Esodo 7

BIBBIA RICCIOTTI	LXX
1 - Ed il Signore a Mosè: «Ecco, io ti ho posto come un dio sul Faraone: Aronne tuo fratello sarà il tuo banditore.	1 και ειπεν κυριος προς μωυσην λεγων ιδου δεδωκα σε θεον φαραω και ααρων ο αδελφος σου εσται σου προφητης
2 Tu dirai a lui tutto quello che io t'ho comandato, ed egli lo ripeterà al Faraone, acciò lasci andare dalla sua terra i figli d' Israele.	2 συ δε λαλησεις αυτω παντα οσα σοι εντελλομαι ο δε ααρων ο αδελφος σου λαλησει προς φαραω ωστε εξαποστειλαι τους υιους ισραηλ εκ της γης αυτου
3 Ma io indurirò il suo cuore, e moltiplicherò sulla terra d'Egitto i miei prodigi e portenti;	3 εγω δε σκληρυνω την καρδιαν φαραω και πληθυνω τα σημεια μου και τα τερατα εν γη αιγυπτω
4 e non v'ascolterà; allora stenderò sull'Egitto la mia mano, e per mezzo di punizioni gravissime condurrò via dall'Egitto l'esercito e il popolo mio, i figli di Israele.	4 και ουκ εισακουσεται υμων φαραω και επιβαλω την χειρα μου επ' αιγυπτον και εξαξω συν δυναμει μου τον λαον μου τους υιους ισραηλ εκ γης αιγυπτου συν εκδικησει μεγαλη
5 Conosceranno gli Egiziani ch'io sono il Signore, quando avrò steso sull'Egitto la mia mano, ed avrò cavato di mezzo a loro i figli di Israele».	5 και γνωσονται παντες οι αιγυπτιοι οτι εγω ειμι κυριος εκτεινων την χειρα επ' αιγυπτον και εξαξω τους υιους ισραηλ εκ μεσου αυτων
6 Fecero dunque Mosè ed Aronne come aveva comandato il Signore. Così fecero.	6 εποιησεν δε μωυσης και ααρων καθαπερ ενετειλατο αυτοις κυριος ουτως εποιησαν
7 Mosè era di ottant'anni, ed Aronne d'ottantatrè, quando parlarono al Faraone.	7 μωυσης δε ην ετων ογδοηκοντα ααρων δε ο αδελφος αυτου ετων ογδοηκοντα τριων ηνικα ελαλησεν προς φαραω
8 Disse il Signore a Mosè ed Aronne:	8 και ειπεν κυριος προς μωυσην και ααρων λεγων
9 «Quando il Faraone vi dirà: - Mostratemi dei segni -; tu dirai ad Aronne: - Prendi la tua verga, e gettala in terra innanzi al Faraone -; e si convertirà in serpente».	9 και εαν λαληση προς υμας φαραω λεγων δοτε ημιν σημειον η τερας και ερεις ααρων τω αδελφω σου λαβε την ραβδον και ριψον αυτην επι την γην εναντιον φαραω και εναντιον των θεραποντων αυτου και εσται δρακων
10 Presentatisi dunque Mosè ed Aronne al Faraone, fecero come aveva comandato il Signore, ed Aronne gettò la verga innanzi al Faraone ed a' suoi ministri, e si mutò in serpente.	10 εισηλθεν δε μωυσης και ααρων εναντιον φαραω και των θεραποντων αυτου και εποιησαν ουτως καθαπερ ενετειλατο αυτοις κυριος και ερριψεν ααρων την ραβδον εναντιον φαραω και εναντιον των θεραποντων αυτου και εγενετο δρακων
11 Allora il Faraone chiamò dei maghi e degli stregoni, i quali fecero anch'essi lo stesso, servendosi degl'incantesimi egiziani e d'altri segreti.	11 συνεκαλεσεν δε φαραω τους σοφιστας αιγυπτου και τους φαρμακους και εποιησαν και οι επαοιδοι των αιγυπτιων ταις φαρμακειαις αυτων ωσαυτως
12 Gettarono anch'essi ciascuno le lore verghe, e si mutarono in serpenti; ma la verga di Aronne le divorò.	12 και ερριψαν εκαστος την ραβδον αυτου και εγενοντο δρακοντες και κατεπιεν η ραβδος η ααρων τας εκεινων ραβδους
13 Il cuore del Faraone s'indurò, e non dette loro ascolto, come aveva detto il Signore.	13 και κατισχυσεν η καρδια φαραω και ουκ εισηκουσεν αυτων καθαπερ ελαλησεν αυτοις κυριος
14 Allora il Signore disse a Mosè: «Il cuore del Faraone s'è ostinato, nè vuole lasciar andare il popolo.	14 ειπεν δε κυριος προς μωυσην βεβαρηται η καρδια φαραω του μη εξαποστειλαι τον λαον
15 Va' a lui di buon mattino, quando si recherà al fiume; tu starai ad aspettarlo sulla riva, e terrai in mano la verga che già si mutò in serpente.	15 βαδισον προς φαραω το πρωι ιδου αυτος εκπορευεται επι το υδωρ και στηση συναντων αυτω επι το χειλος του ποταμου και την ραβδον την στραφεισαν εις οφιν λημψη εν τη χειρι σου
16 E gli dirai: - Il Signore Dio degli Ebrei mi mandò a te dicendoti: " Lascia andare il mio popolo, acciò mi offra un sacrifizio nel deserto; e sino ad ora tu non m'hai voluto dar ascolto ".	16 και ερεις προς αυτον κυριος ο θεος των εβραιων απεσταλκεν με προς σε λεγων εξαποστειλον τον λαον μου ινα μοι λατρευση εν τη ερημω και ιδου ουκ εισηκουσας εως τουτου
17 Così dunque dice il Signore: " Da questo riconoscerai ch'io sono il Signore "; ecco, con la verga che ho in mano, percoterò l'acqua del fiume, e diverrà sangue.	17 ταδε λεγει κυριος εν τουτω γνωση οτι εγω κυριος ιδου εγω τυπτω τη ραβδω τη εν τη χειρι μου επι το υδωρ το εν τω ποταμω και μεταβαλει εις αιμα
18 I pesci, che sono nel fiume, morranno; le acque diverranno putride, e sarà un tormento per gli Egiziani che bevono l'acqua del fiume -».	18 και οι ιχθυες οι εν τω ποταμω τελευτησουσιν και εποζεσει ο ποταμος και ου δυνησονται οι αιγυπτιοι πιειν υδωρ απο του ποταμου
19 Disse ancora il Signore a Mosè: «Dì ad Aronne: - Prendi la tua verga, e stendi la mano sulle acque dell'Egitto, sui fiumi, rivi, stagni ed ogni conserva d'acque, che divengano sangue, e sia sangue in tutto l'Egitto, tanto ne' vasi di legno quanto in quelli di pietra -».	19 ειπεν δε κυριος προς μωυσην ειπον ααρων τω αδελφω σου λαβε την ραβδον σου και εκτεινον την χειρα σου επι τα υδατα αιγυπτου και επι τους ποταμους αυτων και επι τας διωρυγας αυτων και επι τα ελη αυτων και επι παν συνεστηκος υδωρ αυτων και εσται αιμα και εγενετο αιμα εν παση γη αιγυπτου εν τε τοις ξυλοις και εν τοις λιθοις
20 Fecero Mosè ed Aronne come il Signore avea comandato; ed alzando la verga innanzi al Faraone ed a' suoi ministri, percosse l'acqua del fiume, che divenne sangue.	20 και εποιησαν ουτως μωυσης και ααρων καθαπερ ενετειλατο αυτοις κυριος και επαρας τη ραβδω αυτου επαταξεν το υδωρ το εν τω ποταμω εναντιον φαραω και εναντιον των θεραποντων αυτου και μετεβαλεν παν το υδωρ το εν τω ποταμω εις αιμα
21 I pesci ch'eran nel fiume morirono; il fiume imputridì, gli Egiziani non potevan bere delle sue acque, e fu sangue per tutto l'Egitto.	21 και οι ιχθυες οι εν τω ποταμω ετελευτησαν και επωζεσεν ο ποταμος και ουκ ηδυναντο οι αιγυπτιοι πιειν υδωρ εκ του ποταμου και ην το αιμα εν παση γη αιγυπτου
22 Ma gli stregoni egiziani fecero lo stesso coi loro incantesimi, ed il cuore del Faraone s'indurò, nè dette loro ascolto, come aveva detto il Signore.	22 εποιησαν δε ωσαυτως και οι επαοιδοι των αιγυπτιων ταις φαρμακειαις αυτων και εσκληρυνθη η καρδια φαραω και ουκ εισηκουσεν αυτων καθαπερ ειπεν κυριος
23 Uscì di lì, rientrò nella sua casa, e nemmeno quella volta piegò il suo cuore.	23 επιστραφεις δε φαραω εισηλθεν εις τον οικον αυτου και ουκ επεστησεν τον νουν αυτου ουδε επι τουτω
24 Or tutti gli Egiziani scavarono la terra nei pressi del fiume, per cercarvi acqua da bere, poichè non potevano bere quella del fiume.	24 ωρυξαν δε παντες οι αιγυπτιοι κυκλω του ποταμου ωστε πιειν υδωρ και ουκ ηδυναντο πιειν υδωρ απο του ποταμου
25 E passarono interi sette giorni dopo che il Signore ebbe percosso il fiume.	25 και ανεπληρωθησαν επτα ημεραι μετα το παταξαι κυριον τον ποταμον
	26 ειπεν δε κυριος προς μωυσην εισελθε προς φαραω και ερεις προς αυτον ταδε λεγει κυριος εξαποστειλον τον λαον μου ινα μοι λατρευσωσιν
	27 ει δε μη βουλει συ εξαποστειλαι ιδου εγω τυπτω παντα τα ορια σου τοις βατραχοις
	28 και εξερευξεται ο ποταμος βατραχους και αναβαντες εισελευσονται εις τους οικους σου και εις τα ταμιεια των κοιτωνων σου και επι των κλινων σου και εις τους οικους των θεραποντων σου και του λαου σου και εν τοις φυραμασιν σου και εν τοις κλιβανοις σου
	29 και επι σε και επι τους θεραποντας σου και επι τον λαον σου αναβησονται οι βατραχοι