Ezechiele 35
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBBIA TINTORI |
---|---|
1 Et factus est sermo Domini ad me dicens: | 1 La parola del Signore mi fu indirizzata in questi termini: |
2 “ Fili hominis, pone faciemtuam adversum montem Seir et propheta de eo et dices illi: | 2 « Figlio dell'uomo, volgi la tua faccia verso il monte di Seir, e profetizza contro di lui, e digli: |
3 Haec dicit DominusDeus: Ecce ego ad te, mons Seir; et extendam manum meam super te et dabo te desolatum atque desertum. | 3 Così parla il Signore Dio: Eccomi a te, o monte di Seir: io stenderò sopra di te la mia mano, e ti renderò desolato e deserto. |
4 Urbes tuas demoliar, et tu desertus eris et scies quia ego Dominus. | 4 Demolirò le tue città, e tu resterai un deserto, e saprai ch'io sono il Signore. |
5 Eo quod fueris inimicus sempiternus et concluseris filios Israel in manusgladii in tempore afflictionis eorum, in tempore poenae extremae; | 5 Perchè tu sei stato nemico eterno, e hai rinchiusi i figli d'Israele sotto il potere della spada nel tempo della loro sventura, nel tempo del loro male estremo, |
6 propterea,vivo ego, dicit Dominus Deus, sanguini tradam te, et sanguis te persequetur et,cum sanguinem non oderis, sanguis persequetur te. | 6 per questo, io vivo! — dice il Signore Dio. — Ti abbandonerò al sangue, e il sangue ti perseguiterà: tu odii il sangue, ma il sangue ti perseguiterà. |
7 Et dabo montem Seirdesolatum atque desertum et auferam de eo euntem et redeuntem | 7 E renderò il monte di Seir desolato e deserto e ne toglierò chi va e chi viene; |
8 et implebomontes eius occisorum suorum, in collibus tuis et in vallibus tuis, atque inomnibus torrentibus tuis interfecti gladio cadent. | 8 e riempirò i suoi monti dei suoi uccisi: sui tuoi colli, nelle tue valli, e nei tuoi torrenti cadranno gli uccisi dalla spada. |
9 In solitudines sempiternastradam te, et civitates tuae non habitabuntur, et scietis quoniam ego Dominus. | 9 Ti ridurrò a solitudini eterne, e le tue città non saranno abitate, e saprete che io sono il Signore. |
10 Eo quod dixeris: “Duae gentes et duae terrae meae erunt, et hereditatepossidebo eas!”, cum Dominus esset ibi; | 10 Perchè tu hai detto: « Le due nazioni e i due paesi saran miei, e ne avrò l'ereditario possesso, sebbene ci sia il Signore », |
11 propterea, vivo ego, dicit DominusDeus, faciam iuxta iram tuam et secundum zelum tuum, quem fecisti odio habenseos, et notus efficiar in eis, cum te iudicavero. | 11 per questo, io vivo! — dice il Signore Dio — Ti tratterò secondo la tua collera, e secondo la tua gelosia che hai mostrata nell'odio contro di essi, e mi farò conoscere per essi, quando avrò fatto giustizia di te. |
12 Et scies quia ego Dominusaudivi universa opprobria tua, quae locutus es de montibus Israel dicens: “Desertinobis ad devorandum dati sunt!”. | 12 E tu saprai che io sono il Signore. Ho sentiti tutti gli oltraggi che tu hai detti contro i monti d'Israele, dicendo: « Sono in abbandono e ci son dati, (qual preda) a divorare», |
13 Et insurrexistis super me ore vestro etvociferati estis vobis adversum me verba vestra; ego audivi. | 13 e vi siete inalberati contro di me colla vostra bocca, e avete scagliate contro di me le vostre parole, ed io ho sentito! |
14 Haec dicit Dominus Deus: Laetante universa terra, in solitudinem te redigam; | 14 Così parla il Signore Dio: Con gioia di tutta la terra io ti ridurrò in solitudine. |
15 sicuti gavisus es super hereditatem domus Israel, eo quod fuerit dissipata,sic faciam tibi: dissipatus eris, mons Seir, et Idumaea omnis, et scient quiaego Dominus. | 15 Come ti sei rallegrato riguardo all'eredità della casa d'Israele, perchè è stata devastata, così pure farò a te: tu sarai devastato, o monte di Seir, e così tutta l'intera Idumea. E sapranno che io sono il Signore ». |