Primo libro di Samuele 23
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA TINTORI | NOVA VULGATA |
---|---|
1 Essendo venuti alcuni a riferire e a dire a David: « Ecco, i Filistei attaccano Ceila e saccheggiano le aie », | 1 Et nuntiaverunt David di centes: “ Ecce Philisthim op pugnant Ceila et diripiunt areas ”. |
2 David consultò il Signore, dicendo: « Devo andare? Batterò questi Filistei? » Il Signore rispose a David: « Va pure: batterai i Filistei e salverai Ceila ». | 2 Consuluit igitur David Dominum dicens: “ Num vadam et percutiam Philisthaeos istos? ”. Et ait Dominus ad David: “ Vade et percuties Philisthaeos et salvabis Ceila ”. |
3 Ma gli uomini che eran con David gli dissero: « Ecco abbiamo paura a star nella Giudea quanto più se andremo a Ceda, contro le schiere dei Filistei? » | 3 Et dixerunt viri, qui erant cum David, ad eum: “ Ecce nos hic in Iuda consistentes timemus; quanto magis si ierimus in Ceila adversum agmina Philisthinorum? ”. |
4 David consultò di nuovo il Signore, il quale gli rispose e gli disse: « Levati e va a Ceila, chè io darò i Filistei nelle tue mani ». | 4 Rursum ergo David consuluit Dominum, qui respondens ei ait: “ Surge et vade in Ceila; ego enim tradam Philisthaeos in manu tua ”. |
5 Allora David andò coi suoi uomini a Ceda, combattè contro i Filistei, menò via il loro bestiame, e, dando adessi una grande sconfitta, salvò gli abitanti di Ceda. | 5 Abiit ergo David et viri eius in Ceila et pugnavit adversum Philisthaeos et abegit iumenta eorum et percussit eos plaga magna: et salvavit David habitatores Ceilae. |
6 Or quando Abiatar, figlio di Achimelec, fuggì presso David a Ceda, v'andò portando seco l'efod. | 6 Porro cum fugisset Abiathar filius Achimelcch ad David, et ipse cum David in Ceila ephod secum habens descenderat. |
7 Fu riferito a Saul che David era andato a Ceda. Saul disse: « Dio lo ha dato nelle mie mani: egli è già preso, essendo entrato in una città che ha porte e serrature ». | 7 Nuntiatum est autem Saul quod venisset David in Ceila, et ait Saul: “ Tradidit eum Deus in manus meas; conclususque est introgressus urbem, in qua portae et serae sunt ”. |
8 Poi Saul comandò a tutto il popolo di scendere verso Ceila, per combattere e assediare David e i suoi uomini. | 8 Et convocavit Saul omnem populum, ut ad pugnam descenderet in Ceila et obsideret David et viros eius. |
9 Ma David, avendo saputo che Saul gli tramava questo male, disse al sacerdote Abiatar: « Porta qua l'efod ». | 9 Quod cum rescisset David quia praepararet ei Saul clam malum, dixit ad Abiathar sacerdotem: “ Applica ephod ”. |
10 E David disse: « Signore Dio d'Israele, il tuo servo ha sentito dire che Saul si dispone a venire contro Ceda, per distrugger la città a causa mia. | 10 Et ait David: “ Domine, Deus Israel, audivit famam servus tuus quod disponat Saul venire ad Ceila, ut evertat urbem propter me. |
11 Gli uomini diCeda mi daranno nelle sue mani? Saul scenderà, come il tuo servo ha sentito dire? Signore Dio d'Israele, fallo sapere al tuo servo ». Il Signore rispose: « Egli scenderà ». | 11 Si tradent me viri Ceilae in manus eius? Et si descendet Saul, sicut audivit servus tuus? Domine, Deus Israel, indica servo tuo ”. Et ait Dominus: “ Descendet ”. |
12 E David chiese: « Gli uomini di Ceda daranno me e la mia gente nelle mani di Saul? » Il Signore rispose: « Vi daranno ». | 12 Dixitque David: “ Si tradent viri Ceilae me et viros, qui sunt mecum, in manu Saul? ”. Et dixit Dominus: “ Tradent ”. |
13 Allora David se ne andò con i suoi uomini che eran circa seicento, e partiti da Ceda erravano qua e là senza luogo stabile. Saul, essendogli riportato che David era fuggito da Ceda e si era messo in salvo, finse di non partire. | 13 Surrexit ergo David et viri eius quasi sescenti et egressi de Ceila huc atque illuc vagabantur incerti. Nuntiatumque est Saul quod fugisset David de Ceila, quam ob rem destitit exire. |
14 Intanto David se ne stava nel deserto, in luoghi inespugnabili, e si fermò sulla montagna del deserto di Zif, montagna ombrosa: Saul era tutti i giorni a cercarlo; ma il Signore non lo diede nelle sue mani. | 14 Morabatur autem David in deserto in locis firmissimis mansitque in monte, in deserto Ziph; et quaerebat eum Saul cunctis diebus, sed non tradidit eum Deus in manus eius. |
15 David, saputo che Saul era uscito per cercar la sua vita, se ne stava nel deserto di Zif, nella foresta. | 15 Et cognovit David quod egressus esset Saul, ut quaereret animam eius; porro David erat in deserto Ziph in Horesa. |
16 Ma Gionata, figlio di Saul, levatosi, ando a trovar David nella foresta, e, confortate le sue mani in Dio, gli disse: | 16 Et surrexit Ionathan filius Saul et abiit ad David in Horesa; et confortavit manus eius in Deo dixitque ei: |
17 « Non temere: la mano di Saul mio padre non ti potrà raggiungere: tu regnerai sopra Israele, e io sarò il secondo dopo di te: questo lo sa bene anche Saul mio padre ». | 17 “ Ne timeas, neque enim inveniet te manus Saul patris mei; et tu regnabis super Israel, et ego ero tibi secundus; sed et Saul pater meus scit hoc ”. |
18 Fecero allora tutt'e due alleanza dinanzi al Signore; e David restò nella selva, e Gionata tornò a casa sua. | 18 Percussit igitur uterque foedus coram Domino; mansitque David in Horesa, Ionathan autem reversus est in domum suam. |
19 Ma gli Zifei, andati da Saul in Gabaa, gli dissero: « Non sai che David è nascosto presso di noi, nei luoghi più forti della foresta, sul colle d'Achila, che sta a mezzodi del deserto? | 19 Ascenderunt autem Ziphaei ad Saul in Gabaa dicentes: “ Nonne David latitat apud nos in locis tutissimis in Horesa, in colle Hachila, quae est ad meridiem deserti? |
20 Or dunque vieni nel modo che desideri venire, chè starà a noi darlo nelle mani del re ». | 20 Nunc ergo, si desideravit anima tua, rex, ut descenderes, descende; nostrum autem erit ut tradamus eum in manus regis ”. |
21 Saul disse: « Siate benedetti dal Signore, che avete avuto pietà della mia sorte! | 21 Dixitque Saul: “ Benedicti vos a Domino, quia doluistis vicem meam. |
22 Andate dunque, mi raccomando, preparate la cosa con diligenza, indagate, notate il luogo dove passa, e chi ce l'ha veduto, perchè egli pensa che io gli tenda degli astuti agguati. | 22 Abite, oro, et diligentius praeparate et curiosius agite; et considerate locum, ubi sit pes eius, vel quis viderit eum ibi; dictum est enim ad me quod callidus sit valde. |
23 Cercate e notate tutti i nascondigli nei quali egli si rifugia, e tornate a me con notizie sicure, affinchè io venga con voi. Quand'anche si fosse cacciato sotto terra, io Io scoverò fra tutte le migliaia di Giuda ». | 23 Considerate et videte omnia latibula eius, in quibus absconditur, et revertimini ad me ad certum locum, ut vadam vobiscum; quodsi fuerit in regione, perscrutabor eum in cunctis regionibus Iudae ”. |
24 Quelli partirono e andarono a Zif avanti Saul. Ma David e i suoi uomini eran già nel deserto di Maon, nella pianura a mezzodì di Iesimon. | 24 At illi surgentes abierunt in Ziph ante Saul. David autem et viri eius erant in deserto Maon, in Araba ad meridiem deserti. |
25 Or Saul andò colla sua gente a cercarlo, ma David, essendogli riferita la cosa, discese subito verso la roccia e andò a dimorare nel deserto di Maon. e Saul, saputolo, inseguì David nel deserto di Maon. | 25 Ivit ergo Saul et socii eius ad quaerendum eum, et nuntiatum est David; descenditque ad petram et versabatur in deserto Maon. Quod cum audisset Saul, persecutus est David in deserto Maon. |
26 Saul costeggiava il monte da una parte, David e i suoi uomini lo costeggiavano dall'altra, e già David disperava di poter fuggire dinanzi a Saul, perchè Saul e la sua gente avevan fatto come un cerchio intorno a David ed ai suoi per prenderli, | 26 Et ibat Saul ad latus montis ex parte una, David autem et viri eius erant in latere montis ex parte altera; porro David praeceps fugiebat a facie Saul. Itaque Saul et viri eius in modum coronae cingebant David et viros eius, ut caperent eos. |
27 quando un messo venne a dire a Saul: « Affrettati a venire, perchè i Filistei si son gettati sul paese». | 27 Et nuntius venit ad Saul dicens: “ Festina et veni, quoniam infuderunt se Philisthim super terram ”. |
28 Allora Saul cessò di perseguitare David e andò contro i Filistei. Per questo quel luogo fu chiamato Roccia di Separazione. | 28 Reversus est ergo Saul desistens persequi David; et perrexit in occursum Philisthinorum. Propter hoc vocaverunt locum illum: “ Petram dividentem ”. |