Ezechiele 35
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBBIA CEI 2008 |
---|---|
1 Et factus est sermo Domini ad me dicens: | 1 Mi fu rivolta questa parola del Signore: |
2 “ Fili hominis, pone faciemtuam adversum montem Seir et propheta de eo et dices illi: | 2 «Figlio dell’uomo, volgiti verso il monte Seir e profetizza contro di esso. |
3 Haec dicit DominusDeus: Ecce ego ad te, mons Seir; et extendam manum meam super te et dabo te desolatum atque desertum. | 3 Annuncerai: Così dice il Signore Dio: Eccomi a te, monte Seir, anche su di te stenderò il mio braccio e farò di te una solitudine, un luogo desolato. |
4 Urbes tuas demoliar, et tu desertus eris et scies quia ego Dominus. | 4 Ridurrò le tue città in rovina, e tu diventerai un deserto; così saprai che io sono il Signore. |
5 Eo quod fueris inimicus sempiternus et concluseris filios Israel in manusgladii in tempore afflictionis eorum, in tempore poenae extremae; | 5 Tu hai nutrito un odio secolare contro gli Israeliti e li hai consegnati alla spada al tempo della loro sventura, al colmo della loro iniquità; |
6 propterea,vivo ego, dicit Dominus Deus, sanguini tradam te, et sanguis te persequetur et,cum sanguinem non oderis, sanguis persequetur te. | 6 per questo, com’è vero che io vivo – oracolo del Signore Dio –, ti abbandonerò alla violenza del sangue e il sangue ti perseguiterà; tu non hai odiato la violenza del sangue e il sangue ti perseguiterà. |
7 Et dabo montem Seirdesolatum atque desertum et auferam de eo euntem et redeuntem | 7 Farò del monte Seir una solitudine e un deserto, e vi eliminerò chiunque lo percorre. |
8 et implebomontes eius occisorum suorum, in collibus tuis et in vallibus tuis, atque inomnibus torrentibus tuis interfecti gladio cadent. | 8 Riempirò di cadaveri i tuoi monti; sulle tue alture, per le tue pendici, in tutte le tue valli cadranno i trafitti di spada. |
9 In solitudines sempiternastradam te, et civitates tuae non habitabuntur, et scietis quoniam ego Dominus. | 9 In solitudine perenne ti ridurrò e le tue città non saranno più abitate: saprete che io sono il Signore. |
10 Eo quod dixeris: “Duae gentes et duae terrae meae erunt, et hereditatepossidebo eas!”, cum Dominus esset ibi; | 10 Poiché hai detto: “Questi due popoli, questi due territori saranno miei, noi li possederemo”, anche se là è il Signore, |
11 propterea, vivo ego, dicit DominusDeus, faciam iuxta iram tuam et secundum zelum tuum, quem fecisti odio habenseos, et notus efficiar in eis, cum te iudicavero. | 11 per questo, com’è vero che io vivo – oracolo del Signore Dio –, io agirò secondo quell’ira e quel furore che tu hai dimostrato nell’odio contro di loro e mi farò conoscere in mezzo a loro quando farò giustizia di te: |
12 Et scies quia ego Dominusaudivi universa opprobria tua, quae locutus es de montibus Israel dicens: “Desertinobis ad devorandum dati sunt!”. | 12 saprai allora che io sono il Signore. Ho udito tutti gli insulti che tu hai proferito contro i monti d’Israele, dicendo: “Sono deserti; sono dati a noi perché li divoriamo”. |
13 Et insurrexistis super me ore vestro etvociferati estis vobis adversum me verba vestra; ego audivi. | 13 Contro di me avete fatto discorsi insolenti, contro di me avete moltiplicato le parole: ho udito tutto. |
14 Haec dicit Dominus Deus: Laetante universa terra, in solitudinem te redigam; | 14 Così dice il Signore Dio: Poiché tutto il paese ha gioito, farò di te una solitudine: |
15 sicuti gavisus es super hereditatem domus Israel, eo quod fuerit dissipata,sic faciam tibi: dissipatus eris, mons Seir, et Idumaea omnis, et scient quiaego Dominus. | 15 poiché tu hai gioito per l’eredità della casa d’Israele quando era devastata, così io tratterò te: sarai ridotto a una solitudine, o monte Seir, e anche tu Edom, tutto intero. Sapranno che io sono il Signore. |