Jó 28

VULGATA	LXX
1 Habet argentum venarum suarum principia, et auro locus est in quo conflatur.	1 εστιν γαρ αργυριω τοπος οθεν γινεται τοπος δε χρυσιω οθεν διηθειται
2 Ferrum de terra tollitur, et lapis solutus calore in æs vertitur.	2 σιδηρος μεν γαρ εκ γης γινεται χαλκος δε ισα λιθω λατομειται
3 Tempus posuit tenebris, et universorum finem ipse considerat : lapidem quoque caliginis et umbram mortis.	3 ταξιν εθετο σκοτει και παν περας αυτος εξακριβαζεται λιθος σκοτια και σκια θανατου
4 Dividit torrens a populo peregrinante eos quos oblitus est pes egentis hominis, et invios.	4 διακοπη χειμαρρου απο κονιας οι δε επιλανθανομενοι οδον δικαιαν ησθενησαν εκ βροτων
5 Terra de qua oriebatur panis, in loco suo igni subversa est.	5 γη εξ αυτης εξελευσεται αρτος υποκατω αυτης εστραφη ωσει πυρ
6 Locus sapphiri lapides ejus, et glebæ illius aurum.	6 τοπος σαπφειρου οι λιθοι αυτης και χωμα χρυσιον αυτω
7 Semitam ignoravit avis, nec intuitus est eam oculus vulturis.	7 τριβος ουκ εγνω αυτην πετεινον και ου παρεβλεψεν αυτην οφθαλμος γυπος
8 Non calcaverunt eam filii institorum, nec pertransivit per eam leæna.	8 ουκ επατησαν αυτην υιοι αλαζονων ου παρηλθεν επ' αυτης λεων
9 Ad silicem extendit manum suam : subvertit a radicibus montes.	9 εν ακροτομω εξετεινεν χειρα αυτου κατεστρεψεν δε εκ ριζων ορη
10 In petris rivos excidit, et omne pretiosum vidit oculus ejus.	10 δινας δε ποταμων ερρηξεν παν δε εντιμον ειδεν μου ο οφθαλμος
11 Profunda quoque fluviorum scrutatus est, et abscondita in lucem produxit.	11 βαθη δε ποταμων ανεκαλυψεν εδειξεν δε εαυτου δυναμιν εις φως
12 Sapientia vero ubi invenitur ? et quis est locus intelligentiæ ?	12 η δε σοφια ποθεν ευρεθη ποιος δε τοπος εστιν της επιστημης
13 Nescit homo pretium ejus, nec invenitur in terra suaviter viventium.	13 ουκ οιδεν βροτος οδον αυτης ουδε μη ευρεθη εν ανθρωποις
14 Abyssus dicit : Non est in me, et mare loquitur : Non est mecum.	14 αβυσσος ειπεν ουκ εστιν εν εμοι και θαλασσα ειπεν ουκ εστιν μετ' εμου
15 Non dabitur aurum obrizum pro ea, nec appendetur argentum in commutatione ejus.	15 ου δωσει συγκλεισμον αντ' αυτης και ου σταθησεται αργυριον ανταλλαγμα αυτης
16 Non conferetur tinctis Indiæ coloribus, nec lapidi sardonycho pretiosissimo vel sapphiro.	16 και ου συμβασταχθησεται χρυσιω ωφιρ εν ονυχι τιμιω και σαπφειρω
17 Non adæquabitur ei aurum vel vitrum, nec commutabuntur pro ea vasa auri.	17 ουκ ισωθησεται αυτη χρυσιον και υαλος και το αλλαγμα αυτης σκευη χρυσα
18 Excelsa et eminentia non memorabuntur comparatione ejus : trahitur autem sapientia de occultis.	18 μετεωρα και γαβις ου μνησθησεται και ελκυσον σοφιαν υπερ τα εσωτατα
19 Non adæquabitur ei topazius de Æthiopia, nec tincturæ mundissimæ componetur.	19 ουκ ισωθησεται αυτη τοπαζιον αιθιοπιας χρυσιω καθαρω ου συμβασταχθησεται
20 Unde ergo sapientia venit ? et quis est locus intelligentiæ ?	20 η δε σοφια ποθεν ευρεθη ποιος δε τοπος εστιν της συνεσεως
21 Abscondita est ab oculis omnium viventium : volucres quoque cæli latet.	21 λεληθεν παντα ανθρωπον και απο πετεινων του ουρανου εκρυβη
22 Perditio et mors dixerunt : Auribus nostris audivimus famam ejus.	22 η απωλεια και ο θανατος ειπαν ακηκοαμεν δε αυτης το κλεος
23 Deus intelligit viam ejus, et ipse novit locum illius.	23 ο θεος ευ συνεστησεν αυτης την οδον αυτος δε οιδεν τον τοπον αυτης
24 Ipse enim fines mundi intuetur, et omnia quæ sub cælo sunt respicit.	24 αυτος γαρ την υπ' ουρανον πασαν εφορα ειδως τα εν τη γη παντα α εποιησεν
25 Qui fecit ventis pondus, et aquas appendit in mensura.	25 ανεμων σταθμον υδατος τε μετρα
26 Quando ponebat pluviis legem, et viam procellis sonantibus :	26 οτε εποιησεν ουτως υετον ηριθμησεν και οδον εν τιναγματι φωνας
27 tunc vidit illam et enarravit, et præparavit, et investigavit.	27 τοτε ειδεν αυτην και εξηγησατο αυτην ετοιμασας εξιχνιασεν
28 Et dixit homini : Ecce timor Domini, ipsa est sapientia ; et recedere a malo, intelligentia.	28 ειπεν δε ανθρωπω ιδου η θεοσεβεια εστιν σοφια το δε απεχεσθαι απο κακων εστιν επιστημη