Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Jó 16


font
VULGATASAGRADA BIBLIA
1 Respondens autem Job, dixit :1 Jó respondeu então nestes termos:
2 Audivi frequenter talia :
consolatores onerosi omnes vos estis.
2 Já ouvi muitas vezes discursos semelhantes, sois todos uns consoladores importunos.
3 Numquid habebunt finem verba ventosa ?
aut aliquid tibi molestum est, si loquaris ?
3 Quando terão fim essas palavras atiradas ao ar? Que é que te excitava a falar?
4 Poteram et ego similia vestri loqui,
atque utinam esset anima vestra pro anima mea :
4 Eu também podia falar como vós, se estivésseis em meu lugar. Arranjaria discursos a vosso respeito, e sacudiria a cabeça acerca de vós;
5 consolarer et ego vos sermonibus,
et moverem caput meum super vos ;
5 eu vos encorajaria verbalmente, e moveria os meus lábios sem nenhuma avareza.
6 roborarem vos ore meo,
et moverem labia mea, quasi parcens vobis.
6 Se falo, nem por isso se aplaca a minha dor; se calo, estará ela consolada?
7 Sed quid agam ? Si locutus fuero, non quiescet dolor meus,
et si tacuero, non recedet a me.
7 Mas Deus me extenuou; estou aniquilado; toda a sua tropa me pegou.
8 Nunc autem oppressit me dolor meus,
et in nihilum redacti sunt omnes artus mei.
8 Minha magreza tornou-se testemunho contra mim, ela depõe contra mim.
9 Rugæ meæ testimonium dicunt contra me,
et suscitatur falsiloquus adversus faciem meam, contradicens mihi.
9 Sua cólera me fere e me persegue, ele range os dentes contra mim. Meus inimigos dardejam os olhos sobre mim.
10 Collegit furorem suum in me,
et comminans mihi, infremuit contra me dentibus suis :
hostis meus terribilibus oculis me intuitus est.
10 Abrem a boca para me devorar; batem-me na face para me ultrajar, rebelam-se todos contra mim.
11 Aperuerunt super me ora sua,
et exprobrantes percusserunt maxillam meam :
satiati sunt pœnis meis.
11 Deus me entrega aos perversos, joga-me nas mãos dos malvados.
12 Conclusit me Deus apud iniquum,
et manibus impiorum me tradidit.
12 Eu estava em paz, ele ma tirou, segurou-me pela nuca e me pôs em pedaços. Tomou-me como alvo.
13 Ego ille quondam opulentus, repente contritus sum :
tenuit cervicem meam, confregit me,
et posuit me sibi quasi in signum.
13 Suas setas voam em volta de mim. Ele rasga meus rins sem piedade, espalha meu fel por terra.
14 Circumdedit me lanceis suis ;
convulneravit lumbos meos :
non pepercit, et effudit in terra viscera mea.
14 Abre em mim brecha sobre brecha, ataca-me como um guerreiro.
15 Concidit me vulnere super vulnus :
irruit in me quasi gigas.
15 Cosi um saco sobre minha pele, rolei minha fronte no pó.
16 Saccum consui super cutem meam,
et operui cinere carnem meam.
16 Meu rosto está vermelho de lágrimas, a sombra da morte estende-se sobre minhas pálpebras.
17 Facies mea intumuit a fletu,
et palpebræ meæ caligaverunt.
17 Entretanto, não há violência em minhas mãos e minha oração é pura.
18 Hæc passus sum absque iniquitate manus meæ,
cum haberem mundas ad Deum preces.
18 Ó terra, não cubras o meu sangue, e que seu grito não seja sufocado pela tumba.
19 Terra, ne operias sanguinem meum,
neque inveniat in te locum latendi clamor meus :
19 Tenho desde já uma testemunha no céu, um defensor na alturas.
20 ecce enim in cælo testis meus,
et conscius meus in excelsis.
20 Minha oração subiu até Deus, meus olhos choram diante dele.
21 Verbosi amici mei :
ad Deum stillat oculus meus :
21 Que ele mesmo julgue entre o homem e Deus, entre o homem e seu semelhante!
22 atque utinam sic judicaretur vir cum Deo,
quomodo judicatur filius hominis cum collega suo.
22 Pois meus anos contados se esgotam, entro numa vereda por onde não passarei de novo.
23 Ecce enim breves anni transeunt,
et semitam per quam non revertar ambulo.