Livre de Job 6

JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 Job prit la parole et dit:	1 Ο δε Ιωβ απεκριθη και ειπεν?
2 Oh! Si l'on pouvait peser mon affliction, mettre sur une balance tous mes maux ensemble!	2 Ειθε να εζυγιζετο τωοντι η λυπη μου, και η συμφορα μου να ετιθετο ολη ομου εν τη πλαστιγγι.
3 Mais c'est plus lourd que le sable des mers: aussi mes propos sont-ils irréfléchis.	3 Επειδη τωρα ηθελεν εισθαι βαρυτερα υπερ την αμμον της θαλασσης? δια τουτο οι λογοι μου καταπινονται.
4 Les flèches de Shaddaï en moi sont plantées, mon humeur boit leur venin et les terreurs de Dieu sont enligne contre moi.	4 Διοτι τα βελη του Παντοδυναμου ειναι εντος μου, των οποιων το φαρμακιον εκπινει το πνευμα μου? οι τρομοι του Θεου παραταττονται εναντιον μου.
5 Voit-on braire l'onagre auprès de l'herbe tendre, le boeuf mugir à portée du fourrage?	5 Ογκαται ο αγριος ονος παρα τη χλοη; η μυκαται ο βους παρα τη φατνη αυτου;
6 Un aliment fade se mange-t-il sans sel, le blanc de l'oeuf a-t-il quelque saveur?	6 Τρωγεται το ανοστον χωρις αλατος; η υπαρχει γευσις εν τω λευκωματι του ωου;
7 Or ce que mon appétit se refuse à toucher, c'est là ma nourriture de malade.	7 Τα πραγματα, τα οποια η ψυχη μου απεστρεφετο να εγγιση, εγειναν ως το αηδες φαγητον μου.
8 Oh! que se réalise donc ma prière, que Dieu réponde à mon attente!	8 Ειθε να απελαμβανον την αιτησιν μου, και να μοι εδιδεν ο Θεος την Επιθυμιαν μου.
9 Que Lui consente à m'écraser, qu'il dégage sa main et me supprime!	9 Και να ηθελεν ευδοκησει ο Θεος να με αφανιση? να απολυση την χειρα αυτου και να με κοψη.
10 J'aurai du moins cette consolation, ce sursaut de joie en de cruelles souffrances, de n'avoir pas renié lesdécrets du Saint.	10 Και θελει εισθαι ετι η παρηγορια μου, οτι, και αν καταναλωθω εν τη θλιψει και αυτος δεν με λυπηθη, εγω δεν εκρυψα τους λογους του Αγιου.
11 Ai-je donc assez de force pour attendre? Voué à une telle fin, à quoi bon patienter?	11 Ποια η δυναμις μου, ωστε να εγκαρτερω; και ποιον το τελος μου, ωστε να υποφερη η ψυχη μου;
12 Ma force est-elle celle du roc, ma chair est-elle de bronze?	12 Μηπως η δυναμις μου ειναι δυναμις λιθων; η η σαρξ μου χαλκος;
13 Aurai-je pour appui le néant et tout secours n'a-t-il pas fui loin de moi?	13 Μηπως δεν εξελιπεν εν εμοι η βοηθεια μου και απεμακρυνθη απ' εμου η σωτηρια;
14 Refuser la pitié à son prochain, c'est rejeter la crainte de Shaddaï.	14 Εις τον τεθλιμμενον ελεος πρεπει παρα του φιλου αυτου? αλλ' αυτος εγκατελιπε τον φοβον του Παντοδυναμου.
15 Mes frères ont été décevants comme un torrent, comme le cours des torrents passagers.	15 Οι αδελφοι μου εφερθησαν απατηλως ως χειμαρρος, ως ρευμα χειμαρρων παρηλθον?
16 La glace assombrit leurs eaux, au-dessus d'eux fond la neige,	16 οιτινες θολονονται εκ του παγου, εις τους οποιους διαλυεται η χιων?
17 mais, dès la saison brûlante, ils tarissent, ils s'évanouissent sous l'ardeur du soleil.	17 οταν θερμανθωσιν, εκλειπουσιν? οταν γεινη θερμοτης, εξαλειφονται απο του τοπου αυτων.
18 Pour eux, les caravanes quittent les pistes, s'enfoncent dans le désert et s'y perdent.	18 Τα ιχνη της πορειας αυτων συστρεφονται? καταντωσιν εις το μηδεν και χανονται?
19 Les caravanes de Téma les fixent des yeux, en eux espèrent les convois de Saba.	19 τα πληθη της Θαιμα εθεωρουν, οι συνοδοιποροι της Σεβα περιεμενον αυτους?
20 Leur confiance se voit déçue; arrivés près d'eux, ils restent confondus.	20 Εψευσθησαν της ελπιδος αυτων? ηλθον εκει και ενετραπησαν.
21 Tels vous êtes pour moi à cette heure: à ma vue, saisis d'effroi, vous prenez peur.	21 Τωρα και σεις εισθε ως αυτοι? ειδετε την πληγην μου και ετρομαξατε.
22 Vous ai-je donc dit: "Faites-moi tel don, offrez tel présent pour moi sur vos biens;	22 Μηπως εγω ειπα, Φερετε προς εμε; η, Δοτε δωρον εις εμε απο της περιουσιας υμων;
23 arrachez-moi à l'étreinte d'un oppresseur, délivrez-moi des mains d'un violent?"	23 η, Ελευθερωσατε με εκ της χειρος του εχθρου; η, Λυτρωσατε με εκ της χειρος των ισχυρων;
24 Instruisez-moi, alors je me tairai; montrez-moi en quoi j'ai pu errer.	24 Διδαξατε με, και εγω θελω σιωπησει? και δειξατε μοι κατα τι εσφαλα.
25 On supporte sans peine des discours équitables, mais vos critiques, que visent-elles?	25 Ποσον ισχυροι ειναι οι ορθοι λογοι? αλλ' ο ελεγχος σας, τι αποδεικνυει;
26 Prétendez-vous censurer des paroles, propos de désespoir qu'emporte le vent?	26 Φανταζεσθε να ελεγξητε λογους, ενω αι ομιλιαι του απηλπισμενου ειναι ως ανεμος;
27 Vous iriez jusqu'à tirer au sort un orphelin, à faire bon marché de votre ami!	27 Τωοντι, σεις επιπιπτετε επι τον ορφανον, και σκαπτετε λακκον εις τον φιλον σας.
28 Allons, je vous en prie, regardez-moi! En face, je ne mentirai point.	28 Τωρα λοιπον ευαρεστηθητε να εμβλεψητε εις εμε, διοτι εμπροσθεν υμων κειται αν εγω ψευδωμαι.
29 Revenez, pas d'injustice; revenez, car je reste dans mon droit.	29 Επιστρεψατε, παρακαλω? ας μη γεινη αδικια? ναι, επιστρεψατε παλιν? η δικαιοσυνη μου ειναι εν τουτω.
30 Y a-t-il du mal sur mes lèvres? Mon palais ne sait-il plus discerner l'infortune?	30 Υπαρχει αδικια εν τη γλωσση μου; δεν δυναται ο ουρανισκος μου να διακρινη τα διεφθαρμενα;