Daniele 13

¹ Et erat vir habitans in Ba bylone, et nomen eius Ioa chim;

² et accepituxorem nomine Susannam, filiam Helciae, pulchram nimis et timentem Dominum;

³ parentes enim illius, cum essent iusti, erudierunt filiam suam secundum legemMoysis.

⁴ Erat autem Ioachim dives valde, et erat ei pomerium vicinum domuisuae; et ad ipsum confluebant Iudaei, eo quod esset honorabilior omnium.

⁵ Etconstituti sunt de populo duo senes iudices in anno illo, de quibus locutus estDominus quia egressa est iniquitas de Babylone a senibus iudicibus, quividebantur regere populum.

⁶ Isti frequentabant domum Ioachim, et veniebant adeos omnes, qui habebant iudicia.

⁷ Cum autem populus revertisset per meridiem,ingrediebatur Susanna et deambulabat in pomerio viri sui.

⁸ Et videbant eam duosenes cotidie ingredientem et deambulantem et facti sunt in concupiscentia eius

⁹ et everterunt sensum suum et declinaverunt oculos suos, ut non viderent caelumneque recordarentur iudiciorum iustorum.

¹⁰ Erant ergo ambo vulnerati amore eiusnec indicaverunt sibi vicissim dolorem suum;

¹¹ erubescebant enim indicareconcupiscentiam suam, volentes concumbere cum ea.

¹² Et observabant cotidiesollicitius videre eam. Dixitque alter ad alterum:

¹³ “ Eamus domum, quiaprandi hora est ”. Et egressi recesserunt a se.

¹⁴ Cumque revertissent,venerunt in unum et, sciscitantes ab invicem causam, confessi suntconcupiscentiam suam; et tunc in commune statuerunt tempus, quando eam possentinvenire solam.

¹⁵ Factum est autem, cum observarent diem aptum, ingressa est aliquando sicutheri et nudiustertius cum duabus solis puellis voluitque lavari in pomerio,aestus quippe erat.

¹⁶ Et non erat ibi quisquam, praeter duos senes absconditoset contemplantes eam.

¹⁷ Dixit ergo puellis: “ Afferte mihi oleum et smegmataet ostia pomerii claudite, ut laver ”.

¹⁸ Et fecerunt, sicut praeceperat;clauseruntque ostia pomerii et egressae sunt per posticium, ut afferrent, quaeiusserat; nesciebantque senes intus esse absconditos.

¹⁹ Cum autem egressaeessent puellae, surrexerunt duo senes et accurrerunt ad eam et dixerunt:

²⁰ “Ecce ostia pomerii clausa sunt, et nemo nos videt, et in concupiscentia tuisumus; quam ob rem assentire nobis et commiscere nobiscum.

²¹ Quod si nolueris,dicemus testimonium contra te, quod fuerit tecum iuvenis et ob hanc causamemiseris puellas a te ”.

²² Ingemuit Susanna et ait: “ Angustiae sunt mihiundique: si enim hoc egero, mors mihi est; si autem non egero, non effugiammanus vestras;

²³ sed melius mihi est absque opere incidere in manus vestrasquam peccare in conspectu Domini ”.

²⁴ Et exclamavit voce magna Susanna;exclamaverunt autem et senes adversus eam,

²⁵ et, cum cucurrisset unus, aperuitostia pomerii.

²⁶ Cum ergo audissent clamorem in pomerio famuli domus, irruerunt per posticam,ut viderent quidnam esset ei.

²⁷ Postquam autem senes locuti sunt sermones suos,erubuerunt servi vehementer, quia numquam dictus fuerat sermo huiuscemodi deSusanna. Et factum est die crastina,

²⁸ cum venisset populus ad virum eiusIoachim, venerunt et duo presbyteri pleni iniqua cogitatione adversum Susannam,ut interficerent eam;

²⁹ et dixerunt coram populo: “ Mittite ad Susannam,filiam Helciae, quae est uxor Ioachim ”; et miserunt.

³⁰ Et venit cumparentibus et filiis et universis cognatis suis.

³¹ Porro Susanna erat delicatanimis et pulchra specie.

³² At iniqui illi iusserunt, ut discooperiretur —erat enim cooperta — ut satiarentur decore eius.

³³ Flebant igitur sui etomnes, qui videbant eam.

³⁴ Consurgentes autem duo presbyteri in medio populi,posuerunt manus super caput eius;

³⁵ quae flens suspexit ad caelum: erat enimcor eius fiduciam habens in Domino.

³⁶ Et dixerunt presbyteri: “ Cumdeambularemus in pomerio soli, ingressa est haec cum duabus puellis et clausitostia pomerii et dimisit puellas;

³⁷ venitque ad eam adulescens, qui eratabsconditus, et concubuit cum ea.

³⁸ Porro nos cum essemus in angulo pomerii,videntes iniquitatem cucurrimus ad eos et vidimus eos commisceri.

³⁹ Et illumquidem non quivimus comprehendere, quia fortior nobis erat et, apertis ostiis,exilivit.

⁴⁰ Hanc autem cum apprehendissemus, interrogavimus, quisnam essetadulescens, et noluit indicare nobis. Huius rei testes sumus ”.

⁴¹ Crediditeis multitudo quasi senibus populi et iudicibus, et condemnaverunt eam admortem.

⁴² Exclamavit autem voce magna Susanna et dixit: “ Deus aeterne, quiabsconditorum es cognitor, qui nosti omnia antequam fiant,

⁴³ tu scis quoniamfalsum contra me tulerunt testimonium; et ecce morior, cum nihil horum fecerim,quae isti malitiose composuerunt adversum me ”.

⁴⁴ Exaudivit autem Dominus vocem eius.

⁴⁵ Cumque duceretur ad mortem, suscitavitDeus spiritum sanctum pueri iunioris, cuius nomen Daniel;

⁴⁶ et exclamavit vocemagna: “ Innocens ego sum a sanguine huius ”.

⁴⁷ Et conversus omnis populusad eum dixit: “ Quis est iste sermo, quem tu locutus es? ”.

⁴⁸ Qui cumstaret in medio eorum, ait: “ Sic fatui, filii Israel? Non iudicantes neque,quod verum est, cognoscentes, condemnastis filiam Israel!

⁴⁹ Revertimini adiudicium, quia falsum testimonium locuti sunt adversum eam ”.

⁵⁰ Reversus estergo omnis populus cum festinatione, et dixerunt ei senes: “ Veni et sede inmedio nostrum et indica nobis, quia tibi dedit Deus honorem senectutis ”.

⁵¹ Et dixit ad eos Daniel: “ Separate illos ab invicem procul, et diiudicabo eos”.

⁵² Cum ergo divisi essent alter ab altero, vocavit unum de eis et dixit adeum: “ Inveterate dierum malorum, nunc venerunt peccata tua, quae operabarisprius,

⁵³ iudicans iudicia iniusta, innocentes opprimens et dimittens noxios,dicente Domino: “Innocentem et iustum non interficies”.

⁵⁴ Nunc ergo, sividisti eam, dic sub qua arbore videris eos loquentes sibi ”. Qui ait: “ Subschino ”.

⁵⁵ Dixit autem Daniel: “ Recte mentitus es in caput tuum; ecceenim angelus Dei, accepta sententia a Deo, scindet te medium ”.

⁵⁶ Et amotoeo, iussit adduci alium et dixit ei: “ Semen Chanaan et non Iudae, speciesdecepit te, et concupiscentia subvertit cor tuum.

⁵⁷ Sic faciebatis filiabusIsrael, et illae timentes loquebantur vobis, sed non filia Iudae sustinuitiniquitatem vestram.

⁵⁸ Nunc ergo dic mihi sub qua arbore comprehenderis eoscolloquentes sibi ”.
Qui ait: “ Sub prino ”.

⁵⁹ Dixit autem ei Daniel: “ Recte mentitus es ettu in caput tuum; manet enim angelus Dei, gladium habens, ut secet te medium etinterficiat vos ”.

⁶⁰ Exclamavit itaque omnis coetus voce magna etbenedixerunt Deo, qui salvat sperantes in se.

⁶¹ Et consurrexerunt adversum duospresbyteros — convicerat enim eos Daniel ex ore suo falsum dixisse testimonium— feceruntque eis, sicut male egerant adversum proximum,

⁶² ut facerentsecundum legem Moysis; et interfecerunt eos, et salvatus est sanguis innoxius indie illa.

⁶³ Helcias autem et uxor eius laudaverunt Deum pro filia sua Susanna,cum Ioachim marito eius et cognatis omnibus, quia non esset inventa in ea resturpis.

⁶⁴ Daniel autem factus est magnus in conspectu populi a die illa etdeinceps.