Scrutatio

Lunedi, 29 aprile 2024 - Santa Caterina da Siena ( Letture di oggi)

Tobia 11


font
NOVA VULGATAEL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS
1 Et abierunt viam suam et pervenerunt Charran, quae est contra Nineven.1 Cuando se acercaron a Caserín, que está frente a Nínive,
2 Tunc dixit Raphael: “ Scis quomodo dereliquerimus patrem tuum.2 Rafael dijo a Tobías: «Ya sabes en qué estado dejamos a tu padre.
3 Praecedamusuxorem tuam et praeparemus domum, dum veniunt ”.3 Adelantémonos para preparar la casa, antes que llegue tu esposa con los demás».
4 Et processerunt ambopariter. Et dixit illi: “ Tolle tecum fel ”. Et abiit cum illis canis exeis, qui sequebantur eum et Thobiam.4 Los dos siguieron caminando juntos, y el ángel le recomendó a Tobías que tuviera a mano la hiel. El perro iba detrás de ellos.
5 Et Anna sedebat circumspiciens viam filiisui.5 Ana estaba sentada con la mirada fija en el camino por donde debía volver su hijo.
6 Et cognovit illum venientem et dixit patri eius: “ Ecce filius tuusvenit et homo, qui cum illo ierat ”.6 De pronto presintió que él llegaba y dijo al padre: «¡Ya viene tu hijo con su compañero!».
7 Et Raphael dixit Thobiae, antequamappropinquaret patri: “ Scio quia oculi eius aperientur.7 Rafael dijo a Tobías, antes que él se acercara a su padre: «Seguro que tu padre va a recobrar la vista.
8 Asperge fel piscisin oculis eius; et detrahet medicamentum et decoriabit albugines de oculis eius.Et respiciet pater tuus et videbit lumen ”.8 Untale los ojos con la hiel del pez; el remedio hará que las manchas blancas se contraigan y se desprendan de sus ojos. Así tu padre recobrará la vista y verá la luz».
9 Et occurrit ei Anna et irruitcollo filii sui et dixit illi: “ Fili, video te; amodo moriar! ”. Etlacrimata est.9 La madre corrió a echarse al cuello de su hijo, diciéndole: «¡Ahora sí que puedo morir, porque te he vuelto a ver, hijo mío!». Y se puso a llorar.
10 Et surrexit Thobi et offendebat pedibus et egressus est adostium atrii. Et occurrit illi Thobias,10 Tobit también se levantó y, tropezando, salió por la puerta del patio. Tobías corrió hacia él,
11 et fel piscis in manu sua, etinsufflavit in oculis illius et apprehendit illum et dixit: “ Forti animoesto, pater! ”. Et iniecit medicamentum super eum et imposuit.11 con la hiel del pez en su mano; le sopló en los ojos y, sosteniéndolo, le dijo: «¡Animo, padre!». Después le aplicó el remedio y se lo frotó.
12 Etdecoriavit duabus manibus suis albugines ab angulis oculorum illius.12 Luego le sacó con ambas manos las escamas de los ojos.
13 Etvidens filium suum irruit collo eius13 Entonces su padre lo abrazó llorando y le dijo: «¡Te veo, hijo mío, luz de mis ojos!».
14 et lacrimatus est et dixit ei: “ Videote, fili, lumen oculorum meorum! ”. Et dixit: “ Benedictus Deus, etbenedictum nomen illius magnum, et benedicti omnes sancti angeli eius in omniasaecula,14 Y añadió: «¡Bendito sea Dios! ¡Bendito sea su gran Nombre! ¡Benditos sean todos sus santos ángeles! ¡Que su gran Nombre esté sobre nosotros! benditos sean los ángeles por todos los siglos!
15 quoniam ipse flagellavit me, et ecce ego video Thobiam filium meum!”. Et introivit Thobi et Anna uxor eius in domum gaudentes et benedicentesDeum toto ore suo pro omnibus, quae sibi evenerant. Et indicavit patri suoThobias, quoniam perfecta erat via illius bene a Domino Deo, et quia attuleratpecuniam et quemadmodum acceperat Saram filiam Raguel uxorem, et quia ecce venitet ipsa in proximo est portae Nineves. Et gavisi sunt Thobi et Anna15 Porque él me había herido, pero tuvo compasión de mí, y ahora veo a mi hijo Tobías». Tobías entró en la casa, lleno de gozo y bendiciendo a Dios en alta voz. Luego informó a su padre sobre el buen resultado del viaje: le contó cómo había recuperado el dinero y cómo se había casado con Sara, hija de Ragüel. Y añadió: «Llegará de un momento a otro, porque está a las puertas de Nínive».
16 etexierunt in obviam nurui suae ad portam Nineves. Et videntes Thobin, qui erantin Nineve, venientem et ambulantem cum omni virtute sua et a nemine manudeductum mirabantur,16 Tobit salió al encuentro de su nuera hasta las puertas de Nínive, bendiciendo a Dios lleno de alegría. Al verlo caminar con todo su vigor, sin la ayuda de nadie, los habitantes de Nínive quedaron maravillados. Tobit proclamaba delante de todos que Dios había tenido misericordia de él y le había devuelto la vista.
17 et confitebatur Thobi et benedicebat magna voce Deumcoram illis, quoniam misertus est illius Deus et aperuit oculos eius. Etappropinquavit Thobi ad Saram uxorem Thobiae filii sui et benedixit illi etdixit ei: “ Intres sana, filia! Et benedictus Deus tuus, qui adduxit te adnos, filia! Et benedictus pater tuus et benedictus Thobias filius meus etbenedicta tu, filia! Intra in domum tuam sana in benedictione et gaudio; intra,filia! ”. In illo die factum est gaudium omnibus Iudaeis, qui erant in Nineve.17 Después se acercó a Sara, la esposa de su hijo Tobías, y la bendijo, diciendo: «¡Bienvenida, hija mía! ¡Bendito sea Dios, que te trajo hasta nosotros! ¡Bendito sea tu padre, bendito sea mi hijo Tobías, y bendita seas tú, hija mía! ¡Entra en tu casa con gozo y bendición!».
18 Et venerunt Achicarus et Nadab ex fratribus illius gaudentes ad Thobiam. Etconsummatae sunt nuptiae cum gaudio septem diebus, et data sunt illi muneramulta.
18 Ese fue un gran día de fiesta para todos los judíos de Nínive, y los sobrinos de Tobit, Ajicar y Nadab, vinieron a compartir su alegría.