Ezechiele 35
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | LA SACRA BIBBIA |
---|---|
1 Et factus est sermo Domini ad me dicens: | 1 Mi giunse la parola del Signore: |
2 “ Fili hominis, pone faciemtuam adversum montem Seir et propheta de eo et dices illi: | 2 "Figlio dell'uomo, rivolgi la faccia contro il monte di Seir e profetizza contro di esso. |
3 Haec dicit DominusDeus: Ecce ego ad te, mons Seir; et extendam manum meam super te et dabo te desolatum atque desertum. | 3 Digli: Così dice Dio, mio Signore: Eccomi contro di te, monte di Seir, stenderò contro di te il mio braccio e ti renderò devastato e desolato. |
4 Urbes tuas demoliar, et tu desertus eris et scies quia ego Dominus. | 4 Farò delle tue città una devastazione, tu sarai una desolazione e riconoscerai che io sono il Signore. |
5 Eo quod fueris inimicus sempiternus et concluseris filios Israel in manusgladii in tempore afflictionis eorum, in tempore poenae extremae; | 5 Poiché c'è stato in te un odio eterno e hai gettato i figli d'Israele in preda alla spada al tempo della catastrofe, quando la colpa giunse alla fine, |
6 propterea,vivo ego, dicit Dominus Deus, sanguini tradam te, et sanguis te persequetur et,cum sanguinem non oderis, sanguis persequetur te. | 6 perciò, per la mia vita, oracolo di Dio, mio Signore, ti riserbo per il sangue e il sangue ti perseguiterà. Certamente: ti sei messo addosso sangue e il sangue ti perseguiterà. |
7 Et dabo montem Seirdesolatum atque desertum et auferam de eo euntem et redeuntem | 7 Renderò il monte di Seir una desolazione e un deserto e ne reciderò chi va e chi viene. |
8 et implebomontes eius occisorum suorum, in collibus tuis et in vallibus tuis, atque inomnibus torrentibus tuis interfecti gladio cadent. | 8 Riempirò i suoi monti di uccisi; sui tuoi colli, nelle tue gole e in tutte le valli cadranno trafitti dalla spada. |
9 In solitudines sempiternastradam te, et civitates tuae non habitabuntur, et scietis quoniam ego Dominus. | 9 Ti ridurrò a una desolazione eterna; e le tue città non saranno più abitate. Così conoscerete che io sono il Signore. |
10 Eo quod dixeris: “Duae gentes et duae terrae meae erunt, et hereditatepossidebo eas!”, cum Dominus esset ibi; | 10 Poiché hai detto: "Le due nazioni e i due paesi sono miei, noi li possederemo", nonostante che là ci fosse il Signore, |
11 propterea, vivo ego, dicit DominusDeus, faciam iuxta iram tuam et secundum zelum tuum, quem fecisti odio habenseos, et notus efficiar in eis, cum te iudicavero. | 11 perciò, per la mia vita, oracolo di Dio, mio Signore, ti tratterò secondo l'ira e l'invidia che hai mostrato nel tuo odio contro di essi. Sarò riconosciuto da loro da come ti giudicherò |
12 Et scies quia ego Dominusaudivi universa opprobria tua, quae locutus es de montibus Israel dicens: “Desertinobis ad devorandum dati sunt!”. | 12 e tu riconoscerai che io, il Signore, ho udito tutte le tue ingiurie; infatti hai detto così contro i monti d'Israele: "Sono devastati, sono dati a noi perché ce li mangiamo". |
13 Et insurrexistis super me ore vestro etvociferati estis vobis adversum me verba vestra; ego audivi. | 13 Vi siete gonfiati contro di me, con la vostra bocca mi avete subissato di parole. Ho sentito, sì! |
14 Haec dicit Dominus Deus: Laetante universa terra, in solitudinem te redigam; | 14 Così dice Dio, mio Signore: Con la gioia di tutto il paese farò in te una desolazione. |
15 sicuti gavisus es super hereditatem domus Israel, eo quod fuerit dissipata,sic faciam tibi: dissipatus eris, mons Seir, et Idumaea omnis, et scient quiaego Dominus. | 15 Siccome tu hai goduto per l'eredità della casa d'Israele, perché è desolata, così tratterò te: diverrai una desolazione tu, monte di Seir e tutto Edom; si saprà che io sono il Signore". |