Scrutatio

Martedi, 7 maggio 2024 - Santa Flavia ( Letture di oggi)

Eclesiástico/Ben Sirá 47


font
BIBLIAVULGATA
1 Después de él surgió Natán
para profetizar en los días de David.
1 Post hæc surrexit Nathan,
propheta in diebus David.
2 Como grasa puesta aparte en el sacrificio de comunión,
así David de entre los hijos de Israel.
2 Et quasi adeps separatus a carne,
sic David a filiis Israël.
3 Con leones jugó cual con cabritos,
con osos como con corderos.
3 Cum leonibus lusit quasi cum agnis,
et in ursis similiter fecit sicut in agnis ovium, in juventute sua.
4 ¿No mató de joven al gigante,
y quitó el oprobio del pueblo,
blandiendo en la mano la piedra de la honda
y abatiendo la arrogancia de Goliat?
4 Numquid non occidit gigantem,
et abstulit opprobrium de gente ?
5 Pues invocó al Señor Altísimo,
que a su diestra dio vigor,
para aniquilar a un potente guerrero,
y realzar el cuerno de su pueblo.
5 In tollendo manum,
saxo fundæ dejecit exsultationem Goliæ :
6 Por eso le dieron gloria por diez mil,
y le alabaron con las bendiciones del Señor,
ofreciéndole la diadema de gloria.
6 nam invocavit Dominum omnipotentem,
et dedit in dextera ejus tollere hominem fortem in bello,
et exaltare cornu gentis suæ.
7 Pues él aplastó a los enemigos del contorno,
aniquiló a los filisteos, sus adversarios,
para siempre quebrantó su cuerno.
7 Sic in decem millibus glorificavit eum :
et laudavit eum in benedictionibus Domini,
in offerendo illi coronam gloriæ :
8 En todas sus obras elevó acción de gracias
al Santo Altísimo en oráculo de gloria.
Con todo su corazón entonó himnos,
mostrando su amor a su Hacedor.
8 contrivit enim inimicos undique,
et extirpavit Philisthiim contrarios usque in hodiernum diem :
contrivit cornu ipsorum usque in æternum.
9 Ante el altar instituyó salmistas
y con sus voces dio dulzura a los cantos.
9 In omni opere dedit confessionem Sancto,
et Excelso in verbo gloriæ.
10 Dio a las fiestas esplendor,
vistosidad acabada a las solemnidades,
cuando ellos alaban el santo nombre del Señor,
cuando resuena desde la aurora el santuario.
10 De omni corde suo laudavit Dominum :
et dilexit Deum, qui fecit illum,
et dedit illi contra inimicos potentiam :
11 El Señor le perdonó sus pecados
y exaltó su cuerno para siempre:
le otorgó la alianza real,
un trono de gloria en Israel.
11 et stare fecit cantores contra altare,
et in sono eorum dulces fecit modos.
12 Después de él surgió un hijo sabio,
que gracias a él vivió en holgura.
12 Et dedit in celebrationibus decus,
et ornavit tempora usque ad consummationem vitæ,
ut laudarent nomen sanctum Domini,
et amplificarent mane Dei sanctitatem.
13 Reinó Salomón en días de paz,
Dios le concedió reposo por doquier,
para que levantara una Casa a su nombre
y preparara un santuario eterno.
13 Dominus purgavit peccata ipsius,
et exaltavit in æternum cornu ejus :
et dedit illi testamentum regni,
et sedem gloriæ in Israël.
14 ¡Qué sabio eras en tu juventud,
lleno de inteligencia como un río!
14 Post ipsum surrexit filius sensatus,
et propter illum dejecit omnem potentiam inimicorum.
15 Cubrió tu alma la tierra,
la llenaste de proverbios enigmáticos.
15 Salomon imperavit in diebus pacis,
cui subjecit Deus omnes hostes,
ut conderet domum in nomine suo,
et pararet sanctitatem in sempiternum.
Quemadmodum eruditus es in juventute tua,
16 Tu nombre llegó hasta las islas lejanas,
y fuiste amado en medio de tu paz.
16 et impletus es, quasi flumen, sapientia,
et terram retexit anima tua.
17 Por tus cantos, tus sentencias, tus proverbios
y tus interpretaciones te admiraron los países.
17 Et replesti in comparationibus ænigmata :
ad insulas longe divulgatum est nomen tuum,
et dilectus es in pace tua.
18 En nombre del Señor Dios,
el llamado Dios de Israel,
amontonaste oro como estaño,
como plomo multiplicaste plata.
18 In cantilenis, et proverbiis,
et comparationibus, et interpretationibus, miratæ sunt terræ :
19 Mas reclinaste tu costado en mujeres,
y te dejaste dominar en tu cuerpo.
19 et in nomine Domini Dei,
cui est cognomen Deus Israël.
20 Pusiste así tacha a tu gloria,
y profanaste tu linaje,
acarreando la ira sobre tus hijos
y llenándoles de aflicción por tu locura,
20 Collegisti quasi auricalcum aurum,
et ut plumbum complesti argentum :
21 hasta quedar partida en dos la dinastía
y surgir de Efraím un reino apóstata.
21 et inclinasti femora tua mulieribus :
potestatem habuisti in corpore tuo.
22 Pero el Señor no renuncia jamás a su misericordia,
no deja que se pierdan sus palabras
ni que se borre la descendencia de su elegido,
el linaje de quien le amó no extirpa.
Por eso dio a Jacob un resto,
y un brote a David salido de él.
22 Dedisti maculam in gloria tua,
et profanasti semen tuum,
inducere iracundiam ad liberos tuos,
et incitari stultitiam tuam :
23 Descansó Salomón con sus padres,
y después de él dejó a uno de su linaje,
lo más loco del pueblo, falto de inteligencia,
Roboam, que apartó de su cordura al pueblo.
23 ut faceres imperium bipartitum,
et ex Ephraim imperare imperium durum.
24 Y Jeroboam, hijo de Nabat, fue el que hizo pecar a Israel,
y señaló a Efraím el camino del pecado.
Desde entonces se multiplicaron sus pecados tanto
que expulsaron al pueblo de su tierra.
24 Deus autem non derelinquet misericordiam suam :
et non corrumpet, nec delebit opera sua,
neque perdet a stirpe nepotes electi sui,
et semen ejus qui diligit Dominum non corrumpet.
25 Toda clase de maldades frecuentaron,
hasta que vino sobre ellos el castigo.
25 Dedit autem reliquum Jacob,
et David de ipsa stirpe.
26 Et finem habuit Salomon cum patribus suis.
27 Et dereliquit post se de semine suo, gentis stultitiam,
28 et imminutum a prudentia, Roboam,
qui avertit gentem consilio suo :
29 et Jeroboam filium Nabat, qui peccare fecit Israël,
et dedit viam peccandi Ephraim :
et plurima redundaverunt peccata ipsorum.
30 Valde averterunt illos a terra sua.
31 Et quæsivit omnes nequitias,
usque dum perveniret ad illos defensio,
et ab omnibus peccatis liberavit eos.