Scrutatio

Lunedi, 29 aprile 2024 - Santa Caterina da Siena ( Letture di oggi)

Tobia 11


font
NOVA VULGATABIBLIA
1 Et abierunt viam suam et pervenerunt Charran, quae est contra Nineven.1 Cuando llegaron cerca de Kaserín, que está frente a Nínive,
2 Tunc dixit Raphael: “ Scis quomodo dereliquerimus patrem tuum.2 dijo Rafael: «Tú sabes bien en qué situación dejamos a tu padre;
3 Praecedamusuxorem tuam et praeparemus domum, dum veniunt ”.3 vamos a adelantarnos nosotros a tu mujer para preparar la casa, mientras llegan los demás».
4 Et processerunt ambopariter. Et dixit illi: “ Tolle tecum fel ”. Et abiit cum illis canis exeis, qui sequebantur eum et Thobiam.4 Prosiguieron, pues, los dos juntos; el ángel le dijo: «Toma contigo la hiel». El perro seguía detrás de ellos.
5 Et Anna sedebat circumspiciens viam filiisui.5 Estaba Ana sentada, con la mirada fija en el camino de su hijo.
6 Et cognovit illum venientem et dixit patri eius: “ Ecce filius tuusvenit et homo, qui cum illo ierat ”.6 Tuvo la corazonada de que él venía y dijo al padre: «Mira, ya viene tu hijo y el hombre que le acompañaba».
7 Et Raphael dixit Thobiae, antequamappropinquaret patri: “ Scio quia oculi eius aperientur.7 Rafael iba diciendo a Tobías, mientras se acercaban al padre: «Tengo por seguro que se abrirán los ojos de tu padre.
8 Asperge fel piscisin oculis eius; et detrahet medicamentum et decoriabit albugines de oculis eius.Et respiciet pater tuus et videbit lumen ”.8 Untale los ojos con la hiel del pez, y el remedio hará que las manchas blancas se contraigan y se le caerán como escamos de los ojos. Y así tu padre podrá mirar y ver la luz».
9 Et occurrit ei Anna et irruitcollo filii sui et dixit illi: “ Fili, video te; amodo moriar! ”. Etlacrimata est.9 Corrió Ana y se echó al cuello de su hijo, diciendo: «¡Ya te he visto, hijo! ¡Ya puedo morir!» Y rompió a llorar.
10 Et surrexit Thobi et offendebat pedibus et egressus est adostium atrii. Et occurrit illi Thobias,10 Tobit se levantó y trompicando salió a la puerta del patio.
11 et fel piscis in manu sua, etinsufflavit in oculis illius et apprehendit illum et dixit: “ Forti animoesto, pater! ”. Et iniecit medicamentum super eum et imposuit.11 Corrió hacia él Tobías, llevando en la mano la hiel del pez; le sopló en los ojos y abrazándole estrechamente le dijo: «¡Ten confianza, padre!» Y le aplicó el remedio y esperó;
12 Etdecoriavit duabus manibus suis albugines ab angulis oculorum illius.12 y luego, con ambas manos le quitó las escamas de la comisura de los ojos.
13 Etvidens filium suum irruit collo eius13 Entonces él se arrojó a su cuello, lloró y le dijo: «¡Ahora te veo, hijo, luz de mis ojos!»
14 et lacrimatus est et dixit ei: “ Videote, fili, lumen oculorum meorum! ”. Et dixit: “ Benedictus Deus, etbenedictum nomen illius magnum, et benedicti omnes sancti angeli eius in omniasaecula,14 Y añadió: ¡Bendito sea Dios! ¡Bendito su gran Nombre! ¡Bendito todos sus santos ángeles! ¡Bendito su gran Nombre por todos los siglos!
15 quoniam ipse flagellavit me, et ecce ego video Thobiam filium meum!”. Et introivit Thobi et Anna uxor eius in domum gaudentes et benedicentesDeum toto ore suo pro omnibus, quae sibi evenerant. Et indicavit patri suoThobias, quoniam perfecta erat via illius bene a Domino Deo, et quia attuleratpecuniam et quemadmodum acceperat Saram filiam Raguel uxorem, et quia ecce venitet ipsa in proximo est portae Nineves. Et gavisi sunt Thobi et Anna15 Porque me había azotado, pero me tiene piedad y ahora veo a mi hijo Tobías. Tobías entró en casa lleno de gozo y bendiciendo a Dios con toda su voz; luego contó a su padre el éxito de su viaje, cómo traía el dinero y cómo se había casado con Sarra, la hija de Ragüel, y que venía ella con él y estaba ya a las puertas de Nínive.
16 etexierunt in obviam nurui suae ad portam Nineves. Et videntes Thobin, qui erantin Nineve, venientem et ambulantem cum omni virtute sua et a nemine manudeductum mirabantur,16 Tobit salió al encuentro de su nuera hasta las puertas de Nínive, bendiciendo a Dios, lleno de gozo. Cuando los de Nínive le vieron caminar, avanzando con su antigua firmeza, sin necesidad de lazarillo, se maravillaron. Tobit proclamó delante de ellos que Dios se había compadecido de él y le había abierto los ojos.
17 et confitebatur Thobi et benedicebat magna voce Deumcoram illis, quoniam misertus est illius Deus et aperuit oculos eius. Etappropinquavit Thobi ad Saram uxorem Thobiae filii sui et benedixit illi etdixit ei: “ Intres sana, filia! Et benedictus Deus tuus, qui adduxit te adnos, filia! Et benedictus pater tuus et benedictus Thobias filius meus etbenedicta tu, filia! Intra in domum tuam sana in benedictione et gaudio; intra,filia! ”. In illo die factum est gaudium omnibus Iudaeis, qui erant in Nineve.17 Se acercó Tobit a Sarra, la mujer de su hijo, y la bendijo diciendo: «¡Bienvenida seas, hija! Y bendito sea tu Dios, hija, que te ha traído hasta nosotros. Bendito sea tu padre, y bendito Tobías, mi hijo, y bendita tú misma, hija. Bienvenida seas, entra en tu casa con gozo y bendición».
18 Et venerunt Achicarus et Nadab ex fratribus illius gaudentes ad Thobiam. Etconsummatae sunt nuptiae cum gaudio septem diebus, et data sunt illi muneramulta.
18 Todos los judíos de Nínive celebraron fiesta aquel día.
19 También Ajikar y Nabad, primos de Tobit, vinieron a congratularle.