Qoelet 1
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA CEI 2008 | NOVA VULGATA |
---|---|
1 Parole di Qoèlet, figlio di Davide, re a Gerusalemme. | 1 Verba Ecclesiastes filii David regis Ierusalem.” |
2 Vanità delle vanità, dice Qoèlet, vanità delle vanità: tutto è vanità. | 2 “ Vanitas vanitatum, dixit Ecclesiastes, vanitas vanitatum et omnia vanitas ”. |
3 Quale guadagno viene all’uomo per tutta la fatica con cui si affanna sotto il sole? | 3 Quid lucri est homini de universo labore suo, quo laborat sub sole? |
4 Una generazione se ne va e un’altra arriva, ma la terra resta sempre la stessa. | 4 Generatio praeterit, et generatio advenit, terra autem in aeternum stat. |
5 Il sole sorge, il sole tramonta e si affretta a tornare là dove rinasce. | 5 Oritur sol, et occidit sol et ad locum suum anhelat ibique renascitur. |
6 Il vento va verso sud e piega verso nord. Gira e va e sui suoi giri ritorna il vento. | 6 Gyrat per meridiem et flectitur ad aquilonem, lustrans universa in circuitu pergit spiritus et in circulos suos revertitur. |
7 Tutti i fiumi scorrono verso il mare, eppure il mare non è mai pieno: al luogo dove i fiumi scorrono, continuano a scorrere. | 7 Omnia flumina pergunt ad mare, et mare non redundat; ad locum, unde exeunt, flumina illuc revertuntur in cursu suo. |
8 Tutte le parole si esauriscono e nessuno è in grado di esprimersi a fondo. Non si sazia l’occhio di guardare né l’orecchio è mai sazio di udire. | 8 Cunctae res difficiles; non potest eas homo explicare sermone. Non saturatur oculus visu, nec auris auditu impletur. |
9 Quel che è stato sarà e quel che si è fatto si rifarà; non c’è niente di nuovo sotto il sole. | 9 Quod fuit, ipsum est, quod futurum est. Quod factum est, ipsum est, quod faciendum est: |
10 C’è forse qualcosa di cui si possa dire: «Ecco, questa è una novità»? Proprio questa è già avvenuta nei secoli che ci hanno preceduto. | 10 nihil sub sole novum. Si de quadam re dicitur: “ Ecce hoc novum est ”, iam enim praecessit in saeculis, quae fuerunt ante nos. |
11 Nessun ricordo resta degli antichi, ma neppure di coloro che saranno si conserverà memoria presso quelli che verranno in seguito. | 11 Non est priorum memoria, sed nec eorum quidem, qui postea futuri sunt, erit recordatio apud eos, qui futuri sunt in novissimo. |
12 Io, Qoèlet, fui re d’Israele a Gerusalemme. | 12 Ego Ecclesiastes fui rex Israel in Ierusalem |
13 Mi sono proposto di ricercare ed esplorare con saggezza tutto ciò che si fa sotto il cielo. Questa è un’occupazione gravosa che Dio ha dato agli uomini, perché vi si affatichino. | 13 et proposui in animo meoquaerere et investigare sapienter de omnibus, quae fiunt sub sole. Hancoccupationem pessimam dedit Deus filiis hominum, ut occuparentur in ea. |
14 Ho visto tutte le opere che si fanno sotto il sole, ed ecco: tutto è vanità e un correre dietro al vento. | 14 Vidicuncta, quae fiunt sub sole; et ecce universa vanitas et afflictio spiritus. |
15 Ciò che è storto non si può raddrizzare e quel che manca non si può contare. | 15 Quod est curvum, rectum fieri non potest; et, quod deficiens est, numerari non potest. |
16 Pensavo e dicevo fra me: «Ecco, io sono cresciuto e avanzato in sapienza più di quanti regnarono prima di me a Gerusalemme. La mia mente ha curato molto la sapienza e la scienza». | 16 Locutus sum ego in corde meo dicens: “ Ecce ego magnificavi et apposuisapientiam super omnes, qui fuerunt ante me in Ierusalem; et mens meacontemplata est multam sapientiam et scientiam ”. |
17 Ho deciso allora di conoscere la sapienza e la scienza, come anche la stoltezza e la follia, e ho capito che anche questo è un correre dietro al vento. | 17 Dedique cor meum, utscirem sapientiam et scientiam, insipientiam et stultitiam. Et agnovi quod inhis quoque esset afflictio spiritus, eo quod |
18 Infatti: molta sapienza, molto affanno; chi accresce il sapere aumenta il dolore. | 18 in multa sapientia multus sit maeror; et, qui addit scientiam, addit et laborem. |