1 Egressa est autem Dina filia, quam Lia pepererat Iacob, ut videret filias regionis illius. | 1 ותצא דינה בת לאה אשר ילדה ליעקב לראות בבנות הארץ |
2 Quam cum vidisset Sichem filius Hemmor Hevaei principis terrae illius, adamavit eam et rapuit; et dormivit cum illa, vi opprimens illam. | 2 וירא אתה שכם בן חמור החוי נשיא הארץ ויקח אתה וישכב אתה ויענה |
3 Et conglutinata est anima eius cum ea, et amavit puellam et locutus est ad cor eius. | 3 ותדבק נפשו בדינה בת יעקב ויאהב את הנער וידבר על לב הנער |
4 Dixitque ad Hemmor patrem suum: “ Accipe mihi puellam hanc coniugem ”. | 4 ויאמר שכם אל חמור אביו לאמר קח לי את הילדה הזאת לאשה |
5 Cum audisset Iacob quod violasset Dinam filiam suam, absentibus filiis et in pastu pecorum occupatis, siluit, donec redirent.
| 5 ויעקב שמע כי טמא את דינה בתו ובניו היו את מקנהו בשדה והחרש יעקב עד באם |
6 Egresso autem Hemmor patre Sichem, ut loqueretur ad Iacob, | 6 ויצא חמור אבי שכם אל יעקב לדבר אתו |
7 ecce filii Iacob veniebant de agro, auditoque, quod acciderat, contristati et irati sunt valde, eo quod foedam rem esset operatus in Israel et, violata filia Iacob, rem illicitam perpetrasset.
| 7 ובני יעקב באו מן השדה כשמעם ויתעצבו האנשים ויחר להם מאד כי נבלה עשה בישראל לשכב את בת יעקב וכן לא יעשה |
8 Locutus est itaque Hemmor ad eos: “ Sichem filii mei adhaesit anima filiae vestrae; date eam illi uxorem,
| 8 וידבר חמור אתם לאמר שכם בני חשקה נפשו בבתכם תנו נא אתה לו לאשה |
9 et iungamus vicissim conubia: filias vestras tradite nobis et filias nostras accipite vobis. | 9 והתחתנו אתנו בנתיכם תתנו לנו ואת בנתינו תקחו לכם |
10 Et habitate nobiscum; terra in potestate vestra est: manete, perambulate et possidete eam ”. | 10 ואתנו תשבו והארץ תהיה לפניכם שבו וסחרוה והאחזו בה |
11 Sed et Sichem ad patrem et ad fratres eius ait: “ Inveniam gratiam coram vobis et, quaecumque statueritis, dabo. | 11 ויאמר שכם אל אביה ואל אחיה אמצא חן בעיניכם ואשר תאמרו אלי אתן |
12 Augete mihi valde dotem et munera; libens tribuam, quod petieritis. Tantum date mihi puellam hanc uxorem ”.
| 12 הרבו עלי מאד מהר ומתן ואתנה כאשר תאמרו אלי ותנו לי את הנער לאשה |
13 Responderunt filii Iacob Sichem et Hemmor patri eius in dolo ob stuprum sororis: | 13 ויענו בני יעקב את שכם ואת חמור אביו במרמה וידברו אשר טמא את דינה אחתם |
14 “ Non possumus facere, quod petitis, dare sororem nostram homini incircumciso, opprobrium enim esset nobis. | 14 ויאמרו אליהם לא נוכל לעשות הדבר הזה לתת את אחתנו לאיש אשר לו ערלה כי חרפה הוא לנו |
15 In hoc tantum valebimus acquiescere vobis: si esse volueritis similes nostri, circumcidatur in vobis omne masculini sexus; | 15 אך בזאת נאות לכם אם תהיו כמנו להמל לכם כל זכר |
16 tunc dabimus et accipiemus mutuo filias nostras ac vestras et habitabimus vobiscum erimusque unus populus. | 16 ונתנו את בנתינו לכם ואת בנתיכם נקח לנו וישבנו אתכם והיינו לעם אחד |
17 Si autem circumcidi nolueritis, tollemus filiam nostram et recedemus ”.
| 17 ואם לא תשמעו אלינו להמול ולקחנו את בתנו והלכנו |
18 Placuit oblatio eorum Hemmor et Sichem filio eius, | 18 וייטבו דבריהם בעיני חמור ובעיני שכם בן חמור |
19 nec distulit adulescens quin statim, quod petebatur, expleret; amabat enim filiam Iacob valde, et ipse erat inclitus in omni domo patris sui.
| 19 ולא אחר הנער לעשות הדבר כי חפץ בבת יעקב והוא נכבד מכל בית אביו |
20 Ingressique portam urbis, Hemmor et Sichem filius eius locuti sunt ad viros civitatis suae: | 20 ויבא חמור ושכם בנו אל שער עירם וידברו אל אנשי עירם לאמר |
21 “ Viri isti pacifici sunt erga nos; maneant in terra et perambulent eam, quae spatiosa et lata est eis; filias eorum accipiemus uxores et nostras illis dabimus. | 21 האנשים האלה שלמים הם אתנו וישבו בארץ ויסחרו אתה והארץ הנה רחבת ידים לפניהם את בנתם נקח לנו לנשים ואת בנתינו נתן להם |
22 Tantum in hoc valebunt viri acquiescere nobis, ut maneant nobiscum et efficiamur unus populus, si circumcidamus masculos nostros ritum gentis imitantes; | 22 אך בזאת יאתו לנו האנשים לשבת אתנו להיות לעם אחד בהמול לנו כל זכר כאשר הם נמלים |
23 et pecora et substantia et armenta eorum nostra erunt. Tantum in hoc acquiescamus, et habitabunt nobiscum ”.
| 23 מקנהם וקנינם וכל בהמתם הלוא לנו הם אך נאותה להם וישבו אתנו |
24 Assensique sunt omnes, circumcisis cunctis maribus, qui egrediebantur e porta civitatis suae.
| 24 וישמעו אל חמור ואל שכם בנו כל יצאי שער עירו וימלו כל זכר כל יצאי שער עירו |
25 Et ecce, die tertio, quando gravissimus vulnerum dolor est, arreptis duo filii Iacob Simeon et Levi fratres Dinae gladiis, ingressi sunt urbem securi; interfectisque omnibus masculis, | 25 ויהי ביום השלישי בהיותם כאבים ויקחו שני בני יעקב שמעון ולוי אחי דינה איש חרבו ויבאו על העיר בטח ויהרגו כל זכר |
26 Hemmor et Sichem pariter necaverunt, tollentes Dinam de domo Sichem sororem suam. | 26 ואת חמור ואת שכם בנו הרגו לפי חרב ויקחו את דינה מבית שכם ויצאו |
27 Filii Iacob irruerunt super occisos, et depopulati sunt urbem in ultionem stupri. | 27 בני יעקב באו על החללים ויבזו העיר אשר טמאו אחותם |
28 Oves eorum et armenta et asinos cunctaque, quae in civitate et in agris erant, tulerunt. | 28 את צאנם ואת בקרם ואת חמריהם ואת אשר בעיר ואת אשר בשדה לקחו |
29 Omnes opes eorum, parvulos quoque et uxores duxerunt captivas et diripuerunt omnia, quae in domibus erant. | 29 ואת כל חילם ואת כל טפם ואת נשיהם שבו ויבזו ואת כל אשר בבית |
30 Iacob autem dixit ad Simeon et Levi: “ Turbastis me et odiosum fecistis me Chananaeis et Pherezaeis habitatoribus terrae huius. Nos pauci sumus; illi congregati percutient me, et delebor ego et domus mea ”. | 30 ויאמר יעקב אל שמעון ואל לוי עכרתם אתי להבאישני בישב הארץ בכנעני ובפרזי ואני מתי מספר ונאספו עלי והכוני ונשמדתי אני וביתי |
31 Responderunt: “ Numquid ut scorto abuti debuere sorore nostra? ”.
| 31 ויאמרו הכזונה יעשה את אחותנו |