ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ - Siracide - Sirach 4

LXX	Biblia Tysiąclecia
1 τεκνον την ζωην του πτωχου μη αποστερησης και μη παρελκυσης οφθαλμους επιδεεις	1 Synu, nie odmawiaj biedakowi rzeczy niezbędnych do życia i oczu potrzebującego nie męcz zwlekaniem!
2 ψυχην πεινωσαν μη λυπησης και μη παροργισης ανδρα εν απορια αυτου	2 Nie dręcz duszy głodnego i nie pobudzaj do gniewu człowieka w jego niedostatku!
3 καρδιαν παρωργισμενην μη προσταραξης και μη παρελκυσης δοσιν προσδεομενου	3 Serca rozgniewanego w większy zamęt nie wprowadzaj i nie zwlekaj z datkiem dla potrzebującego!
4 ικετην θλιβομενον μη απαναινου και μη αποστρεψης το προσωπον σου απο πτωχου	4 Nie odpychaj żebrzącego w strapieniu, a od ubogiego nie odwracaj swej twarzy!
5 απο δεομενου μη αποστρεψης οφθαλμον και μη δως τοπον ανθρωπω καταρασασθαι σε	5 Nie odwracaj oka od proszącego i nie dawaj człowiekowi sposobności, aby cię przeklinał.
6 καταρωμενου γαρ σε εν πικρια ψυχης αυτου της δεησεως αυτου επακουσεται ο ποιησας αυτον	6 Gdy bowiem przeklnie cię w gorzkości duszy, Ten, co go stworzył, wysłucha jego życzenia.
7 προσφιλη συναγωγη σεαυτον ποιει και μεγιστανι ταπεινου την κεφαλην σου	7 Czyń siebie godnym kochania w zgromadzeniu, a przed władcą skłaniaj głowę!
8 κλινον πτωχω το ους σου και αποκριθητι αυτω ειρηνικα εν πραυτητι	8 Nakłoń ucha swego biednemu i łagodnie odpowiedz mu spokojnymi słowami!
9 εξελου αδικουμενον εκ χειρος αδικουντος και μη ολιγοψυχησης εν τω κρινειν σε	9 Wyrwij krzywdzonego z ręki krzywdzącego, a gdy sądzić będziesz, nie bądź małodusznym!
10 γινου ορφανοις ως πατηρ και αντι ανδρος τη μητρι αυτων και εση ως υιος υψιστου και αγαπησει σε μαλλον η μητηρ σου	10 Bądź ojcem dla sierot, jakby mężem dla ich matki, a staniesz się jakby synem Najwyższego, i miłować cię On będzie bardziej niż twoja matka.
11 η σοφια υιους αυτης ανυψωσεν και επιλαμβανεται των ζητουντων αυτην	11 Mądrość wywyższa swych synów i ma pieczę o tych, którzy jej szukają.
12 ο αγαπων αυτην αγαπα ζωην και οι ορθριζοντες προς αυτην εμπλησθησονται ευφροσυνης	12 Kto ją miłuje, miłuje życie, a kto dla niej rano wstaje, będzie napełniony weselem.
13 ο κρατων αυτης κληρονομησει δοξαν και ου εισπορευεται ευλογει κυριος	13 Kto ją posiądzie, odziedziczy chwałę, a gdzie ona wejdzie, tam Pan błogosławi.
14 οι λατρευοντες αυτη λειτουργησουσιν αγιω και τους αγαπωντας αυτην αγαπα ο κυριος	14 Którzy jej służą, oddają cześć Świętemu, a miłujących ją Pan będzie miłował.
15 ο υπακουων αυτης κρινει εθνη και ο προσεχων αυτη κατασκηνωσει πεποιθως	15 Kto jej słucha, sądzić będzie narody, a kto do niej się przykłada, mieszkać będzie spokojnie.
16 εαν εμπιστευση κατακληρονομησει αυτην και εν κατασχεσει εσονται αι γενεαι αυτου	16 Kto jej zaufa, ten ją odziedziczy i posiadać ją będą jego pokolenia.
17 οτι διεστραμμενως πορευσεται μετ' αυτου εν πρωτοις φοβον και δειλιαν επαξει επ' αυτον και βασανισει αυτον εν παιδεια αυτης εως ου εμπιστευση τη ψυχη αυτου και πειρασει αυτον εν τοις δικαιωμασιν αυτης	17 W początkach powiedzie go trudnymi drogami, bojaźnią i strachem go przejmie, dręczyć go będzie swoją nauką, aż nabierze zaufania do jego duszy i wypróbuje go przez swe nakazy;
18 και παλιν επανηξει κατ' ευθειαν προς αυτον και ευφρανει αυτον και αποκαλυψει αυτω τα κρυπτα αυτης	18 następnie powróci do niego po drodze gładkiej i rozraduje go, i odkryje mu swe tajemnice.
19 εαν αποπλανηθη εγκαταλειψει αυτον και παραδωσει αυτον εις χειρας πτωσεως αυτου	19 A jeśliby zszedł na bezdroża, opuści go i odda w moc jego upadku.
20 συντηρησον καιρον και φυλαξαι απο πονηρου και περι της ψυχης σου μη αισχυνθης	20 Uważaj na okoliczności i strzeż się złego, a nie będziesz się wstydził samego siebie.
21 εστιν γαρ αισχυνη επαγουσα αμαρτιαν και εστιν αισχυνη δοξα και χαρις	21 Jest bowiem wstyd, co grzech sprowadza, i wstyd, który jest chwałą i łaską.
22 μη λαβης προσωπον κατα της ψυχης σου και μη εντραπης εις πτωσιν σου	22 Nie miej względu na osobę ze szkodą dla swej duszy i nie wstydź się aż tak, by to było twoim upadkiem.
23 μη κωλυσης λογον εν καιρω χρειας	23 Nie powstrzymuj mowy, gdy jej potrzeba,
24 εν γαρ λογω γνωσθησεται σοφια και παιδεια εν ρηματι γλωσσης	24 mądrość bowiem poznaje się z mowy, a naukę - ze słów języka.
25 μη αντιλεγε τη αληθεια και περι της απαιδευσιας σου εντραπηθι	25 Nie sprzeciwiaj się prawdzie, ale wstydź się swej nieumiejętności!
26 μη αισχυνθης ομολογησαι εφ' αμαρτιαις σου και μη βιαζου ρουν ποταμου	26 Nie wstydź się wyznać swych grzechów, a nie zmagaj się z prądem rzeki!
27 και μη υποστρωσης ανθρωπω μωρω σεαυτον και μη λαβης προσωπον δυναστου	27 Nie płaszcz się przed człowiekiem głupim i nie kieruj się względem na osobę władcy.
28 εως θανατου αγωνισαι περι της αληθειας και κυριος ο θεος πολεμησει υπερ σου	28 Aż do śmierci stawaj do zapasów o prawdę, a Pan Bóg będzie walczył o ciebie.
29 μη γινου θρασυς εν γλωσση σου και νωθρος και παρειμενος εν τοις εργοις σου	29 Nie bądź odważny w języku, a gnuśny i leniwy w swych czynach.
30 μη ισθι ως λεων εν τω οικω σου και φαντασιοκοπων εν τοις οικεταις σου	30 Nie bądź jak lew we własnym domu: nie podejrzewaj domowników z urojonych przyczyn.
31 μη εστω η χειρ σου εκτεταμενη εις το λαβειν και εν τω αποδιδοναι συνεσταλμενη	31 Nie miej ręki wydłużonej do brania, a do dawania - skróconej.