas me, cum Dominus recesserit a te et factus est adversarius tuus? |
17 Il Signore ti tratterà come per mezzo mio già disse: ti strapperà di mano il tuo regno, e lo darà al tuo parente, a David; | 17 Fecit enim Dominus, sicut locutus est in manu mea, et scidit regnum de manu tua et dedit illud proximo tuo David, |
18 perchè tu non hai obbedito alla voce del Signore, e non mettesti in esecuzione l'ira del suo furore contro Amalec: ecco, quello che soffri te lo manda il Signore in questo giorno. | 18 quia non oboedisti voci Domini neque fecisti iram furoris eius in Amalec. Idcirco quod pateris, fecit tibi Dominus hodie. |
19 Con te il Signore darà anche Israele nelle mani dei Filistei; domani tu e i tuoi figli sarete meco; il Signore darà anche il campo d'Israele nelle mani dei Filistei». | 19 Et dabit Dominus etiam Israel tecum in manu Philisthim; cras autem tu et filii tui mecum eritis, sed et castra Israel tradet Dominus in manu Philisthim ”.
|
20 Saul cadde all'istante per terra disteso, perchè oltre all'essere spaventato per le parole di Samuele, era senza forze, non avendo preso alcun cibo in tutto quel giorno. | 20 Statimque Saul cecidit porrectus in terram; extimuerat enim verba Samuel, et robur non erat in eo, quia non comederat panem tota die illa et tota nocte illa. |
21 Per questo la donna andò verso Saul, che era molto turbato, e gli disse: « Ecco, la tua serva ha obbedito alla tua parola, ho messa a repentaglio la mia vita, per ascoltare le tue parole che hai dette; | 21 Accessit itaque mulier ad Saul et vidit quod conturbatus esset valde; dixitque ad eum: “ Ecce audivit ancilla tua vocem tuam, et posui animam meam in manu mea et oboedivi sermonibus tuis, quos locutus es ad me. |
22 or dunque anche tu ascolta la voce della tua serva, affinchè io ti offra un pezzo di e pane, e tu, mangiando, ripigli le forze e possa fare il tuo viaggio ». | 22 Nunc igitur audi et tu vocem ancillae tuae, ut ponam coram te buccellam panis, et comedens convalescas, ut possis iter facere ”. |
23 Ma Saul rifiutò e disse: « Non mungerò ». I suoi servi e la donna lo costrinsero, e allora, dando loro retta, si alzò da terra e si pose a sedere sopra un divano. | 23 Qui renuit et ait: “ Non comedam ”. Coegerunt autem eum servi sui et mulier; et tandem, audita voce eorum, surrexit de terra et sedit super lectum. |
24 La donna, avendo in casa un vitello grasso, andò in fretta ad ammazzarlo, è presa della farina ed impastatala, ne fece cuocere dei pani azzimi, | 24 Mulier autem illa habebat vitulum pascualem in domo; et festinavit et occidit eum, tollensque farinam miscuit eam et coxit azyma. |
25 se li pose davanti è a Saul e ai servi di lui. Ed essi, mangiato che ebbero, si alzarono, e camminarono per tutta quella notte. | 25 Et posuit ante Saul et ante servos eius. Qui cum comedissent, surrexerunt et abierunt hac eadem nocte.
|