Jó 21

VULGATA	GREEK BIBLE
1 Respondens autem Job, dixit :	1 Και απεκριθη ο Ιωβ και ειπεν?
2 Audite, quæso, sermones meos, et agite pœnitentiam.	2 Ακουσατε μετα προσοχης την ομιλιαν μου, και τουτο ας ηναι αντι των παρηγοριων σας.
3 Sustinete me, et ego loquar : et post mea, si videbitur, verba, ridete.	3 Υποφερετε με να λαλησω? και αφου λαλησω, εμπαιζετε.
4 Numquid contra hominem disputatio mea est, ut merito non debeam contristari ?	4 Μη εις ανθρωπον παραπονουμαι εγω; δια τι λοιπον να μη ταραχθη το πνευμα μου;
5 Attendite me et obstupescite, et superponite digitum ori vestro.	5 Εμβλεψατε εις εμε και θαυμασατε, και βαλετε χειρα επι στοματος.
6 Et ego, quando recordatus fuero, pertimesco, et concutit carnem meam tremor.	6 Μονον να ενθυμηθω, ταραττομαι, και τρομος κυριευει την σαρκα μου.
7 Quare ergo impii vivunt, sublevati sunt, confortatique divitiis ?	7 Δια τι οι ασεβεις ζωσι, γηρασκουσι, μαλιστα ακμαζουσιν εις πλουτη;
8 Semen eorum permanet coram eis : propinquorum turba et nepotum in conspectu eorum.	8 Το σπερμα αυτων στερεουται εμπροσθεν αυτων μετ' αυτων, και τα εκγονα αυτων εμπροσθεν των οφθαλμων αυτων.
9 Domus eorum securæ sunt et pacatæ, et non est virga Dei super illos.	9 Αι οικιαι αυτων ειναι ασφαλεις απο φοβου? και ραβδος Θεου δεν ειναι επ' αυτους.
10 Bos eorum concepit, et non abortivit : vacca peperit, et non est privata fœtu suo.	10 Ο βους αυτων συλλαμβανει και δεν αποτυγχανει? η δαμαλις αυτων τικτει και δεν αποβαλλει.
11 Egrediuntur quasi greges parvuli eorum, et infantes eorum exultant lusibus.	11 Απολυουσι τα τεκνα αυτων ως προβατα, και τα παιδια αυτων σκιρτωσι.
12 Tenent tympanum et citharam, et gaudent ad sonitum organi.	12 Λαμβανουσι το τυμπανον και την κιθαραν και ευφραινονται εις τον ηχον του οργανου.
13 Ducunt in bonis dies suos, et in puncto ad inferna descendunt.	13 Διαγουσι τας ημερας αυτων εν αγαθοις και εν μια στιγμη καταβαινουσιν εις τον αδην.
14 Qui dixerunt Deo : Recede a nobis, et scientiam viarum tuarum nolumus.	14 Και λεγουσι προς τον Θεον, αποστηθι αφ' ημων, διοτι δεν θελομεν να γνωρισωμεν τας οδους σου?
15 Quis est Omnipotens, ut serviamus ei ? et quid nobis prodest si oraverimus illum ?	15 τι ειναι ο Παντοδυναμος δια να δουλευωμεν αυτον; και τι ωφελουμεθα επικαλουμενοι αυτον;
16 Verumtamen quia non sunt in manu eorum bona sua, consilium impiorum longe sit a me.	16 Ιδου, τα αγαθα αυτων δεν ειναι εν τη χειρι αυτων? μακραν απ' εμου η βουλη των ασεβων.
17 Quoties lucerna impiorum extinguetur, et superveniet eis inundatio, et dolores dividet furoris sui ?	17 Ποσακις σβυνεται ο λυχνος των ασεβων, και ερχεται η καταστροφη αυτων επ' αυτους Ο Θεος διαμοιραζει εις αυτους ωδινας εν τη οργη αυτου.
18 Erunt sicut paleæ ante faciem venti, et sicut favilla quam turbo dispergit.	18 Ειναι ως αχυρον εμπροσθεν του ανεμου? και ως κονιορτος, τον οποιον αρπαζει ο ανεμοστροβιλος.
19 Deus servabit filiis illius dolorem patris, et cum reddiderit, tunc sciet.	19 Ο Θεος φυλαττει την ποινην της ανομιας αυτων δια τους υιους αυτων? ανταποδιδει εις αυτους, και θελουσι γνωρισει τουτο.
20 Videbunt oculi ejus interfectionem suam, et de furore Omnipotentis bibet.	20 Οι οφθαλμοι αυτων θελουσιν ιδει την καταστροφην αυτων, και θελουσι πιει απο του θυμου του Παντοδυναμου.
21 Quid enim ad eum pertinet de domo sua post se, et si numerus mensium ejus dimidietur ?	21 Διοτι ο ασεβης ποιαν ηδονην εχει μεθ' εαυτον εν τω οικω αυτου, αφου κοπη εις το μεσον ο αριθμος των μηνων αυτου;
22 Numquid Deus docebit quispiam scientiam, qui excelsos judicat ?	22 Θελει διδαξει τις τον Θεον γνωσιν; και αυτος κρινει τους υψηλους.
23 Iste moritur robustus et sanus, dives et felix :	23 Ο μεν αποθνησκει εν τω ακρω της ευδαιμονιας αυτου, ενω ειναι κατα παντα ευτυχης και ησυχος?
24 viscera ejus plena sunt adipe, et medullis ossa illius irrigantur :	24 τα πλευρα αυτου ειναι πληρη παχους, και τα οστα αυτου ποτιζονται μυελον.
25 alius vero moritur in amaritudine animæ absque ullis opibus :	25 Ο δε αποθνησκει εν πικρια ψυχης, και ποτε δεν εφαγεν εν ευφροσυνη.
26 et tamen simul in pulvere dormient, et vermes operient eos.	26 Θελουσι κοιτεσθαι ομου εν τω χωματι, και σκωληκες θελουσι σκεπασει αυτους.
27 Certe novi cogitationes vestras, et sententias contra me iniquas.	27 Ιδου, γνωριζω τους διαλογισμους σας, και τας πονηριας τας οποιας μηχανασθε κατ' εμου.
28 Dicitis enim : Ubi est domus principis ? et ubi tabernacula impiorum ?	28 Διοτι λεγετε, Που ο οικος του αρχοντος; και που η σκηνη της κατοικησεως των ασεβων;
29 Interrogate quemlibet de viatoribus, et hæc eadem illum intelligere cognoscetis :	29 Δεν ηρωτησατε τους διαβαινοντας την οδον; και τα σημεια αυτων δεν καταλαμβανετε;
30 quia in diem perditionis servatur malus, et ad diem furoris ducetur.	30 Οτι ο ασεβης φυλαττεται εις ημεραν αφανισμου, εις ημεραν οργης φερεται.
31 Quis arguet coram eo viam ejus ? et quæ fecit, quis reddet illi ?	31 Τις θελει φανερωσει εμπροσθεν αυτου την οδον αυτου; και τις θελει ανταποδωσει εις αυτον ο, τι αυτος επραξε;
32 Ipse ad sepulchra ducetur, et in congerie mortuorum vigilabit.	32 και αυτος θελει φερθη εις τον ταφον, και θελει διαμενει εν τω μνηματι.
33 Dulcis fuit glareis Cocyti, et post se omnem hominem trahet, et ante se innumerabiles.	33 Οι βωλοι της κοιλαδος θελουσιν εισθαι γλυκεις εις αυτον, και πας ανθρωπος θελει υπαγει κατοπιν αυτου, καθως αναριθμητοι προπορευονται αυτου.
34 Quomodo igitur consolamini me frustra, cum responsio vestra repugnare ostensa sit veritati ?	34 Πως λοιπον με παρηγορειτε ματαιως, αφου εις τας αποκρισεις σας μενει ψευδος;