Jó 11

VULGATA	GREEK BIBLE
1 Respondens autem Sophar Naamathites, dixit :	1 Και απεκριθη ο Σωφαρ ο Νααμαθιτης και ειπε?
2 Numquid qui multa loquitur, non et audiet ? aut vir verbosus justificabitur ?	2 Δεν διδεται αποκρισις εις το πληθος των λογων; και ο πολυλογος θελει δικαιωθη;
3 Tibi soli tacebunt homines ? et cum ceteros irriseris, a nullo confutaberis ?	3 Αι φλυαριαι σου θελουσιν αποστομωσει τους ανθρωπους; και οταν περιγελας, δεν θελει σε καταισχυνει τις;
4 Dixisti enim : Purus est sermo meus, et mundus sum in conspectu tuo.	4 Διοτι ειπες, Η ομιλια μου ειναι καθαρα, και ειμαι καθαρος ενωπιον σου.
5 Atque utinam Deus loqueretur tecum, et aperiret labia sua tibi,	5 Αλλ' ειθε να ελαλει ο Θεος και να ηνοιγε τα χειλη αυτου εναντιον σου.
6 ut ostenderet tibi secreta sapientiæ, et quod multiplex esset lex ejus : et intelligeres quod multo minora exigaris ab eo quam meretur iniquitas tua !	6 Και να σοι εφανερονε τα κρυφια της σοφιας, οτι ειναι διπλασια των οσα γνωριζονται. Εξευρε λοιπον, οτι ο Θεος απαιτει απο σου ολιγωτερον της ανομιας σου.
7 Forsitan vestigia Dei comprehendes, et usque ad perfectum Omnipotentem reperies ?	7 Δυνασαι να εξιχνιασης τα βαθη του Θεου; δυνασαι να εξιχνιασης τον Παντοδυναμον με εντελειαν;
8 Excelsior cælo est, et quid facies ? profundior inferno, et unde cognosces ?	8 Ταυτα ειναι ως τα υψη του ουρανου? τι δυνασαι να καμης; ειναι βαθυτερα του αδου? τι δυνασαι να γνωρισης;
9 Longior terra mensura ejus, et latior mari.	9 Το μετρον αυτων ειναι μακροτερον της γης, και πλατυτερον της θαλασσης.
10 Si subverterit omnia, vel in unum coarctaverit, quis contradicet ei ?	10 Εαν θεληση να χαλαση και να κλειση, η να συναξη, τοτε τις δυναται να εμποδιση αυτον;
11 Ipse enim novit hominum vanitatem ; et videns iniquitatem, nonne considerat ?	11 Διοτι αυτος γνωριζει την ματαιοτητα των ανθρωπων, και βλεπει την ασεβειαν? και δεν θελει εξετασει;
12 Vir vanus in superbiam erigitur, et tamquam pullum onagri se liberum natum putat.	12 Ο δε ματαιος ανθρωπος υπερηφανευεται, και γενναται ο ανθρωπος αγριον οναριον.
13 Tu autem firmasti cor tuum, et expandisti ad eum manus tuas.	13 Εαν συ ετοιμασης την καρδιαν σου και εκτεινης τας χειρας σου προς αυτον?
14 Si iniquitatem quæ est in manu tua abstuleris a te, et non manserit in tabernaculo tuo injustitia,	14 εαν την ανομιαν, την εν χερσι σου, απομακρυνης και δεν αφινης να κατοικηση ασεβεια εν ταις σκηναις σου?
15 tunc levare poteris faciem tuam absque macula ; et eris stabilis, et non timebis.	15 τοτε βεβαιως θελεις υψωσει το προσωπον σου ακηλιδωτον? μαλιστα θελεις εισθαι σταθερος και δεν θελεις φοβεισθαι.
16 Miseriæ quoque oblivisceris, et quasi aquarum quæ præterierunt recordaberis.	16 Διοτι συ θελεις λησμονησει την θλιψιν? θελεις ενθυμηθη αυτην ως υδατα διαρρευσαντα?
17 Et quasi meridianus fulgor consurget tibi ad vesperam ; et cum te consumptum putaveris, orieris ut lucifer.	17 και ο καιρος σου θελει ανατειλει λαμπροτερος της μεσημβριας? και εαν επελθη σκοτος επι σε, παλιν θελεις γεινει ως η αυγη?
18 Et habebis fiduciam, proposita tibi spe : et defossus securus dormies.	18 και θελεις εισθαι ασφαλης, διοτι υπαρχει ελπις εις σε? ναι, θελεις σκαπτει δια την σκηνην σου και θελεις κοιμασθαι εν ασφαλεια?
19 Requiesces, et non erit qui te exterreat ; et deprecabuntur faciem tuam plurimi.	19 θελεις πλαγιαζει, και ουδεις θελει σε τρομαζει? και πολλοι θελουσιν ικετευει το προσωπον σου.
20 Oculi autem impiorum deficient, et effugium peribit ab eis : et spes illorum abominatio animæ.	20 Των δε ασεβων οι οφθαλμοι θελουσι μαρανθη, και καταφυγιον θελει λειψει απ' αυτων, και η ελπις αυτων θελει εισθαι να εκπνευσωσι.