1 Perciò non potendo più resistere, abbiamo preferito rimanere soli in Atene, | 1 Propter quod non sustinentes amplius, placuit nobis remanere Athenis, solis : |
2 e vi abbiamo mandato Timoteo, nostro fratello e ministro di Dio nel Vangelo di Cristo, per confermarvi ed incoraggiarvi nella vostra fede, | 2 et misimus Timotheum fratrem nostrum, et ministrum Dei in Evangelio Christi, ad confirmandos vos, et exhortandos pro fide vestra : |
3 affinchè nessuno di voi sia scosso per queste tribolazioni, giacché voi stessi sapete che a questo siamo destinati; | 3 ut nemo moveatur in tribulationibus istis : ipsi enim scitis quod in hoc positi sumus. |
4 infatti, anche quando eravamo con voi, vi predicevamo che avremmo da patire tribolazioni; e questo è avvenuto come ben sapete. | 4 Nam et cum apud vos essemus, prædicebamus vobis passuros nos tribulationes, sicut et factum est, et scitis. |
5 Ed è appunto per questo che, non potendo più resistere, mandai per avere notizie della vostra fede, per paura che il tentatore non vi avesse tentato, e non fosse riuscita vana la nostra fatica. | 5 Propterea et ego amplius non sustinens, misi ad cognoscendam fidem vestram : ne forte tentaverit vos is qui tentat, et inanis fiat labor noster. |
6 Ora poi che Timoteo ci è tornato da voi, e ci ha recate ottime notizie riguardo alla vostra fede e carità, al buon ricordo che sempre conservate di noi, alla bramosia che avete di vederci (come noi di vedere voi), | 6 Nunc autem veniente Timotheo ad nos a vobis, et annuntiante nobis fidem et caritatem vestram, et quia memoriam nostri habetis bonam semper, desiderantes nos videre, sicut et nos quoque vos : |
7 siamo stati da voi consolati, o fratelli, in mezzo a tutte le nostre privazioni e tribolazioni, a motivo della vostra fede. | 7 ideo consolati sumus, fratres, in vobis in omni necessitate et tribulatione nostra, per fidem vestram, |
8 Or si che possiamo dire di vivere, giacché voi restate saldi nel Signore. | 8 quoniam nunc vivimus, si vos statis in Domino. |
9 E qual ringraziamento possiamo noi rendere a Dio per voi, per tutta la gioia che noi proviamo a causa vostra dinanzi al nostro Dio, | 9 Quam enim gratiarum actionem possumus Deo retribuere pro vobis in omni gaudio, quo gaudemus propter vos ante Deum nostrum, |
10 giorno e notte, sempre più pregandolo di poter vedere la vostra faccia, e supplire a quel che manca alla vostra fede? | 10 nocte ac die abundantius orantes, ut videamus faciem vestram, et compleamus ea quæ desunt fidei vestræ ? |
11 Il medesimo Dio e Padre nostro e il Signore nostro Gesù Cristo ci aprono le vie per venire a voi; | 11 Ipse autem Deus, et Pater noster, et Dominus noster Jesus Christus, dirigat viam nostram ad vos. |
12 e faccia il Signore che voi abbondiate e sovrabbondiate di carità fra di voi e verso tutti (come anche noi abbondiamo verso di voi); | 12 Vos autem Dominus multiplicet, et abundare faciat caritatem vestram in invicem, et in omnes, quemadmodum et nos in vobis : |
13 in modo che i vostri cuori, irreprensibili, siano confermati nella santità dinanzi a Dio e Padre nostro per quando il Signore nostro Gesù Cristo verrà con tutti i suoi santi. Così sia. | 13 ad confirmanda corda vestra sine querela in sanctitate, ante Deum et Patrem nostrum, in adventu Domini nostri Jesu Christi cum omnibus sanctis ejus. Amen. |