ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 25

LXX	BIBBIA TINTORI
1 τους εμους λογους υιε φοβηθητι και δεξαμενος αυτους μετανοει ταδε λεγει ο ανηρ τοις πιστευουσιν θεω και παυομαι	1 Anche questi proverbi sono di Salomone, e furon messi insieme dagli uomini di Ezechia re di Giuda.
2 αφρονεστατος γαρ ειμι παντων ανθρωπων και φρονησις ανθρωπων ουκ εστιν εν εμοι	2 E' gloria di Dio tenere nascosta la parola, è gloria del re saperne investigare il senso.
3 θεος δεδιδαχεν με σοφιαν και γνωσιν αγιων εγνωκα	3 L'altezza del cielo, la profondità della terra, e il cuore dei re sono impenetrabili.
4 τις ανεβη εις τον ουρανον και κατεβη τις συνηγαγεν ανεμους εν κολπω τις συνεστρεψεν υδωρ εν ιματιω τις εκρατησεν παντων των ακρων της γης τι ονομα αυτω η τι ονομα τοις τεκνοις αυτου ινα γνως	4 Togli all'argento le scorie, e ne verrà un vaso purissimo.
5 παντες λογοι θεου πεπυρωμενοι υπερασπιζει δε αυτος των ευλαβουμενων αυτον	5 Togli gli empi dal cospetto del re, e il suo trono si stabilirà sopra la giustizia.
6 μη προσθης τοις λογοις αυτου ινα μη ελεγξη σε και ψευδης γενη	6 Non ti dare importanza dinanzi al re, non ti mettere nel posto dei grandi.
7 δυο αιτουμαι παρα σου μη αφελης μου χαριν προ του αποθανειν με	7 E'meglio infatti che ti sia dotto: « Sali quassù » che esser umiliato dinanzi al principe.
8 ματαιον λογον και ψευδη μακραν μου ποιησον πλουτον δε και πενιαν μη μοι δως συνταξον δε μοι τα δεοντα και τα αυταρκη	8 Quello che i tuoi occhi hanno visto non lo dir subito nel litigio, perchè poi non potrai riparare il torto, quando avrai disonorato l'amico.
9 ινα μη πλησθεις ψευδης γενωμαι και ειπω τις με ορα η πενηθεις κλεψω και ομοσω το ονομα του θεου	9 Tratta il tuo affare col tuo amico, e non rivelare il tuo segreto a uno straniero;
10 μη παραδως οικετην εις χειρας δεσποτου μηποτε καταρασηται σε και αφανισθης	10 affinchè egli non t'insulti quando l'avrà saputo, e non cessi di svergognarti. Il favore e l'amicizia liberano; conservali per non esser disprezzato.
11 εκγονον κακον πατερα καταραται την δε μητερα ουκ ευλογει	11 Pomi d'oro in legature d'argento sono le parole dette a tempo.
12 εκγονον κακον δικαιον εαυτον κρινει την δε εξοδον αυτου ουκ απενιψεν	12 Orecchino d'oro con brillante è saggia ammonizione a docile orecchio.
13 εκγονον κακον υψηλους οφθαλμους εχει τοις δε βλεφαροις αυτου επαιρεται	13 Come il fresco della neve al tempo della messe, così l'ambasciatore fedele è per colui che l'ha inviato: egli fa riposare l'anima di lui.
14 εκγονον κακον μαχαιρας τους οδοντας εχει και τας μυλας τομιδας ωστε αναλισκειν και κατεσθιειν τους ταπεινους απο της γης και τους πενητας αυτων εξ ανθρωπων	14 Nubi e vento senza punta pioggia, tal è il millantatore che non adempie le promesse.
15 τη βδελλη τρεις θυγατερες ησαν αγαπησει αγαπωμεναι και αι τρεις αυται ουκ ενεπιμπλασαν αυτην και η τεταρτη ουκ ηρκεσθη ειπειν ικανον	15 Colla pazienza si potrà lenire il principe, e la parola blanda toglierà le durezze.
16 αδης και ερως γυναικος και ταρταρος και γη ουκ εμπιπλαμενη υδατος και υδωρ και πυρ ου μη ειπωσιν αρκει	16 Hai trovato del miele? Mangiane quanto ti basti, chè, empiendotene, tu non l'abbia a vomitare.
17 οφθαλμον καταγελωντα πατρος και ατιμαζοντα γηρας μητρος εκκοψαισαν αυτον κορακες εκ των φαραγγων και καταφαγοισαν αυτον νεοσσοι αετων	17 Ritira il piede dalla casa del tuo vicino, affinchè egli, stufo di te, non ti pigli a noia.
18 τρια δε εστιν αδυνατα μοι νοησαι και το τεταρτον ουκ επιγινωσκω	18 Dardo, spada, acuta saetta è l'uomo che attesta il falso contro il suo prossimo.
19 ιχνη αετου πετομενου και οδους οφεως επι πετρας και τριβους νηος ποντοπορουσης και οδους ανδρος εν νεοτητι	19 Dente cariato, piede slogato è chi spera nell'infedele nel giorno della sventura.
20 τοιαυτη οδος γυναικος μοιχαλιδος η οταν πραξη απονιψαμενη ουδεν φησιν πεπραχεναι ατοπον	20 Perde il mantello nel giorno del freddo, mette l'aceto nel nitro chi canta canzoni a cuore afflitto. Come la tignola alla veste e il tarlo al legno, così la tristezza nuoce al cuore dell'uomo.
21 δια τριων σειεται η γη το δε τεταρτον ου δυναται φερειν	21 Se il tuo nemico ha fame, dàgli da mangiare, se ha sete, dàgli da bere.
22 εαν οικετης βασιλευση και αφρων πλησθη σιτιων	22 Così ammucchierai sul suo capo ardenti carboni e il Signore ti ricompenserà.
23 και οικετις εαν εκβαλη την εαυτης κυριαν και μισητη γυνη εαν τυχη ανδρος αγαθου	23 Il tramontano caccia la pioggia, e la faccia severa la lingua del detrattore.
24 τεσσαρα δε εστιν ελαχιστα επι της γης ταυτα δε εστιν σοφωτερα των σοφων	24 Meglio dimorare in un angolo del tetto, che in una comoda casa con donna litigiosa.
25 οι μυρμηκες οις μη εστιν ισχυς και ετοιμαζονται θερους την τροφην	25 Acqua fresca al trafelato è buona notizia da paese lontano.
26 και οι χοιρογρυλλιοι εθνος ουκ ισχυρον οι εποιησαντο εν πετραις τους εαυτων οικους	26 Fonte intorbidata coi piedi e sorgente inquinata è il giusto che cade davanti all'empio.
27 αβασιλευτον εστιν η ακρις και εκστρατευει αφ' ενος κελευσματος ευτακτως	27 Come a chi mangia troppo miele non gli sa buono, così chi scruta la maestà sarà oppresso dalla gloria.
28 και καλαβωτης χερσιν ερειδομενος και ευαλωτος ων κατοικει εν οχυρωμασιν βασιλεως	28 Città aperta e senza mura è l'uomo che non sa frenare il suo spirito nel parlare.
29 τρια δε εστιν α ευοδως πορευεται και το τεταρτον ο καλως διαβαινει
30 σκυμνος λεοντος ισχυροτερος κτηνων ος ουκ αποστρεφεται ουδε καταπτησσει κτηνος
31 και αλεκτωρ εμπεριπατων θηλειαις ευψυχος και τραγος ηγουμενος αιπολιου και βασιλευς δημηγορων εν εθνει
32 εαν προη σεαυτον εις ευφροσυνην και εκτεινης την χειρα σου μετα μαχης ατιμασθηση
33 αμελγε γαλα και εσται βουτυρον εαν δε εκπιεζης μυκτηρας εξελευσεται αιμα εαν δε εξελκης λογους εξελευσονται κρισεις και μαχαι