Jó 28

VULGATA	GREEK BIBLE
1 Habet argentum venarum suarum principia, et auro locus est in quo conflatur.	1 Βεβαιως ειναι τοπος του αργυριου οθεν εξαγεται, και τοπος του χρυσιου οπου καθαριζεται?
2 Ferrum de terra tollitur, et lapis solutus calore in æs vertitur.	2 ο σιδηρος λαμβανεται εκ της γης και ο χαλκος χυνεται εκ της πετρας.
3 Tempus posuit tenebris, et universorum finem ipse considerat : lapidem quoque caliginis et umbram mortis.	3 Βαλλει μεν ο ανθρωπος ορια εις το σκοτος και ανιχνευει τα παντα μεχρι τελειοτητος? τους λιθους του σκοτους και της σκιας του θανατου.
4 Dividit torrens a populo peregrinante eos quos oblitus est pes egentis hominis, et invios.	4 Χειμαρρος εξορμα εκ του τοπου οπου κατοικει? υδατα αδοκιμαστα υπο του ποδος? ταυτα ολιγοστευουσι και αναχωρουσιν απο των ανθρωπων.
5 Terra de qua oriebatur panis, in loco suo igni subversa est.	5 Περι δε της γης, εξ αυτης εξερχεται ο αρτος και υποκατωθεν αυτης ανασκαπτεται ως υπο πυρος?
6 Locus sapphiri lapides ejus, et glebæ illius aurum.	6 οι λιθοι αυτης ειναι τοπος σαπφειρων? και εν αυτη χωμα χρυσιου.
7 Semitam ignoravit avis, nec intuitus est eam oculus vulturis.	7 Την οδον εκεινην δεν γνωριζει πτηνον και οφθαλμος γυπος δεν ειδεν αυτην?
8 Non calcaverunt eam filii institorum, nec pertransivit per eam leæna.	8 τα θηρια δεν επατησαν αυτην, ο αγριος λεων δεν επερασε δι' αυτης.
9 Ad silicem extendit manum suam : subvertit a radicibus montes.	9 Εκτεινει την χειρα αυτου επι τον σκληρον βραχον? ανατρεπει τα ορη απο της ριζης.
10 In petris rivos excidit, et omne pretiosum vidit oculus ejus.	10 Εγκοπτει ποταμους μεταξυ των βραχων? και ο οφθαλμος αυτου ανακαλυπτει παν πολυτιμον.
11 Profunda quoque fluviorum scrutatus est, et abscondita in lucem produxit.	11 Δεσμευει των ποταμων την πλημμυραν? και το κεκρυμμενον εκφερει εις φως.
12 Sapientia vero ubi invenitur ? et quis est locus intelligentiæ ?	12 Αλλ' η σοφια ποθεν θελει ευρεθη; και που ειναι ο τοπος της συνεσεως;
13 Nescit homo pretium ejus, nec invenitur in terra suaviter viventium.	13 Ο ανθρωπος δεν γνωριζει την τιμην αυτης? και δεν ευρισκεται εν τη γη των ζωντων.
14 Abyssus dicit : Non est in me, et mare loquitur : Non est mecum.	14 Η αβυσσος λεγει, δεν ειναι εν εμοι? και η θαλασσα λεγει, δεν ειναι μετ' εμου.
15 Non dabitur aurum obrizum pro ea, nec appendetur argentum in commutatione ejus.	15 Δεν δυναται να δοθη χρυσιον αντ' αυτης? και αργυριον δεν δυναται να ζυγισθη εις ανταλλαγμα αυτης.
16 Non conferetur tinctis Indiæ coloribus, nec lapidi sardonycho pretiosissimo vel sapphiro.	16 Δεν δυναται να εκτιμηθη με το χρυσιον του Οφειρ, με τον πολυτιμον ονυχα και σαπφειρον.
17 Non adæquabitur ei aurum vel vitrum, nec commutabuntur pro ea vasa auri.	17 Το χρυσιον και ο κρυσταλλος δεν δυναται να εξισωθωσι με αυτην? και ανταλλαγμα αυτης να γεινη με σκευη καθαρωτατου χρυσιου.
18 Excelsa et eminentia non memorabuntur comparatione ejus : trahitur autem sapientia de occultis.	18 Δεν θελει μνημονευθη κοραλλιον, η μαργαριται? διοτι η τιμη της σοφιας ειναι υπερτερα των πολυτιμων λιθων.
19 Non adæquabitur ei topazius de Æthiopia, nec tincturæ mundissimæ componetur.	19 Το τοπαζιον της Αιθιοπιας δεν θελει εξισωθη με αυτην? δεν θελει εκτιμηθη με καθαρον χρυσιον.
20 Unde ergo sapientia venit ? et quis est locus intelligentiæ ?	20 Ποθεν λοιπον ερχεται η σοφια; και που ειναι ο τοπος της συνεσεως;
21 Abscondita est ab oculis omnium viventium : volucres quoque cæli latet.	21 Ειναι βεβαιως κεκρυμμενη απο των οφθαλμων παντων των ζωντων, και εσκεπασμενη απο των πτηνων του ουρανου.
22 Perditio et mors dixerunt : Auribus nostris audivimus famam ejus.	22 Η απωλεια και ο θανατος λεγουσι, Δια των ωτων ημων ηκουσαμεν την φημην αυτης.
23 Deus intelligit viam ejus, et ipse novit locum illius.	23 Ο Θεος εννοει την οδον αυτης, και αυτος γνωριζει τον τοπον αυτης.
24 Ipse enim fines mundi intuetur, et omnia quæ sub cælo sunt respicit.	24 Επειδη αυτος θεωρει εως των περατων της γης, βλεπει υποκατω παντος του ουρανου,
25 Qui fecit ventis pondus, et aquas appendit in mensura.	25 δια να ζυγιζη το βαρος των ανεμων, και να σταθμιζη τα υδατα με μετρον.
26 Quando ponebat pluviis legem, et viam procellis sonantibus :	26 Οτε εκαμε νομον δια την βροχην και οδον δια την αστραπην της βροντης,
27 tunc vidit illam et enarravit, et præparavit, et investigavit.	27 τοτε ειδε και εφανερωσεν αυτην? ητοιμασεν αυτην και μαλιστα εξιχνιασεν αυτην.
28 Et dixit homini : Ecce timor Domini, ipsa est sapientia ; et recedere a malo, intelligentia.	28 Και ειπε προς τον ανθρωπον, Ιδου, ο φοβος του Κυριου, ουτος ειναι η σοφια, και η αποχη απο του κακου συνεσις.