Jó 21

VULGATA	LXX
1 Respondens autem Job, dixit :	1 υπολαβων δε ιωβ λεγει
2 Audite, quæso, sermones meos, et agite pœnitentiam.	2 ακουσατε ακουσατε μου των λογων ινα μη η μοι παρ' υμων αυτη η παρακλησις
3 Sustinete me, et ego loquar : et post mea, si videbitur, verba, ridete.	3 αρατε με εγω δε λαλησω ειτ' ου καταγελασετε μου
4 Numquid contra hominem disputatio mea est, ut merito non debeam contristari ?	4 τι γαρ μη ανθρωπου μου η ελεγξις η δια τι ου θυμωθησομαι
5 Attendite me et obstupescite, et superponite digitum ori vestro.	5 εισβλεψαντες εις εμε θαυμασατε χειρα θεντες επι σιαγονι
6 Et ego, quando recordatus fuero, pertimesco, et concutit carnem meam tremor.	6 εαν τε γαρ μνησθω εσπουδακα εχουσιν δε μου τας σαρκας οδυναι
7 Quare ergo impii vivunt, sublevati sunt, confortatique divitiis ?	7 δια τι ασεβεις ζωσιν πεπαλαιωνται δε και εν πλουτω
8 Semen eorum permanet coram eis : propinquorum turba et nepotum in conspectu eorum.	8 ο σπορος αυτων κατα ψυχην τα δε τεκνα αυτων εν οφθαλμοις
9 Domus eorum securæ sunt et pacatæ, et non est virga Dei super illos.	9 οι οικοι αυτων ευθηνουσιν φοβος δε ουδαμου μαστιξ δε παρα κυριου ουκ εστιν επ' αυτοις
10 Bos eorum concepit, et non abortivit : vacca peperit, et non est privata fœtu suo.	10 η βους αυτων ουκ ωμοτοκησεν διεσωθη δε αυτων εν γαστρι εχουσα και ουκ εσφαλεν
11 Egrediuntur quasi greges parvuli eorum, et infantes eorum exultant lusibus.	11 μενουσιν δε ως προβατα αιωνια τα δε παιδια αυτων προσπαιζουσιν
12 Tenent tympanum et citharam, et gaudent ad sonitum organi.	12 αναλαβοντες ψαλτηριον και κιθαραν και ευφραινονται φωνη ψαλμου
13 Ducunt in bonis dies suos, et in puncto ad inferna descendunt.	13 συνετελεσαν δε εν αγαθοις τον βιον αυτων εν δε αναπαυσει αδου εκοιμηθησαν
14 Qui dixerunt Deo : Recede a nobis, et scientiam viarum tuarum nolumus.	14 λεγει δε κυριω αποστα απ' εμου οδους σου ειδεναι ου βουλομαι
15 Quis est Omnipotens, ut serviamus ei ? et quid nobis prodest si oraverimus illum ?	15 τι ικανος οτι δουλευσομεν αυτω και τις ωφελεια οτι απαντησομεν αυτω
16 Verumtamen quia non sunt in manu eorum bona sua, consilium impiorum longe sit a me.	16 εν χερσιν γαρ ην αυτων τα αγαθα εργα δε ασεβων ουκ εφορα
17 Quoties lucerna impiorum extinguetur, et superveniet eis inundatio, et dolores dividet furoris sui ?	17 ου μην δε αλλα και ασεβων λυχνος σβεσθησεται επελευσεται δε αυτοις η καταστροφη ωδινες δε αυτους εξουσιν απο οργης
18 Erunt sicut paleæ ante faciem venti, et sicut favilla quam turbo dispergit.	18 εσονται δε ωσπερ αχυρα προ ανεμου η ωσπερ κονιορτος ον υφειλατο λαιλαψ
19 Deus servabit filiis illius dolorem patris, et cum reddiderit, tunc sciet.	19 εκλιποι υιους τα υπαρχοντα αυτου ανταποδωσει προς αυτον και γνωσεται
20 Videbunt oculi ejus interfectionem suam, et de furore Omnipotentis bibet.	20 ιδοισαν οι οφθαλμοι αυτου την εαυτου σφαγην απο δε κυριου μη διασωθειη
21 Quid enim ad eum pertinet de domo sua post se, et si numerus mensium ejus dimidietur ?	21 οτι τι θελημα αυτου εν οικω αυτου μετ' αυτον και αριθμοι μηνων αυτου διηρεθησαν
22 Numquid Deus docebit quispiam scientiam, qui excelsos judicat ?	22 ποτερον ουχι ο κυριος εστιν ο διδασκων συνεσιν και επιστημην αυτος δε φονους διακρινει
23 Iste moritur robustus et sanus, dives et felix :	23 ουτος αποθανειται εν κρατει απλοσυνης αυτου ολος δε ευπαθων και ευθηνων
24 viscera ejus plena sunt adipe, et medullis ossa illius irrigantur :	24 τα δε εγκατα αυτου πληρη στεατος μυελος δε αυτου διαχειται
25 alius vero moritur in amaritudine animæ absque ullis opibus :	25 ο δε τελευτα υπο πικριας ψυχης ου φαγων ουδεν αγαθον
26 et tamen simul in pulvere dormient, et vermes operient eos.	26 ομοθυμαδον δε επι γης κοιμωνται σαπρια δε αυτους εκαλυψεν
27 Certe novi cogitationes vestras, et sententias contra me iniquas.	27 ωστε οιδα υμας οτι τολμη επικεισθε μοι
28 Dicitis enim : Ubi est domus principis ? et ubi tabernacula impiorum ?	28 οτι ερειτε που εστιν οικος αρχοντος και που εστιν η σκεπη των σκηνωματων των ασεβων
29 Interrogate quemlibet de viatoribus, et hæc eadem illum intelligere cognoscetis :	29 ερωτησατε παραπορευομενους οδον και τα σημεια αυτων ουκ απαλλοτριωσετε
30 quia in diem perditionis servatur malus, et ad diem furoris ducetur.	30 οτι εις ημεραν απωλειας κουφιζεται ο πονηρος εις ημεραν οργης αυτου απαχθησονται
31 Quis arguet coram eo viam ejus ? et quæ fecit, quis reddet illi ?	31 τις απαγγελει επι προσωπου αυτου την οδον αυτου και αυτος εποιησεν τις ανταποδωσει αυτω
32 Ipse ad sepulchra ducetur, et in congerie mortuorum vigilabit.	32 και αυτος εις ταφους απηνεχθη και επι σορω ηγρυπνησεν
33 Dulcis fuit glareis Cocyti, et post se omnem hominem trahet, et ante se innumerabiles.	33 εγλυκανθησαν αυτω χαλικες χειμαρρου και οπισω αυτου πας ανθρωπος απελευσεται και εμπροσθεν αυτου αναριθμητοι
34 Quomodo igitur consolamini me frustra, cum responsio vestra repugnare ostensa sit veritati ?	34 πως δε παρακαλειτε με κενα το δε εμε καταπαυσασθαι αφ' υμων ουδεν