Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Jó 11


font
VULGATADIODATI
1 Respondens autem Sophar Naamathites, dixit :1 E SOFAR Naamatita rispose e disse:
2 Numquid qui multa loquitur, non et audiet ?
aut vir verbosus justificabitur ?
2 Non risponderebbesi egli ad un uomo di tante parole? Ed un uomo loquace sarebbe egli per ciò reputato giusto?
3 Tibi soli tacebunt homines ?
et cum ceteros irriseris, a nullo confutaberis ?
3 Faranno le tue ciancie tacer gli uomini? Ti farai tu beffe, senza che alcuno ti faccia vergogna?
4 Dixisti enim : Purus est sermo meus,
et mundus sum in conspectu tuo.
4 Or tu hai detto: La mia maniera di vita è pura, Ed io sono stato netto davanti agli occhi tuoi.
5 Atque utinam Deus loqueretur tecum,
et aperiret labia sua tibi,
5 Ma volesse pure Iddio parlare, Ed aprir le sue labbra teco;
6 ut ostenderet tibi secreta sapientiæ,
et quod multiplex esset lex ejus :
et intelligeres quod multo minora exigaris ab eo
quam meretur iniquitas tua !
6 E dichiararti i segreti della sapienza; Perciocchè sono doppi; E tu conosceresti che Iddio ti fa portar pena minore Che la tua iniquità non merita di ragione
7 Forsitan vestigia Dei comprehendes,
et usque ad perfectum Omnipotentem reperies ?
7 Potresti tu trovar modo d’investigare Iddio? Potresti tu trovar l’Onnipotente in perfezione?
8 Excelsior cælo est, et quid facies ?
profundior inferno, et unde cognosces ?
8 Queste cose sono le altezze de’ cieli, che ci faresti? Son più profonde che l’inferno, come le conosceresti?
9 Longior terra mensura ejus,
et latior mari.
9 La lor distesa è più lunga che la terra, E la lor larghezza è più grande che il mare.
10 Si subverterit omnia, vel in unum coarctaverit,
quis contradicet ei ?
10 Se Iddio sovverte, ovvero s’egli serra, E raccoglie, chi ne lo storrà?
11 Ipse enim novit hominum vanitatem ;
et videns iniquitatem, nonne considerat ?
11 Perciocchè egli conosce gli uomini vani; E veggendo l’iniquità, non vi porrebbe egli mente?
12 Vir vanus in superbiam erigitur,
et tamquam pullum onagri se liberum natum putat.
12 Ma l’uomo è scemo di senno, e temerario di cuore; E nasce simile a un puledro di un asino salvatico
13 Tu autem firmasti cor tuum,
et expandisti ad eum manus tuas.
13 Se tu addirizzi il cuor tuo, E spieghi le palme delle tue mani a lui;
14 Si iniquitatem quæ est in manu tua abstuleris a te,
et non manserit in tabernaculo tuo injustitia,
14 Se vi è iniquità nella tua mano, e tu l’allontani da te, E non lasci dimorare alcuna perversità ne’ tuoi tabernacoli;
15 tunc levare poteris faciem tuam absque macula ;
et eris stabilis, et non timebis.
15 Allora certamente tu alzerai la faccia netta di macchia, E sarai stabilito, e non avrai paura di nulla;
16 Miseriæ quoque oblivisceris,
et quasi aquarum quæ præterierunt recordaberis.
16 Perciocchè tu dimenticherai gli affanni, E te ne ricorderai come d’acque trascorse;
17 Et quasi meridianus fulgor consurget tibi ad vesperam ;
et cum te consumptum putaveris, orieris ut lucifer.
17 E ti si leverà un tempo più chiaro che il mezzodì; Tu risplenderai, tu sarai simile alla mattina;
18 Et habebis fiduciam, proposita tibi spe :
et defossus securus dormies.
18 E sarai in sicurtà; perciocchè vi sarà che sperare; E pianterai il tuo padiglione, e giacerai sicuramente;
19 Requiesces, et non erit qui te exterreat ;
et deprecabuntur faciem tuam plurimi.
19 E ti coricherai, e niuno ti spaventerà; E molti ti supplicheranno.
20 Oculi autem impiorum deficient,
et effugium peribit ab eis :
et spes illorum abominatio animæ.
20 Ma gli occhi degli empi verranno meno, Ed ogni rifugio sarà perduto per loro; E la loro unica speranza sarà di render lo spirito