1 Essendo venuti alcuni a riferire e a dire a David: « Ecco, i Filistei attaccano Ceila e saccheggiano le aie », | 1 Et annuntiaverunt David, dicentes : Ecce Philisthiim oppugnant Ceilam et diripiunt areas. |
2 David consultò il Signore, dicendo: « Devo andare? Batterò questi Filistei? » Il Signore rispose a David: « Va pure: batterai i Filistei e salverai Ceila ». | 2 Consuluit ergo David Dominum, dicens : Num vadam, et percutiam Philisthæos istos ? Et ait Dominus ad David : Vade, et percuties Philisthæos, et Ceilam salvabis. |
3 Ma gli uomini che eran con David gli dissero: « Ecco abbiamo paura a star nella Giudea quanto più se andremo a Ceda, contro le schiere dei Filistei? » | 3 Et dixerunt viri qui erant cum David ad eum : Ecce nos hic in Judæa consistentes timemus : quanto magis si ierimus in Ceilam adversum agmina Philisthinorum ? |
4 David consultò di nuovo il Signore, il quale gli rispose e gli disse: « Levati e va a Ceila, chè io darò i Filistei nelle tue mani ». | 4 Rursum ergo David consuluit Dominum. Qui respondens, ait ei : Surge, et vade in Ceilam : ego enim tradam Philisthæos in manu tua. |
5 Allora David andò coi suoi uomini a Ceda, combattè contro i Filistei, menò via il loro bestiame, e, dando adessi una grande sconfitta, salvò gli abitanti di Ceda. | 5 Abiit ergo David et viri ejus in Ceilam, et pugnavit adversum Philisthæos : et abegit jumenta eorum, et percussit eos plaga magna : et salvavit David habitatores Ceilæ. |
6 Or quando Abiatar, figlio di Achimelec, fuggì presso David a Ceda, v'andò portando seco l'efod. | 6 Porro eo tempore quo fugiebat Abiathar filius Achimelech ad David in Ceilam, ephod secum habens descenderat.
|
7 Fu riferito a Saul che David era andato a Ceda. Saul disse: « Dio lo ha dato nelle mie mani: egli è già preso, essendo entrato in una città che ha porte e serrature ». | 7 Nuntiatum est autem Sauli quod venisset David in Ceilam : et ait Saul : Tradidit eum Deus in manus meas, conclususque est introgressus urbem, in qua portæ et seræ sunt. |
8 Poi Saul comandò a tutto il popolo di scendere verso Ceila, per combattere e assediare David e i suoi uomini. | 8 Et præcepit Saul omni populo ut ad pugnam descenderet in Ceilam, et obsideret David et viros ejus. |
9 Ma David, avendo saputo che Saul gli tramava questo male, disse al sacerdote Abiatar: « Porta qua l'efod ». | 9 Quod cum David rescisset quia præpararet ei Saul clam malum, dixit ad Abiathar sacerdotem : Applica ephod. |
10 E David disse: « Signore Dio d'Israele, il tuo servo ha sentito dire che Saul si dispone a venire contro Ceda, per distrugger la città a causa mia. | 10 Et ait David : Domine Deus Israël, audivit famam servus tuus, quod disponat Saul venire in Ceilam, ut evertat urbem propter me : |
11 Gli uomini diCeda mi daranno nelle sue mani? Saul scenderà, come il tuo servo ha sentito dire? Signore Dio d'Israele, fallo sapere al tuo servo ». Il Signore rispose: « Egli scenderà ». | 11 si tradent me viri Ceilæ in manus ejus ? et si descendet Saul, sicut audivit servus tuus ? Domine Deus Israël, indica servo tuo. Et ait Dominus : Descendet. |
12 E David chiese: « Gli uomini di Ceda daranno me e la mia gente nelle mani di Saul? » Il Signore rispose: « Vi daranno ». | 12 Dixitque David : Si tradent me viri Ceilæ, et viros qui sunt mecum, in manus Saul ? Et dixit Dominus : Tradent. |
13 Allora David se ne andò con i suoi uomini che eran circa seicento, e partiti da Ceda erravano qua e là senza luogo stabile. Saul, essendogli riportato che David era fuggito da Ceda e si era messo in salvo, finse di non partire. | 13 Surrexit ergo David et viri ejus quasi sexcenti, et egressi de Ceila, huc atque illuc vagabantur incerti : nuntiatumque est Sauli quod fugisset David de Ceila, et salvatus esset : quam ob rem dissimulavit exire. |
14 Intanto David se ne stava nel deserto, in luoghi inespugnabili, e si fermò sulla montagna del deserto di Zif, montagna ombrosa: Saul era tutti i giorni a cercarlo; ma il Signore non lo diede nelle sue mani. | 14 Morabatur autem David in deserto in locis firmissimis, mansitque in monte solitudinis Ziph, in monte opaco : quærebat eum tamen Saul cunctis diebus, et non tradidit eum Deus in manus ejus. |
15 David, saputo che Saul era uscito per cercar la sua vita, se ne stava nel deserto di Zif, nella foresta. | 15 Et vidit David quod egressus esset Saul ut quæreret animam ejus. Porro David erat in deserto Ziph in silva. |
16 Ma Gionata, figlio di Saul, levatosi, ando a trovar David nella foresta, e, confortate le sue mani in Dio, gli disse: | 16 Et surrexit Jonathas filius Saul, et abiit ad David in silvam, et confortavit manus ejus in Deo : dixitque ei : |
17 « Non temere: la mano di Saul mio padre non ti potrà raggiungere: tu regnerai sopra Israele, e io sarò il secondo dopo di te: questo lo sa bene anche Saul mio padre ». | 17 Ne timeas : neque enim inveniet te manus Saul patris mei, et tu regnabis super Israël, et ego ero tibi secundus : sed et Saul pater meus scit hoc. |
18 Fecero allora tutt'e due alleanza dinanzi al Signore; e David restò nella selva, e Gionata tornò a casa sua. | 18 Percussit ergo uterque fœdus coram Domino : mansitque David in silva, Jonathas autem reversus est in domum suam.
|
19 Ma gli Zifei, andati da Saul in Gabaa, gli dissero: « Non sai che David è nascosto presso di noi, nei luoghi più forti della foresta, sul colle d'Achila, che sta a mezzodi del deserto? | 19 Ascenderunt autem Ziphæi ad Saul in Gabaa, dicentes : Nonne ecce David latitat apud nos in locis tutissimis silvæ, in colle Hachila, quæ est ad dexteram deserti ? |
20 Or dunque vieni nel modo che desideri venire, chè starà a noi darlo nelle mani del re ». | 20 Nunc ergo, sicut desideravit anima tua ut descenderes, descende : nostrum autem erit ut tradamus eum in manus regis. |
21 Saul disse: « Siate benedetti dal Signore, che avete avuto pietà della mia sorte! | 21 Dixitque Saul : Benedicti vos a Domino, quia doluistis vicem meam. |
22 Andate dunque, mi raccomando, preparate la cosa con diligenza, indagate, notate il luogo dove passa, e chi ce l'ha veduto, perchè egli pensa che io gli tenda degli astuti agguati. | 22 Abite ergo, oro, et diligentius præparate, et curiosius agite, et considerate locum ubi sit pes ejus, vel quis viderit eum ibi : recogitat enim de me, quod callide insidier ei. |
23 Cercate e notate tutti i nascondigli nei quali egli si rifugia, e tornate a me con notizie sicure, affinchè io venga con voi. Quand'anche si fosse cacciato sotto terra, io Io scoverò fra tutte le migliaia di Giuda ». | 23 Considerate, et videte omnia latibula ejus in quibus absconditur : et revertimini ad me ad rem certam, ut vadam vobiscum. Quod si etiam in terram se abstruserit, perscrutabor eum in cunctis millibus Juda.
|
24 Quelli partirono e andarono a Zif avanti Saul. Ma David e i suoi uomini eran già nel deserto di Maon, nella pianura a mezzodì di Iesimon. | 24 At illi surgentes abierunt in Ziph ante Saul : David autem et viri ejus erant in deserto Maon, in campestribus ad dexteram Jesimon. |
25 Or Saul andò colla sua gente a cercarlo, ma David, essendogli riferita la cosa, discese subito verso la roccia e andò a dimorare nel deserto di Maon. e Saul, saputolo, inseguì David nel deserto di Maon. | 25 Ivit ergo Saul et socii ejus ad quærendum eum. Et nuntiatum est David : statimque descendit ad petram, et versabatur in deserto Maon : quod cum audisset Saul, persecutus est David in deserto Maon. |
26 Saul costeggiava il monte da una parte, David e i suoi uomini lo costeggiavano dall'altra, e già David disperava di poter fuggire dinanzi a Saul, perchè Saul e la sua gente avevan fatto come un cerchio intorno a David ed ai suoi per prenderli, | 26 Et ibat Saul ad latus montis ex parte una : David autem et viri ejus erant in latere montis ex parte altera. Porro David desperabat se posse evadere a facie Saul : itaque Saul et viri ejus in modum coronæ cingebant David et viros ejus, ut caperent eos. |
27 quando un messo venne a dire a Saul: « Affrettati a venire, perchè i Filistei si son gettati sul paese». | 27 Et nuntius venit ad Saul, dicens : Festina, et veni, quoniam infuderunt se Philisthiim super terram. |
28 Allora Saul cessò di perseguitare David e andò contro i Filistei. Per questo quel luogo fu chiamato Roccia di Separazione. | 28 Reversus est ergo Saul desistens persequi David, et perrexit in occursum Philisthinorum : propter hoc vocaverunt locum illum, Petram dividentem. |