Jó 37
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
VULGATA | GREEK BIBLE |
---|---|
1 Super hoc expavit cor meum, et emotum est de loco suo. | 1 Εις τουτο ετι η καρδια μου τρεμει και εκπηδα απο του τοπου αυτης. |
2 Audite auditionem in terrore vocis ejus, et sonum de ore illius procedentem. | 2 Ακουσατε προσεκτικως την τρομεραν φωνην αυτου και τον ηχον τον εξερχομενον εκ του στοματος αυτου. |
3 Subter omnes cælos ipse considerat, et lumen illius super terminos terræ. | 3 Αποστελλει αυτην υποκατω παντος του ουρανου και το φως αυτου επι τα εσχατα της γης. |
4 Post eum rugiet sonitus ; tonabit voce magnitudinis suæ : et non investigabitur, cum audita fuerit vox ejus. | 4 Κατοπιν αυτου βοα φωνη? βροντα με την φωνην της μεγαλωσυνης αυτου? και δεν θελει στησει αυτα, αφου η φωνη αυτου ακουσθη. |
5 Tonabit Deus in voce sua mirabiliter, qui facit magna et inscrutabilia ; | 5 Ο Θεος βροντα θαυμασιως με την φωνην αυτου? καμνει μεγαλεια, και δεν εννοουμεν. |
6 qui præcipit nivi ut descendat in terram, et hiemis pluviis, et imbri fortitudinis suæ ; | 6 Διοτι λεγει προς την χιονα, γινου επι την γην? και προς την ψεκαδα και προς τον υετον της δυναμεως αυτου. |
7 qui in manu omnium hominum signat, ut noverint singuli opera sua. | 7 Κατασφραγιζει την χειρα παντος ανθρωπου? δια να γνωρισωσι παντες οι ανθρωποι το εργον αυτου. |
8 Ingredietur bestia latibulum, et in antro suo morabitur. | 8 Τοτε τα θηρια εισερχονται εις τα σπηλαια και κατασκηνουσιν εν τοις τοποις αυτων. |
9 Ab interioribus egredietur tempestas, et ab Arcturo frigus. | 9 Εκ του νοτου ερχεται ο ανεμοστροβιλος, και το ψυχος εκ του βορρα. |
10 Flante Deo, concrescit gelu, et rursum latissimæ funduntur aquæ. | 10 Εκ του φυσηματος του Θεου διδεται παγος? και το πλατος των υδατων στερεουται. |
11 Frumentum desiderat nubes, et nubes spargunt lumen suum. | 11 Παλιν η γαληνη διασκεδαζει την νεφελην? το φως αυτου διασκορπιζει τα νεφη? |
12 Quæ lustrant per circuitum, quocumque eas voluntas gubernantis duxerit, ad omne quod præceperit illis super faciem orbis terrarum : | 12 και αυτα περιφερονται κυκλω υπο τας οδηγιας αυτου, δια να καμνωσι παν ο, τι προσταζει εις αυτα επι το προσωπον της οικουμενης? |
13 sive in una tribu, sive in terra sua, sive in quocumque loco misericordiæ suæ eas jusserit inveniri. | 13 καμνει αυτα να ερχωνται, η δια παιδειαν, η δια την γην αυτου, η δια ελεος. |
14 Ausculta hæc, Job : sta, et considera mirabilia Dei. | 14 Ακροασθητι τουτο, Ιωβ? σταθητι και συλλογισθητι τα θαυμασια του Θεου. |
15 Numquid scis quando præceperit Deus pluviis, ut ostenderent lucem nubium ejus ? | 15 Εννοεις πως ο Θεος διαταττει αυτα, και καμνει να λαμπη το φως της νεφελης αυτου; |
16 Numquid nosti semitas nubium magnas, et perfectas scientias ? | 16 Εννοεις τα ζυγοσταθμισματα των νεφων, τα θαυμασια του τελειου κατα την γνωσιν; |
17 Nonne vestimenta tua calida sunt, cum perflata fuerit terra austro ? | 17 Δια τι τα ενδυματα σου ειναι θερμα, οταν αναπαυη την γην δια του νοτου; |
18 Tu forsitan cum eo fabricatus es cælos, qui solidissimi quasi ære fusi sunt. | 18 Εξηπλωσας μετ' αυτου το στερεωμα το δυνατον ως κατοπτρον χυτον; |
19 Ostende nobis quid dicamus illi : nos quippe involvimur tenebris. | 19 Διδαξον ημας τι να ειπωμεν προς αυτον? ημεις δεν δυναμεθα να διαταξωμεν τους λογους ημων εξ αιτιας του σκοτους. |
20 Quis narrabit ei quæ loquor ? etiam si locutus fuerit homo, devorabitur. | 20 Θελει αναγγελθη προς αυτον, εαν εγω λαλω; εαν λαληση ανθρωπος, βεβαιως θελει καταποθη. |
21 At nunc non vident lucem : subito aër cogetur in nubes, et ventus transiens fugabit eas. | 21 Τωρα δε οι ανθρωποι δεν δυνανται να ατενισωσιν εις το λαμπρον φως, το εν τω στερεωματι, αφου ο ανεμος περαση και καθαριση αυτο, |
22 Ab aquilone aurum venit, et ad Deum formidolosa laudatio. | 22 και χρυσαυγης καιρος ελθη απο βορρα. Φοβερα δοξα υπαρχει εν τω Θεω. |
23 Digne eum invenire non possumus : magnus fortitudine, et judicio, et justitia : et enarrari non potest. | 23 Τον Παντοδυναμον, δεν δυναμεθα να εννοησωμεν αυτον? ειναι υπεροχος κατα την δυναμιν και κατα την κρισιν και κατα το πληθος της δικαιοσυνης, δεν καταθλιβει. |
24 Ideo timebunt eum viri, et non audebunt contemplari omnes qui sibi videntur esse sapientes. | 24 Δια τουτο οι ανθρωποι φοβουνται αυτον? ουδεις σοφος την καρδιαν δυναται να εννοηση αυτον. |